Στην ΑΝΑΤΟΛΗ αναφερθήκαμε πρόσφατα στη δημοπράτηση του έργου «Βελτίωση Αγροτικού Δρόμου Κάμπου Κριτσάς προς τον Άγιο Σίλα τον Καλοχωριανό» και ότι ο δρόμος αυτός, επί Τουρκοκρατίας -αλλά και πριν- ήταν ο κύριος άξονας που ένωνε το Μεγάλο Κάστρο (Ηράκλειο) με την Ιεράπετρα μέσω του Καινούργιου Χωριού (Νεάπολη) και των κάμπων Λακωνίων και Κριτσάς, μέχρι το Καλό Χωριό.
Πότε ανοίχτηκε ο παλιός δρόμος Αγίου Νικολάου – Λιμνών;
Την απάντηση μας έδωσε η ιστορικός Μαρία Σωρού: «Ο δρόμος χαράχτηκε τις αρχές του 20ου αιώνα. Σίγουρα από το 1904 ο δρόμος αυτός ήταν βατός για άμαξες. Σιγά-σιγά άρχισαν να έρχονται τα αυτοκίνητα. Το 1912 ήρθε το πρώτο αυτοκίνητο στα Χανιά και 5-6 χρόνια αργότερα εδώ. Ο δρόμος βελτιωνόταν με στρώσιμο με σκύρα, τεχνικές σταδιακές παρεμβάσεις και διαπλατύνσεις. Λίγο πριν το 1920 γινόταν δρομολόγιο. Ο δρόμος ασφαλτοστρώθηκε τμηματικά από τη δεκαετία του 1930».
▪ Για το δρόμο της Κριτσάς η Μαρία Σωρού μας ενημέρωσε ότι «το πρώτο αυτοκίνητο πήγε το 1923 και φυσικά ο δρόμος ήταν χωματόδρομος και κακός».
Έχω προσωπικές εμπειρίες από το δρόμο Αγίου Νικολάου – Κριτσάς. Φυσικά τον έζησα ασφαλτοστρωμένο αλλά με πολλές στροφές, μέχρι να φτάσουμε στον κάμπο της Κριτσάς. Θυμάμαι ότι όταν δόθηκε στην κυκλοφορία η νέα χάραξη (τέλος της δεκαετίας του 70) και τον πέρασα για πρώτη φορά με το βεσπάκι μου, είπα ότι έκαμα τη διαδρομή μέχρι την Κριτσά… «αεροπορικώς». Αυτά τα 3 μεγάλα κοψίματα που έκαναν μια ευθεία τη διαδρομή μεταξύ Ρούσα Λίμνης και Μαρδατίου ακόμα και τώρα τα θεωρώ ως ένα από τα μεγαλύτερα τεχνικά επαρχιακά έργα.
Λ. Κ.