Στο Καλό Χωριό είδα πολλές βρούβες, αλλά μάζεψα «για ένα πιάτο» στον κάμπο των Λακωνίων. Όταν χρησιμοποιούμε για τα άγρια χόρτα τη λέξη βρούβες εννοούμε όλα τα άγρια εδώδιμα (που τρώγονται) χόρτα (Πιτυκάκης, Κασσωτάκης). «Λέγοντας βρούβα ο μέσος Κρητικός συνήθως εννοεί το σινάπι, το είδος Sinapis Alba που στο κρητικό γλωσσικό ιδίωμα λέγεται λαψανίδα. Ήταν όμως τόσο μεγάλη η σημασία που δινόταν στις βρούβες που με τον καιρό όλα τα χόρτα σε πολλές περιπτώσεις ονοματίζονταν βρούβες» μας ενημέρωσε ο φυσιοδίφης Χριστόφορος Χειλαδάκης.
¡ Οι βρούβες φυτρώνουν παντού και από τα παλιά χρόνια οι Κρητικοί τις τιμούσαν δεόντως. Τις μάζευαν κόβοντας τα σταχάκια τους, πριν βγουν τα λουλούδια τους, τα οποία συνήθως τα έτρωγαν βραστά με λεμόνι και ελαιόλαδο, αλλά τα έβαζαν και μέσα σε πίτες, τις περίφημες βρουβόπιτες. Σε εποχές δύσκολες και σε περιόδους πολέμων, η συλλογή βρουβών υπήρξε σημαντική στην επιβίωση των Κρητικών. Την άνοιξη πολλά χωράφια αποκτούν το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα που τους χαρίζουν οι ανθισμένες βρούβες.
¡ Στην ντοπιολαλιά αναφέρονται ακόμα οι λέξεις βρουβολόγος και βρουβολογώ (αυτός που μαζεύει βρούβες), βρουβολόημα (η εργασία της συλλογής βρουβών), βρουβομάχαιρο (το μαχαίρι με το οποίο βγάζουμε τις βρούβες), βρουβόζουμο (ζωμός χόρτων), ενώ βρουβάσταχα είναι οι βλαστοί εδώδιμων χόρτων και μεταφορικά οι σαχλαμάρες και οι ανοησίες («όλο βρουβάσταχα αμολάει»).
¡ Όταν λέει ο λαός «τον στείλαμε για βρούβες» ή «πήγε για βρούβες» τι εννοεί; Σημαίνει ότι κάποιος πήγε κάπου άσκοπα, διότι οι βρούβες είναι τόσο κοινές και φυτρώνουν παντού, ώστε πραγματικά είναι άσκοπο να βάλει κάποιος στόχο να βρει και να τις μαζέψει. Δηλαδή χρησιμοποιείται σαν φράση, όταν κάποιος κάνει πράξεις που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα… που περιφέρεται ασκόπως. Τη λέξη βρούβες τη χρησιμοποιούμε και για κάποιον που λέγει ασυνάρτητα λόγια.