Σε μια κατάμεστη αίθουσα πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίας Βουζουνεράκη «Πάμε μια βόλτα;».
Στην πρόσκληση που έγινε από τη συγγραφέα Μαρία Βουζουνεράκη, τη Μορφωτική Στέγη Ιεράπετρας, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ορεινού Ιεράπετρας, και την «Άνεμος» εκδοτική για το Σάββατο 2 Νοεμβρίου στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Ιεράπετρας ανταποκρίθηκαν φίλοι και μέλη των συλλόγων, όπως και προσωπικοί φίλοι της συγγραφέως.
Στο χαιρετισμό της η Πρόεδρος της Μορφωτικής Στέγης κ. Γεωργία Μετινίδου-Μαρκοπούλου καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους.
Και συνέχισε: «Έχουμε την χαρά να σας γνωρίσουμε μια νέα κοπέλα συγγραφέα και ποιήτρια και συντοπίτισσα τη Μαρία Βουζουνεράκη, που -όπως γράφει η ίδια- έκανε τα πρώτα της βήματα σε ένα όμορφο ορεινό χωριό με το ίδιο όνομα, το Ορεινό, που στέκει στην μνήμη της και στην καρδιά της πάντα. Δε σας κρύβω ότι και για ‘μένα και για την οικογένειά μου το ίδιο χωριό είναι ένας αγαπητός και φιλικός τόπος!
Είναι χαρά μας που μας δίνεται η ευκαιρία να συναντηθούμε, να γνωρίσουμε τη συγγραφέα, να ανταλλάξουμε απόψεις, να γευτούμε την πνευματική επικοινωνία, να μοιραστούμε συναισθήματα και παράλληλα να ενημερωθούμε για το περιεχόμενο του βιβλίου της.
Η ασθένεια είναι ένα θέμα τόσο διαδεδομένο στη λογοτεχνία ώστε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε, στην κυριολεξία, για έναν λογοτεχνικό τόπο».
Ανέφερε, συγγραφείς που το θέμα τους περιστρεφόταν γύρω από την ασθένεια και κατέληξε: «Στη σύγχρονη εποχή το θέμα της ασθένειας γίνεται ακόμη πιο σημαντικό. Οι ψυχασθένειες, ο καρκίνος, το έιτζ, τα αυτοάνοσα κατακλύζουν τον κόσμο. Ποιά θα είναι η παρηγοριά και η ελπίδα μας;
Πάμε μια βόλτα; Ναι, και αν σε αυτή ταιριάξουμε δυο βότσαλα και του φρούτου που φάγαμε το κουκούτσι βρει γόνιμο έδαφος τότε θα πούμε ότι καλώς αφήσαμε το αποτύπωμά μας».
Στη συνέχεια ως συντονίστρια της βραδιάς έδωσε το λόγο στον εκπρόσωπο του πολιτιστικού συλλόγου Ορεινού κ. Μπάμπη Παπαδάκη, ο οποίος αναφέρθηκε στην αξία του βιβλίου και στη θέση που πρέπει να έχει μέσα στη κοινωνία μας. Έκανε μια επιστροφή στην παιδική τους ηλικία στο χωριό, στα όμορφα και ανέμελα και όλο σκανδαλιές χρόνια. Και πως διαφαινόταν το μονοπάτι που θα ακολουθούσε κάθε παιδί και ότι η Μαρία είχε το ταλέντο να ζωγραφίζει με τις λέξεις.
Ο κοινωνικός ιστός
Η κ. Κρυστάλλια Πλακαντώνακη Διακάκη στην ομιλία της ανέφερε ότι είναι το δεύτερο συγγραφικό πόνημα της κ. Βουζουνεράκη μια και το πρώτο είναι μια ποιητική συλλογή με τίτλο «Η νύχτα στα μάτια των δειλών».
Κατόπιν ανέλυσε το βιβλίο και πώς γύρω από την πρωταγωνίστρια πλέκεται ένας κοινωνικός ιστός. Άνθρωποι γνωστοί, φίλοι, έρωτες πρόσκαιροι, έρωτες μεγάλοι, φιλίες δυνατές αληθινές που οι δυσκολίες της ζωής τις σφυροκοπούν και τις μετουσιώνουν σε ακλόνητους βράχους, κυματοθραύστες στις φουρτούνες της ζωής, φιλία που γίνεται αγκαλιά, χάδι στοργικό συνοδοιπόρο στα όμορφα, αλλά κυρίως στα δύσκολα… Και δεν ήταν λίγα αυτά που πέρασε η Μυρτώ.
Η ομιλήτρια έκανε και μια ανάλυση της αρρώστιας που περιγράφεται στο βιβλίο λόγω της ιδιότητας της ως ιατρού.
Το Φως
Η κ. Μαρία Αγιασοφίτη διάβασε ένα ποίημα από το πρώτο βιβλίο της Μαρίας Βουζουνεράκη.
«Δειλοί ή θαρραλέοι, καλοί ή κακοί άρχοντες ή φτωχοί στη διαδρομή της ζωής μας, μαθαίνουμε ότι το αυτονόητο δεν είναι δεδομένο κι ότι το “για πάντα” είναι μια έννοια σχετική αφού στην ουσία δεν υπάρχει. Η ζωή μάς διδάσκει μέσα από τις στιγμές της και ο πόνος αυτό το ρόλο έχει, να μας κάνει να δούμε βαθιά μέσα μας και να αναθεωρήσουμε όλα όσα κοιτάμε την κάθε μέρα χωρίς να τα προσέχουμε και να μάθουμε να βλέπουμε πιο ουσιαστικά.
Ας φανταστούμε λοιπόν την καθημερινή μας ζωή σαν ένα σχολείο όπου όλοι μαθητεύουμε κάθε στιγμή. Όπως μπαίνουμε στη γνώση μέσα από το σχολείο, τάξη την τάξη έτσι κι η πνευματικότητα δηλ. η εκπαίδευση της ψυχής μέσα στης ζωής την πραγματικότητα έχει στάδια..
Ο άνθρωπος νιώθει ανοχύρωτος κι εντελώς μονός μπροστά στον πόνο της ψυχής ακόμη κι αν βρίσκονται γύρω του οι δικοί του άνθρωποι. Εκεί στο βάθος του πόνου λοιπόν, στην πιο ουσιαστική κατάδυση εκεί που σπας γιατί δεν λύγισες, εκεί είναι που αγγίζεις μέσα σου το Φως. Το φως του μπορώ…γιατί το ανθρωπίνως δυνατό, αλλά και το αδύνατο δηλ. το υπερβατικό μέσα μας είναι από τη στιγμή που γεννιόμαστε», επεσήμανε.
Ο προορισμός
Η συγγραφέας φανερά συγκινημένη ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και τους φορείς που διοργάνωσαν την παρουσίαση του βιβλίου της. Γράφοντας αυτό το βιβλίο ήθελε να προσεγγίσει το θέμα από την πλευρά του ατόμου που βιώνει αυτή την αρρώστια, αυτό το θηρίο. Όπως επίσης ήθελε να δείξει ότι οι άνθρωποι που βιώνουν μια απώλεια αγαπημένου προσώπου πρέπει να συνεχίσουν να ζουν, να επιλέξουν ένα προορισμό και να κάνουν την πιο όμορφη βόλτα τους.
Χαρίσαμε στη συνέχεια στη Μαρία 2 βιβλία από τις εκδόσεις μας και κεράσαμε μια ρακή προς τιμήν του προστάτη μας Αϊ- Γιώργη.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αιδεσιμότατος κ. Ανδρέας Πιτροπακης που παρέστη εκ. μερους του Μητροπολίτη μας, η αντιδήμαρχος κ. Μαρία Ρουμελιωτάκη, ο Δημοτικός σύμβουλος κ. Γιώργος Προϊστάκης, τους ευχαριστούμε.
Ευχαριστούμε το Δήμο της Ιεράπετρας που μας παραχώρησε την αίθουσα, τα έντυπα μέσα του νομού και της πόλης μας για τις δημοσιεύσεις [ΑΝΑΤΟΛΗ, Ιεράπετρα 21ος Αιών], τα ραδιόφωνα του νομού και της πόλης μας για τις ανακοινώσεις, το Ράδιο Λασίθι 92,3 fm για την συνέντευξη, που πραγματοποίησε με την συγγραφέα μας και κλείνοντας να ευχαριστήσουμε όλους, φίλους και μέλη που μας τιμήσατε με την παρουσία σας.
Από το Δ.Σ. της Μορφωτικής Στέγης Ιεράπετρας