Η πηγή στον Θεολόγο της Κριτσάς κατεβάζει αρκετό νερό και λογικά θα το κρατήσει, έστω και λίγο, μέχρι το επόμενο φθινόπωρο. Απ’ ότι λένε η πηγή αυτή κατέβαζε αρκετό νερό αλλά ο τρόπος που έγινε η διαπλάτυνση του δρόμου προς τον Κρούστα επηρέασε το δρόμο του νερού με αποτέλεσμα τη μείωσή του.
Για πολλές γενιές το νερό αυτό ήταν πολύτιμο, ιδιαίτερα την περίοδο της εγκατάστασης εκεί ξεριζωμένων προσφύγων Μικρασιατών. Υπήρχαν κανόνες ποιοι και ποιες μέρες της εβδομάδας θα έπαιρναν νερό από την πηγή για να ποτίσουν τους κήπους τους. Τα καλοκαίρια ήταν η… πισίνα για βουτιές των παιδιών. Αυτήν την εποχή, στη δίπλα στέρνα το νερό δεν ξεπερνά τους λίγους πόντους.
Η Ειρήνη Κουτουλάκη θυμάται «τα καλοκαίρια που γέμιζα τα παγούρι για να πίνουμε στη καμερούλα που είχε ο παππούς, κληρονομιά από τον πρόσφυγα πατέρα του Πολυχρόνη Μπούσδογλου. Θυμάμαι ιστορίες που μας έλεγε η μάνα μου από τη παιδική της ηλικία. Εφτά χρόνω ενέσυρνε με το γεράνι κι’ επότιζε τις πορτοκαλιές, το κήπο… και τη δάκασε μια σφίγγα μια φορά και ενώ πρήστηκε όλο της το σώμα, η χάρη του Αγίου Ιωάννη βοήθησε και δεν πέθανε».
ΛΕΩΝ.Κ.