Έρχεται από την Αφρική, αλλά η Μεσόγειος την έχει κάνει δική της για τη μοναδική γεύση αλλά και την απίστευτη θρεπτική αξία της.
Η θρεπτική της αξία
Το πιο αντιοξειδωτικό από όλα τα λαχανικά της φύσης είναι σωστό φάρμακο για τον οργανισμό! Μειώνει τα καρκινικά κύτταρα, βοηθά την πέψη, τη χολή, το πεπτικό σύστημα και κυρίως το συκώτι, μειώνει τη χοληστερόλη, βοηθά στο hang over, είναι γεμάτη βιταμίνη C και Β, μέταλλα και ιχνοστοιχεία και ενδείκνυται στον διαβήτη.
Πώς τη διαλέγουμε
* Προτιμάμε τις μικρές και κλειστές, με ντούρο κοτσάνι και έντονο χρώμα. Αυτό σημαίνει ότι είναι φρέσκες, τρυφερές και με ελάχιστο χνούδι.
* Στη λαϊκή θα βρούμε τη μικρή, μοβ αγκινάρα της Τήνου και άγρια αγκιναράκια με αγκαθωτό φύλλο. Μην τις φοβηθείτε, μόνο δώστε λίγη προσοχή στο καθάρισμα. Δεν έχουν χνούδι και είναι οι πιο νόστιμες!
Το καθάρισμα
* Το πρώτο που θα πάρουμε κοντά μας είναι ένα μπολ με νερό, όπου θα στύψουμε ένα λεμόνι και θα βάλουμε μέσα και τις λεμονόκουπες. Το αλεύρι που έβαζαν παλιά είναι πλεονασμός. Θα χρειαστούμε και ένα δεύτερο λεμόνι κομμένο στη μέση για να περνάμε σχολαστικά κάθε αγκινάρα που καθαρίζουμε πριν τη βάλουμε στο λεμονόνερο. Έτσι θα κρατήσει το χρώμα αλλά και τις αντιοξειδωτικές, πολύτιμες ουσίες της.
* Πρώτα αφαιρούμε τα σκληρά φύλλα, μετά κόβουμε την κωνική μύτη και ύστερα στη μέση για να αφαιρέσουμε πιο εύκολα το χνούδι. Βγαίνει ξύνοντας απαλά με τη μύτη του μαχαιριού. Έτσι πετυχαίνουμε και καλύτερες μπουκίτσες στο μαγείρεμα.
* Δεν πετάμε τα κοτσάνια, που είναι πεντανόστιμα. Τα κόβουμε από τη βάση της αγκινάρας και τα καθαρίζουμε μέχρι να βγουν όλες οι σκληρές ίνες και να μείνει η λεπτή καρδούλα. (olivemagazine.gr)
Δείτε το καθάρισμα της αγκινάρας βήμα – βήμα από τον Ηλία Μαμαλάκη: