Κάνοντας τον καθημερινό μου περίπατο απόψε στην περιοχή του Αλμυρού, βρέθηκα μπροστά σε μια ευχάριστη έκπληξη. Μια κοπέλα, Αγιονικολιώτισσα, φορώντας λαστιχένια γάντια είχε μαζέψει 2 σακούλες σκουπίδια.
Σκέφτηκα να σταματήσω να της πω ένα μπράβο, να βγάλω μια φωτογραφία με το κινητό μου, αλλά δεν το έκανα. Δεν το έκανα διότι οι σπάνιοι άνθρωποι όπως αυτή η κοπέλα, δεν το κάνουν ούτε για τα μπράβο ούτε για την δημοσιότητα, το κάνουν για τον εαυτό τους, το κάνουν γιατί έτσι νιώθουν, γιατί έχουν υγιή νοοτροπία.
Θέλω όμως να το δημοσιοποιήσω διότι έχω κουραστεί πια από τη νοσηρή νοοτροπία του «εγώ πληρώνω φόρους, τα σκουπίδια θα μαζεύω;» Ή «γιατί πληρώνω το Δήμο; Εγώ θα καθαρίζω το πεζοδρόμιο;» Ναι ρε φίλε, εγώ δεν θέλω να πληρώνω φόρους για να μαζεύει ο Δήμος τα σκουπίδια που πετάς ΕΣΥ στους δρόμους.
Θέλω να το δημοσιοποιήσω διότι έχω κουραστεί να ντρέπομαι, κυκλοφορώντας λόγω δουλειάς στον ΒΟΑΚ από τη Σητεία μέχρι την Κίσσαμο, και να νιώθω ότι βρίσκομαι μέσα σε μια απέραντη χωματερή. Κορνάρω όταν από το μπροστινό αυτοκίνητο φεύγουν κουτάκια, ποτήρια, πακέτα τσιγάρων, αλλά δεν μπορεί αυτή η χώρα να πάει μπροστά αν ο κάθε Νεοέλληνας θέλει πίσω του ένα χωροφύλακα κι ένα να του μαζεύει τα σκουπίδια.
Με ευγνωμοσύνη στην κοπέλα και αγανάκτηση για τους πολλούς
Κωστής Λουλάς