Ο σεβαστός Ποιμενάρχης ομίλησε περί της θαυμαστής βιωτής και του έργου του Οσίου Νίκωνα, που αν και καταγόταν από πλούσιο γένος εγκατέλειψε σε νεαρή ηλικία τα εγκόσμια και εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Χρυσής Πέτρας. Από εκεί ξεκινάει η ιεραποστολική και θαυματουργική του δράση. Κατά την επτάχρονη παραμονή του στην Κρήτη ανέλαβε και πέτυχε τον αναχριστιανισμό του νησιού, μεταδίδοντας στους κατοίκους του την αληθινή χριστιανική πίστη, χτίζοντας ναούς και εγκαθιστώντας ιερείς.
Ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ανεφέρθη στο κέντρο της διδασκαλίας του Οσίου Νίκωνα, την μετάνοια, που αποτελεί συνέχεια της διδασκαλίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου: «Η μετάνοια είναι η πρώτη αρετή που θα πρέπει να αποκτήσουμε για να φθάσουμε στην κορυφαία, την σπουδαιότερη αρετή, την αγάπη. Διερχόμενοι από το στάδιο της μετανοίας γνωρίζουμε τον εαυτό μας, καταλαβαίνουμε τα λάθη μας και τα διορθώνουμε και τότε μονάχα μπορούμε καθαρά τη καρδία να πορευθούμε στο δρόμο της αγάπης προς τον Θεό και τους συνανθρώπους μας».