Πριν από 1,5 μήνα εμφανίστηκε στο πίσω μέρος της Αγίας Τριάδας ένας μεγάλος σκορπιός! Φυσιολογικά είχε έρθει από τα χαλάσματα που υπάρχουν δίπλα από την εκκλησία, τα οποία χρόνια τώρα ακούμε ότι θα κατεδαφιστούν αλλά κάπου φαίνεται ότι κολλάει η τελική απόφαση και εκτέλεση. Τον συγκεκριμένο σκορπιό τον φωτογράφισα και τον έστειλα αρμοδίως για περισσότερα στοιχεία καθώς ήταν πολύ μεγαλύτερος από αυτούς που συνήθως συναντάμε στην περιοχή μας. Με τις δαγκάνες του ανοιχτές προς τα μπροστά και την ουρά τεντωμένη, το μήκος του ήταν 10 πόντοι!
Η απάντηση ήρθε από το Ινστιτούτο Σπηλαιολογικών Ερευνών Ελλάδας και τον βιολόγο – ερευνητή Καλούστ Παραγκαμιάν: Πρόκειται για τον ενδημικό -μόνο στην Κρήτη- σκορπιό της Κρήτης με την επιστημονική ονομασία lurus dekanum (Roewer, 1943), τον μεγαλύτερο και πιο σπάνιο σκορπιό της Κρήτης. Το είδος αυτό δεν εμφανίζεται συχνά και φτάνει μέχρι τα 12 εκατοστά σε μέγεθος.
Στην Κρήτη έχουν καταγραφεί τρία είδη σκορπιών. Από αυτά, ο πιο μικρός (Euscorpius candiota) φτάνει τα 4 εκατοστά σε μήκος και έχει χρώμα καφετί. Το δεύτερο είδος, ο κίτρινος σκορπιός με τις λεπτές δαγκάνες (Mesobuthus gibbosus) θεωρείται ως ο πιο δηλητηριώδης από όλους τους σκορπιούς, χωρίς όμως να επιφέρει το θάνατο σε φυσιολογικές συνθήκες. Το τρίτο είδος (Iurus dufoureius) ξεπερνά σε μέγεθος όλους τους σκορπιούς της Κρήτης, φτάνει τα 11-12 εκατοστά σε μήκος και το χρώμα του είναι από σκούρο καφέ μέχρι μαύρο με πολύ χοντρές δαγκάνες.
Η αναζήτηση συντρόφου είναι η μόνη αιτία που κάνει τον σκορπιό να αφήνει την κρύπτη του. Μετά το ζευγάρωμα, ο αρσενικός σκορπιός γίνεται… τροφή για τον θηλυκό και, ύστερα από λίγους μήνες, το θηλυκό γεννάει 20 με 30 αβγά. Η μητέρα βοηθάει με τις λαβίδες της να βγούνε τα μικρά από τ’ αβγά. Αφού τα καθαρίσει, τα βάζει πάνω στη ράχη της, όπου μένουν περίπου 15 μέρες.
ΛΕΩΝ.Κ.