Αυτός είναι ο τίτλος κειμένου που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα ypaithros και μεταξύ άλλων διαβάζουμε ότι τα αμύγδαλα μαζί με τα χαρούπια υπήρξαν οι πιο δυνατές καλλιέργειες στο Μεραμπέλλο. Ωστόσο μέσα στις τελευταίες δεκαετίες οι αμυγδαλιές άρχισαν να εξαφανίζονται από την περιοχή. Οι εποχές που οι παραγωγοί διέθεταν τόνους αμύγδαλα και οι έμποροι τα προωθούσαν στην αγορά, ακόμη και εκτός Κρήτης, πέρασαν ανεπιστρεπτί. Με την είσοδο της ελαιοκαλλιέργειας, τόσο τα αμύγδαλα όσο και οι χαρουπιές υποχώρησαν ως καλλιέργεια. Σήμερα, στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Αγίου Νικολάου, σε περιοχές όπως ο Κρούστας και η Κριτσά έχουν διατηρηθεί κάποιες αμυγδαλιές, κυρίως από καλλιεργητές που επέλεξαν συνειδητά να κρατήσουν την καλλιέργεια και να μην εξαφανιστεί εντελώς από την περιοχή.
Σε διδακτικές σημειώσεις της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας διαβάζουμε ότι οι φυτεύσεις δέντρων αμυγδαλιάς στην Ελλάδα μειώθηκαν τη δεκαετία του ’90 λόγω της έλλειψης οργάνωσης στην εμπορία των ξηρών καρπών. Αντίθετα η παραγωγή αμυγδάλων στην Καλιφόρνια και Τουρκία (τους μεγαλύτερους εξαγωγείς αμυγδάλων του κόσμου) αυξάνεται σταδιακά. Τα τελευταία έτη παρά την άρδευση και τη φύτευση παραγωγικών ποικιλιών η παραγωγή μειώθηκε πολύ και βρίσκεται κοντά στις 16.500 τόνους (<2% της παγκόσμιας παραγωγής).
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ