Με συγκίνηση γράφω αυτές τις γραμμές για τον Αντώνη… Με συγκίνηση σκέφτομαι την αποψινή βραδιά (19.00) στο Επιμελητήριο της πόλης, που είναι αφιερωμένη στη μνήμη του, σε ένα χρονογράφημα θύμησης και ελπίδας, που επιμελήθηκε η αξιολογότατη συντρόφισσα Βασιλική Βελέντζα, της Ν.Ε. Κινήματος Αλλαγής Λασιθίου. Βραδιά σημαδιακή και συμβολική, αφού συμπίπτει με τα 46α γενέθλια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο οποίο ο Αντώνης αφιέρωσε την ψυχή του, κυριολεκτικά «τη ζωή του όλη».
Γλυκύτατος, φιλήσυχος, ήρεμη δύναμη, ειρηνοποιός, μέγας νομικός επιστήμων, θεματοφύλακας ιδεών και αξιών της Μεταπολίτευσης, βαθύς γνώστης της πολιτικής σκηνής, ακούραστος εργάτης της «οπισθοφυλακής» στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, στενός συνεργάτης και υπερασπιστής του Ανδρέα Παπανδρέου το «Βρώμικο ‘89». Τα προκείμενα ήταν βασικά χαρακτηριστικά του Αντώνη Βγόντζα, «είναι» πάει το χέρι να γράψει, αφού ο εξαίρετος Λασιθιώτης έφυγε ξαφνικά στις 29 Μαρτίου του 2019, απίστευτα νωρίς, στα 73 του μόλις χρόνια. Πάλεψε για μήνες με την επάρατη νόσο, αφήνοντας μας ως τελευταίο δώρο, το βιβλίο του «Μεταπολίτευση, Τα σκληρά και άγρια χρόνια, από τον εκτροχιασμό στην Ελπίδα», το οποίο εκδόθηκε λίγες μέρες πριν το θάνατο του. Ένα βιβλίο όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «όχι νομικό, ούτε ακαδημαϊκό, αλλά πολεμικό». Ένα βιβλίο που το τελείωσε, ενώ γνώριζε πως πλησίαζε το δικό του τέλος, «μαρτυρώντας το» σε κάποια σημεία του προλόγου του…..
Τον Αντώνη τον γνώρισα καλύτερα τα τελευταία 6 χρόνια της ζωής του. Γειτονάκι του στην οδό Μασσαλίας στα Εξάρχεια, όπου ήταν το δικηγορικό του γραφείο, πήγαινα τακτικά να τον βρω, αφού προσφέρθηκε να με «συνεπικουρήσει» στη μεταπτυχιακή διπλωματική μου στη Δημόσια Πολιτική και Διοίκηση της ΑΣΟΕΕ, που επικεντρωνόταν στη Διαφάνεια και τη Διαφθορά και επιμέρους στο Σκάνδαλο Κοσκωτά. Η συμβολή του ήταν καθοριστική, άλλωστε πώς να μην ήταν, μιας και ο Αντώνης υπήρξε μέλος μιας ολιγομελούς ομάδας, που υπερασπίστηκε εξωδικαστικά τον Ανδρέα Παπανδρέου στα έτη 1989-1992, αλλά και μαζί με το Χρήστο Ροκόφυλλο, ήταν εκείνος που τον υπερασπίστηκε, στη νικηφόρα αγωγή του, εναντίον του περιοδικού TIME. Αρθρογράφος της «μαχητικής, σαρκαστικής, αποκαλυπτικής», ως την αποκαλούσε, στήλης «ΓΝΩΜΗ» στα «ΝΕΑ», γνωστός με το ψευδώνυμο «Τιπούκειτος». Συγγραφέας του βιβλίου «Η δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου, 20 χρόνια μετά την παραπομπή».
Ο Αντώνης αγαπούσε βαθειά την Κρήτη, την παράδοση, τον πολιτισμό, τη μουσική, τους ανθρώπους της. Ήθελε να κρατά στενούς δεσμούς με το νησί του, αρθρογραφώντας σε καθημερινή βάση, για την εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ, έως και λίγες μέρες πριν «φύγει». Θα ηγούταν δε, του ψηφοδελτίου του Κινήματος Αλλαγής στο Λασίθι, στις εκλογές του Ιούλη του 2019, αλλά δεν πρόλαβε… Στη μνήμη όλων έχει μείνει το τριαντάφυλλο, πάνω στην άδεια καρέκλα που έγραφε το όνομα του, στο 2ο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής στο ΣΕΦ…
Ο Αντώνης, ερχόταν και με έβρισκε τακτικά, ανταποκρινόμενος στα καλέσματα μου, στις συναυλίες, που διοργάνωνα τα τελευταία χρόνια. Κρατώ πάντα, το ευγενικό του λόγο και το χαμόγελο του, που προσέδιδε ελπίδα. Αυτή η ευγένεια, που σπανίζει από την πολιτική μας σύγχρονη σκηνή. Ο αγώνας, που έδιδε απλόχερα, απροσχημάτιστα, άδολα, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το Κίνημα Αλλαγής, δίπλα στη Φώφη Γεννηματά, που τον εμπιστευόταν και τον αγαπούσε. Αυτόν τον αγώνα, που οφείλουμε να συνεχίζουμε να δίνουμε, κρατώντας την ελπίδα του Αντώνη άσβεστη, για την επίτευξη και πάλι της Αλλαγής.
Άρης Αναγνωστόπουλος
Μέλος Τομέα Δημόσιας Διοίκησης Κινήματος Αλλαγής