Ο Δήμος Αγίου Νικολάου και ο Πολιτιστικός Αθλητικός Οργανισμός Δήμου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου παρουσιάζουν την έκθεση φωτογραφίας του Αβραάμ Παυλίδη «Νέα Ερείπια».
Η έκθεση θα λειτουργεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αγίου Νικολάου από τις 7 Σεπτεμβρίου ως τις 30 Νοεμβρίου από Δευτέρα έως και Κυριακή 8.30 π.μ.-3 μ.μ., Τρίτη: κλειστά. Η είσοδος είναι ελεύθερη στο κοινό. Πληροφορίες 2841089513 ΠΑΟΔΑΝ, ώρες και ημέρες λειτουργίας γραφείου.
Τα εγκαίνια έχουν προγραμματιστεί για το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019 στις 8 μ.μ. Στη διάρκειά τους ο επιμελητής του MOMus-Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και επιμελητής της έκθεσης κ. Ηρακλής Παπαϊωάννου θα παρουσιάσει στον αίθριο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Αγίου Νικολάου τη φωτογραφική πορεία του Αβραάμ Παυλίδη με την εισήγηση «Αβραάμ Παυλίδης, Οι εικόνες των ερειπίων και τα ερείπια των εικόνων». Η έκθεση συνοδεύεται από ομότιτλο κατάλογο με κείμενο του Ηρακλή Παπαϊωάννου.
Στην διοργάνωση συμμετέχουν: το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, το Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, ο Δήμος Αγίου Νικολάου, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου και ο ΠΑΟΔΑΝ. Εκτυπώσεις Εργων: Colour Consulting Group, Πλαίσια: Plaisio, Μεταφορές: Artlock
Η παράδοση και η νεωτερικότητα
«Πριν από είκοσι πέντε χρόνια», σημειώνει ο κ. Παπαϊωάννου, «ο Αβραάμ Παυλίδης ξεκίνησε να φωτογραφίζει εσωτερικούς χώρους, αθέατους μικρόκοσμους από τα σωθικά της ελληνικής επαρχίας. Η διεισδυτική ματιά του επέμεινε με αυθεντικότητα στη θεματική της εγκατάλειψης, ως ευλαβικό προσκύνημα των ερειπίων που αφήνουν πίσω τους η ζωή που σβήνει και η νεωτερικότητα που ελαύνει, σε μια εποχή που η γυαλιστερή θωριά του διαρκώς καινούριου θάμπωνε το βλέμμα. Μετά το 2010, και ενώ η χώρα είχε εισέλθει απότομα στα άπατα νερά της κρίσης, στράφηκε σε παρατημένες εγκαταστάσεις της βιομηχανικής κοινωνίας, που παρήγαγε μαζικά προϊόντα και συμπεριφορές, όπως εργοστάσια, στρατόπεδα, ξενοδοχεία, ψυχιατρεία.
Το έργο του στηρίζεται σε δυο βασικούς πυλώνες: ο πρώτος είναι το ντοκουμέντο που παρέμεινε ισχυρό θεμέλιο της φωτογραφίας- παρά την θεωρητική κριτική που δέχτηκε. Ο δεύτερος είναι η θητεία στο αρχιτεκτονικό σχέδιο και η χαμηλόφωνη μαθητεία στη ζωγραφική, μέσα από τη γνωριμία με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον θαυμασμό από νεαρή ηλικία για το έργο του Γιάννη Σπυρόπουλου. Οι δυο τους σφράγισαν το έργο του, επιτρέποντάς του να συναιρεί το δημώδες με το μοντέρνο, το φωτογραφικό με το ζωγραφικό.
Ο Παυλίδης γίνεται παρατηρητής των ερειπίων, που γεννά ο οξύς ανταγωνισμός, η αυξανόμενη ταχύτητα, η υπόκωφη βία της προόδου, ταξιδεύοντας σε όλη τη χώρα με το διαρκές κίνητρο να αντικρίσει μια εικόνα που δεν έχει ξαναδεί, μέσα από μια ιδιαίτερη παραδοξότητα: ότι εκτιμά τις αρετές της παράδοσης, ενώ συγχρόνως αναζητά διαρκώς νέες εικόνες στις στάχτες της, μέσα σε νέα ερείπια. Ίσως η αινιγματική αυτή αντίφαση να συνιστά το δακτυλικό αποτύπωμα μιας ολόκληρης εποχής. Και ο Παυλίδης μοιάζει να έλκεται ακαταμάχητα από τις αινιγματικές αντιφάσεις και τα επιμελώς κρυμμένα μυστικά».
Βιογραφικό
Ο Αβραάμ Παυλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1950. Μεταξύ 1957 και 1968 έζησε στο χωριό Γάζωρος Σερρών. Το διάστημα 1969-1972 σπούδασε Διακόσμηση και μετά εργάστηκε για δυο χρόνια σε γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών, ενώ παράλληλα άρχισε να τον ενδιαφέρει η ζωγραφική. Εργάστηκε για πολλά χρόνια σε εταιρεία διανομής βιβλίων. Το 1976 ξεκίνησε να ταξιδεύει στην Ελλάδα. Φωτογραφίζει από το 1990 εστιάζοντας σταδιακά στην αναπαράσταση εσωτερικών χώρων, κυρίως της ελληνικής υπαίθρου, που διαθέτουν άρωμα παράδοσης. Φωτογραφίες του έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως, μεταξύ άλλων, η ατομική έκθεση στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (2004) και αυτή στην γκαλερί της Βιέννης Forum am Schillerplatz (2009). Το έργο του έχει εκδοθεί στις μονογραφίες «Εστίες Παράδοσης» (ΜΦΘ, 2004) και «Το Τελευταίο Βλέμμα» (Ευρώδι, 2010).