Οι δυο τους μαζί, οικογενειακά, παραχώρησαν συνέντευξη μιλώντας για τις επιτυχίες αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα παιδί που θέλει πραγματικά να ασχοληθεί με το άθλημα της ενόργανης γυμναστικής στο Ρέθυμνο. Τόνισαν την ανάπτυξη που γνωρίζει στην πόλη μας, τους κρυφούς πρωταγωνιστές που κατέχουν την τεχνογνωσία για να βγάζουν πρωταθλητές και την ανάγκη να υπάρξουν επιτέλους εγκαταστάσεις, ώστε οι επίδοξοι αυριανοί αθλητές να έχουν όλα τα μέσα και την ασφάλεια για να δουλεύουν στον τόπο τους και να μην αναγκάζονται να ξενιτεύονται.
Γ. ΠΡΟΒΙΑΣ: ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΟΥ
Ο Γιώργος Προβιάς αποτελεί ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της ελληνικής ενόργανης γυμναστικής, έχοντας καταφέρει μεγάλες επιτυχίες σε ελληνικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο στην κατηγορία Εφήβων, ενώ είναι μέλος της Εθνικής ομάδας, έχοντας δίπλα του «τοτέμ» του αθλήματος, όπως ο Βλάσης Μάρας και ο Λευτέρης Πετρούνιας. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην είναι υπερήφανος και ευτυχισμένος που εκπροσώπησε την χώρα μας στους Ευρωπαϊκούς αγώνες. Παράλληλα, τόνισε την ανάγκη της «ξενιτιάς», αφού το γυμναστήριο στο Ρέθυμνο δεν πληροί τις προϋποθέσεις και δεν παρέχει την απαραίτητη ασφάλεια, στέλνοντας το δικό του μήνυμα, ενώ μοιράστηκε το όνειρο του για την συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
-Πως είναι να συμμετέχεις σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση όπως το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα;
«Αυτή ήταν η 3η παρουσία μου σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ήμουν λιγότερο αγχωμένος από τις προηγούμενες φορές. Αισθάνομαι πολύ ευτυχισμένος που εκπροσωπώ την χώρα μου και ειδικά μία μικρή πόλη όπως το Ρέθυμνο».
«ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΙΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ»
-Είσαι σε ένα άθλημα που έχει δώσει ξεχωριστές στιγμές στην χώρα μας. Σε αυτή την πόλη ασχολείσαι χωρίς ουσιαστικά γυμναστήριο και βλέπουμε ότι έχουμε να δώσουμε πράγματα από εδώ.
«Το Ρέθυμνο έχει το αθλητικό υπόβαθρο να δώσει πράγματα αλλά δεν έχει υποδομές. Αυτή τη στιγμή οι επιτυχίες είναι μεγαλύτερες από κάθε άλλο άθλημα. Αναγκάζομαι να ανεβαίνω στην Αθήνα όσο πιο πολλές φορές μπορώ για να δοκιμάζω καινούριες ασκήσεις. Το δικό μας γυμναστήριο δεν μου προσφέρει ασφάλεια και δεν είναι έτοιμο να δεχθεί αθλητές τέτοιου επιπέδου. Για αυτό αναγκαστικά πηγαίνω στο Εθνικό προπονητήριο. Αφού, λοιπόν, δοκιμάσω αρκετές φορές τις ασκήσεις και νιώσω σίγουρος ότι δεν θα χτυπήσω μπορώ να αρχίσω να τις δοκιμάζω και εδώ. Αυτή τη στιγμή έχω καταφέρει πράγματα κάτω από αυτές τις συνθήκες, ενώ άλλοι αθλητές έχουν το γυμναστήριο καθημερινά στα πόδια τους. Ουσιαστικά εδώ κάνω συντήρηση.
Η Ομοσπονδία μπορεί να βοηθήσει.. Στέλνει όργανα απλά δεν έχουμε τον χώρο να το δεχθούμε. Στο Ηράκλειο έχει υποδομές αλλά δεν υπάρχουν οι άνθρωποι. Πρέπει να υπάρξει και η απαραίτητη βοήθεια».
«Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ»
-Καταρρέουν κάποιοι μύθοι που αφορούν την ενόργανη όπως η ηλικία; Εσύ συνδυάζεις πράγματα, όπως το ότι είσαι άριστος μαθητής, ασχολείσαι με την μουσική το ποδόσφαιρο.
«Όλα αυτά είναι μύθοι. Φέτος είχαμε τον Τσολακίδη, ο οποίος σταμάτησε σε ηλικία 37 χρόνων. Φέτος έχουμε τον Μάρα ο οποίος είναι 34 ετών, έχοντας καταφέρει σπουδαίες επιτυχίες. Αυτός ο συνδυασμός όλων αυτών με βοηθάει. Η πειθαρχία και η οργάνωση είναι το «κλειδί» για όλα αυτά».
«ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΘΕ ΑΘΛΗΤΗ Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ»
Που φτάνουν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες σου; Ονειρεύεσαι την συμμετοχή σου σε μία Ολυμπιάδα; Οι επόμενοι στόχοι;
«Θέλω να περάσω σε μία σχολή σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στην Ιατρική και από κει και πέρα να κάνω προπόνηση σε Εθνικά προπονητήρια. Φυσικά, είναι όνειρο κάθε αθλητή η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς. Επόμενοι στόχοι μου είναι η Παγκόσμια Γυμνασιάδα και ο τελευταίος αγώνας ως έφηβος, αφού θα περάσω στην κατηγορία Ανδρών».
Ν. ΠΡΟΒΙΑΣ: ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΠΩΣ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ
Ο Νίκος Προβιάς είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ενόργανης Γυμναστικής και επικεφαλής των Ελλήνων κριτών και ο πλέον ειδικός για να μιλήσει για το παρόν και το μέλλον του αθλήματος στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υποστηρίζει πως υπάρχει η απαραίτητη τεχνογνωσία για να βγαίνουν πρωταθλητές, ενώ αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο Ρέθυμνο αλλά εμφανίστηκε αισιόδοξος για το μέλλον του αθλήματος στην πόλη μας.
-Έχει μέλλον η ενόργανη στην Ελλάδα;
«Έχουμε πλέον την τεχνογνωσία. Μετά την μεγάλη επιτυχία του Μελισσανίδη το 1996 έχει προκύψει η επιτυχία του Ταμπάκου, του Τσολακίδη, του Μάρα, του Κοσμίδη και τώρα του Πετρούνια. Σημαίνει δηλαδή ότι πλέον ξέρουμε τον τρόπο για να βγάζουμε πρωταθλητές, πως θα κάνουμε τις υπόλοιπες χώρες να λένε ότι η Ελλάδα είναι δυνατή σε αυτό το αγώνισμα».
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΟΔΟΜΕΣ»
-Υπάρχει η απαραίτητη βοήθεια στην επαρχία;
«Ο Γιώργος είναι ο πρώτος αθλητής μετά από 10 χρόνια που προέρχεται από μία πόλη εκτός της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και συμμετέχει στην Εθνική ομάδα. Δεν υπάρχουν οι υποδομές για να στηρίξουν το άθλημα περιφερειακά. Εμείς όμως εδώ στο Ρέθυμνο βάλαμε κάποιους στόχους. Όταν έχεις ξεκάθαρους στόχους και ξέρεις πως θα τους πετύχεις κάποια στιγμή θα το καταφέρεις.
Έχουμε πολλά παιδιά στο Ρέθυμνο. Προσπαθούμε να βοηθάμε τον σύλλογο. Έχουμε έναν εκπληκτικό έφορο τον Μιχάλη Τζωρτζινάκη, ο οποίος είναι τελείως ανιδιοτελής και βάζει προσωπική δουλειά και κόπο και κρατάει τον σύλλογο ψηλά. Έχουμε επαναφέρει ανθρώπους που είχαν την τεχνογνωσία όπως τον Σπύρο Ελευθερόγλου που είναι τεχνικός διευθυντής και είναι εκείνος που ξεκίνησε το τμήμα. Και είμαστε και άνθρωποι που αγαπάμε το άθλημα, όπως ο Σταύρος Γαλερός και επενδύουμε σε όλους εκείνους που έχουμε κοντά μας. Προσπαθούμε να φτιάξουμε μία ομάδα που θα αντέξει στο μέλλον και θα φέρει επιτυχίες.
Πήγαμε με δυο παιδιά στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Όταν μπήκαμε στο γυμναστήριο εκείνο ήταν γεμάτο από Ολυμπιονίκες και Παγκόσμιους πρωταθλητές. Είναι σημαντικό ότι ο Γιώργος είναι μέλος της Εθνικής ομάδας. Όπως και το να ανεβαίνει στους κρίκους και να είναι από κάτω ο Πετρούνιας και να του δίνει συμβουλές. Όλη η ομάδα αναγνωρίζει ότι αυτό το παιδί είναι συμπαίκτης και όλοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν. Εδώ, μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Πρέπει να αποκτήσεις εμπειρίες.
Είμαστε πρώτοι στην Κρήτη σε όλες τις κατηγορίες. Έχουμε ξεφύγει πλέον από τα όρια της Κρήτης».
«ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ»
-Υπάρχει μέλλον στην ενόργανη στο Ρέθυμνο;
«Έχω αρχίσει να ελπίζω γιατί εκτός από εκείνους που ανέφερα υπάρχουν 50 γονείς ενεργοί που λένε ότι και το δικό μας παιδί πρέπει να έχει προοπτική στην ενόργανη. Γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά που δουλεύουν και κάποια στιγμή αυτή η δουλειά πρέπει να αποδώσει καρπούς. Οπότε είναι αναπόφευκτο να αρχίσουν να ζητάνε για τα παιδιά τους πράγματα. Όλοι αυτοί δεν θα έχουν την δυνατότητα να πηγαίνουν στα κεντρικά προπονητικά και να ξενιτεύονται. Τα έξοδα τα επιβαρυνόμαστε εμείς. Η ομοσπονδία σου λέει ότι σου δίνω το γυμναστήριο, αλλά μέχρι εκεί. Πέρυσι προπονητές από το Ρέθυμνο ανέβηκαν στην Αθήνα για εκπαίδευση αρκετές φορές αλλά και στη Ιταλία. Αυτό το πακέτο το καλύπτει ο σύλλογος ή ο καθένας με προσωπικά του έξοδα. Δεν υπάρχει άλλη λύση».
ΝΙΚΟΣ ΤΖΑΝΙΔΑΚΗΣ
Πηγή: goodnet.gr