Ένας νέος νόμος για τη βελτίωση της ποιότητας του νερού βρύσης και τον περιορισμό των πλαστικών απορριμμάτων εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Προβλέπεται δηλαδή η βελτίωση της πρόσβασης στο νερό βρύσης σε δημόσιους χώρους, εστιατόρια, ενώ τα κράτη μέλη πρέπει να «προωθήσουν την καθολική πρόσβαση στο νερό».
Το Eυρωκοινοβούλιο ψήφισε σχέδιο νόμου για τη βελτίωση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο πόσιμο νερό βρύσης, μια λύση πιο οικονομική και φιλική για το περιβάλλον σε σύγκριση με το εμφιαλωμένο.
Ο νέος νόμος θα περιορίζει τα ανώτατα όρια συγκεκριμένων ρύπων για το πόσιμο νερό, όπως ο μόλυβδος (πρόκειται να μειωθεί στο μισό) και βλαβερά βακτήρια, ενώ περιορίζει τα ανώτατα όρια για ορισμένους ενδοκρινικούς διαταράκτες. Παράλληλα, καθιερώνει την παρακολούθηση των επιπέδων μικροπλαστικών, η αύξηση των οποίων προκαλεί ανησυχία.
Πρόσβαση σε νερό
Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να λάβουν μέτρα προκειμένου να υπάρχει καθολική πρόσβαση σε καθαρό νερό εντός της Ε.Ε. και να βελτιωθεί η πρόσβαση σε πόσιμο νερό σε πόλεις και δημόσιους χώρους, δημιουργώντας χώρους δωρεάν παροχής νερού όπου αυτό είναι τεχνικά εφικτό και κατ’ αναλογία. Πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν την παροχή νερού βρύσης σε εστιατόρια, κυλικεία και υπηρεσίες τροφοδοσίας, δωρεάν ή σε χαμηλή τιμή.
«Right2Water»
Σε συνέχεια της υιοθέτησης ψηφίσματος σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών «Right2Water», οι ευρωβουλευτές επαναλαμβάνουν το αίτημά τους ότι θα πρέπει τα κράτη μέλη να επικεντρωθούν στις ανάγκες των ευάλωτων ομάδων όσον αφορά την πρόσβαση στο νερό. Θα πρέπει να εντοπίζουν τους ανθρώπους που δεν έχουν ή έχουν περιορισμένη πρόσβαση στο νερό, συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων και περιθωριοποιημένων ομάδων, και να αξιολογήσουν τρόπους βελτίωσης της πρόσβασής τους. Θα πρέπει επίσης να τους ενημερώνουν σαφώς για τον τρόπο σύνδεσης με το δίκτυο διανομής ή για εναλλακτικά μέσα προκειμένου να έχουν πρόσβαση στο νερό.
«Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε το νερό ορίζει το μέλλον της ανθρωπότητας. Γίνεται κατανοητό ότι όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σε καθαρό και καλής ποιότητας νερό και πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν για να το κάνουμε όσο το δυνατόν πιο προσιτό σε όλους», δήλωσε ο εισηγητής Michel Dantin από τη Γαλλία.
Επόμενα βήματα
Η έκθεση υιοθετήθηκε με 300 ψήφους υπέρ, 98 κατά, και 274 αποχές. Το Ευρωκοινοβούλιο θα ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο των Υπουργών μόλις αυτοί συμφωνήσουν στη θέση τους. Να σημειωθεί πως η νομοθετική αυτή πρόταση στοχεύει στην αύξηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην παροχή και χρήση πόσιμου νερού, γεγονός που θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση της χρήσης πλαστικών υλών και απορριμμάτων.
Υπάρχει κίνδυνος;
Η ΕΕ έχει ήδη επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα μέσω των προσπαθειών της να εξασφαλίσει την παροχή υψηλής ποιότητας πόσιμου νερού. Πριν το 1998, η συμμόρφωση με κανόνες ασφαλείας για το πόσιμο νερό ήταν λίγο πάνω από 90%. Το 1998, τα ποσοστά συμμόρφωσης αυξήθηκαν κατά μέσο όρο σε περίπου 95%, αλλά ποικίλλουν μεταξύ των κρατών μελών. Τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η συμμόρφωση συνεχίζει να αυξάνεται, από 97% το 2005 σε πάνω από 99% για τις περισσότερες παραμέτρους και η συμμόρφωση έγινε πιο ομοιογενής σε ολόκληρη την ΕΕ. Η τελευταία έκθεση εφαρμογής που βασίζεται σε περίπου 30 εκατομμύρια αναλύσεις δείχνει σταθερή υψηλή συμμόρφωση. Άρα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Τα αποτελέσματα των εκθέσεων και η αξιολόγηση επιβεβαίωσαν ότι η οδηγία εφαρμόζεται καλώς στα κράτη μέλη και γενικά επιτυγχάνει τον στόχο της προστασίας της ανθρώπινης υγείας από τις δυσμενείς επιπτώσεις της μόλυνσης.
Για καλό και για κακό
Ωστόσο, η αξιολόγηση υπόκειται σε αρκετούς περιορισμούς, και το σημαντικότερο είναι ότι, αν και τα ποσοστά συμμόρφωσης είναι υψηλά, είναι δύσκολο να διαπιστωθεί κατά πόσον οι υπάρχουσες παράμετροι αντικατοπτρίζουν επαρκώς όλους τους πιθανούς (συμπεριλαμβανομένων των αναδυόμενων) κινδύνων για την υγεία.
Υπάρχουν τέσσερις τομείς που αφήνουν περιθώρια βελτίωσης: Ο κατάλογος των παραμέτρων και των τιμών του πόσιμου ύδατος δεν έχει αναθεωρηθεί τα τελευταία 19 χρόνια, τα στοιχεία που βασίζονται στο κίνδυνο δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη, οι διατάξεις σχετικά με τα υλικά που έρχονται σε επαφή με το πόσιμο νερό συνιστούν επιβάρυνση και η διαθεσιμότητα πληροφοριών στους καταναλωτές είναι άνιση, μερικές φορές ανεπαρκής.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ