Με την προϊσταμένη του Τμήματος Αλιείας της Περιφερειακής Ενότητας Λασιθίου κ. Ελένη Ψώχιου συζητήσαμε για τις τράτες που πριν από αρκετές ημέρες ξεκίνησαν το ψάρεμα, αλλά και για τις βιντσότρατες. Η βιντσότρατα είναι ένα αλιευτικό εργαλείο που «περικυκλώνει» με δίχτυα μια θαλάσσια περιοχή, οδηγώντας ό,τι υπάρχει μέσα σε ένα σάκο. Το κλείσιμο της παγίδας γίνεται με βίντσι και με την ιπποδύναμη της μηχανής του σκάφους.
Η κ. Ψώχιου μας ενημέρωσε ότι «στο Νομό Λασιθίου υπάρχουν τρεις βιντσότρατες, δύο στην Ιεράπετρα και μια στον Άγιο Νικόλαο. Η οδηγία του 2006 λέει ότι πρέπει να ψαρεύουν στα 3 ναυτικά μίλια, πράγμα το οποίο είναι απαγορευτικό για τα δικά μας νερά. Το 2017, ο τότε υπουργός έδωσε μια παρέκκλιση, μια χωρική παρέκκλιση, ότι δηλαδή ξεκινάει ένα ερευνητικό πρόγραμμα. Αυτό πήρε μια μορφή ιδιότυπου διαχειριστικού σχεδίου, με κωδικό από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το οποίο υποτίθεται ότι εκπονείται από όλες τις βιντσότρατες που διαθέτει η Ελλάδα.
Αναφερόμαστε σε όσες βιντσότρατες μείνανε και δεν σπάσανε, γιατί επιδοτήθηκαν γι’ αυτό. Αυτό το διαχειριστικό λήγει το Δεκέμβριο του 2019 και ανάλογα θα κριθούν τα αποτελέσματα. Εμείς δυστυχώς αργήσαμε να κάνουμε οτιδήποτε με αποτέλεσμα οι μισές μας βιντσότρατες, με την αυξημένη χρηματοδότηση που τους δόθηκε, να έχουν διαλυθεί. Αυτοί που τις κράτησαν συμμετέχουν σε αυτό το διαχειριστικό. Μετά το Δεκέμβριο περιμένουμε μια νέα πολιτική απόφαση. Επιστημονικά, ο τρόπος αλιείας των βιντσότρατων, σε σχέση με τη ζημιά που κάνουν στα ιχθυαποθέματα, έχει σχέση με το πώς δουλεύει το κάθε αλιευτικό εργαλείο. Το θέμα των βιντσότρατων δεν το αναδείξαμε σαν χώρα όπως έπρεπε. Τώρα το διαχειριζόμαστε πολιτικά», κατέληξε η κ. Ψώχιου.
ΛΕΩΝ. Κ.