Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές νιώθω απελπισία για την πόλη μου. Από την άλλη λέω γιατί να στεναχωριέμαι;
Τις επόμενες 30 ημέρες ελπίζουμε ότι η πόλη μας, επιτέλους θα γεμίσει από επισκέπτες γιατί, μέχρι σήμερα, η κίνηση, ιδίως τα βράδια, είναι ιδιαίτερα υποτονική.
Δε μπορώ να ανεχτώ πια αυτήν την κατάσταση με τους κάδους απορριμμάτων. Δε μπορώ να περπατώ πια σε βρώμικους δρόμους και πεζοδρόμια. Δε μπορώ να βλέπω σημαντικούς δρόμους της πόλης μας υποφωτισμένους. Δε μπορώ να βλέπω κάγκελα άβαφα και σκουριασμένα. Ίσως φανώ υπερβολικός αν γράψω ότι με ενοχλούν ακόμα και τα κλαδιά των δένδρων που σε μερικά σημεία έχουν μεγαλώσει και αναγκάζουν τους πεζούς να κατεβαίνουν στο οδόστρωμα!
Θα μου πείτε… μόνο στραβά βλέπεις στην πόλη σου; Βεβαίως όχι! Τα καλά είναι πολύ περισσότερα.
Τα προσόντα του Αγίου Νικολάου, λίγες πόλεις τα έχουν. Όμως, επειδή τα προσόντα αυτά δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα στην οικονομία του τόπου, γι’ αυτό και επιμένουμε στα στραβά, μήπως η πόλη μας πάρει ξανά την παλιά αίγλη της.
Σήμερα η πόλη μας μοιάζει γερασμένη…
Λ.Κ.