Σε ατομικές συμβάσεις στον τουρισμό και δεκάωρο εργασίας προσανατολίζεται το Υπουργείο Εργασίας, με το νομοσχέδιο που θα καταθέσει τον Μάιο για την αλλαγή του εργασιακού νόμου.
Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του Μιχάλη Ατσαλάκη στην ΑΝΑΤΟΛΗ αφορμή για τις ευρύτερες αλλαγές που ετοιμάζονται και για τις οποίες ήδη έχουμε γράψει, είναι η προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Μάλιστα, η πανδημία θεωρείται πως έχει αλλάξει τις εργασιακές συνθήκες και απαιτεί ανάλογες προσαρμογές.
Είναι χαρακτηριστικές οι αναφορές που γίνονται στο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα» που αποτυπώνει τις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας, επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά όσα στοιχεία έχουν καταγραφεί το τελευταίο χρονικό διάστημα ως πολιτική στόχευση για «προσαρμογές στα εργασιακά» από τον Υπουργό Εργασίας Κωστή Χατζηδάκη.
Μόνο που αυτή τη φορά αποτυπώνονται και συγκεκριμένες αλλαγές που σχετίζονται με τον τουρισμό. Έτσι, τονίζεται πως σε εποχικές δραστηριότητες, όπως του τουρισμού, των μεταφορών και άλλων υπηρεσιών, θα προσφερθεί η δυνατότητα να απασχολούνται οι εργαζόμενοι μέχρι δέκα ώρες ημερησίως για ένα εξάμηνο και για έξι ώρες ημερησίως για τους υπόλοιπους έξι μήνες του χρόνου. Δηλαδή να προβλεφθεί πενθήμερη εβδομάδα 30 και 50 ωρών εργασίας ανάλογα με τις παραγωγικές ανάγκες κάθε εποχής. Ουσιαστικά μιλάμε για ατομικές συμβάσεις εργασίας διευθέτησης του συμβατικού χρόνου εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτό μια τέτοια προοπτική μαζί με τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, θα μεταφράζεται σε ένα πρωτόγνωρο εργασιακό καθεστώς χωρίς κανόνες.
Στο πλαίσιο των παραπάνω ρυθμίσεων και προκειμένου να ενισχυθεί και να προωθηθεί η ευελιξία στην αγορά εργασίας το Υπουργείο Εργασίας προτίθεται να προβεί και σε κατάργηση του θεσμού της υπερεργασίας και ενίσχυση κατά αναλογία των υπερωριών. Η σημερινή διάκριση των 96 ωρών υπερωρίας τον χρόνο στη βιομηχανία και των 120 ωρών στις υπηρεσίες θα εξισωθεί και θα ανέλθει στις 150 ώρες τον χρόνο για όλους τους κλάδους.
Έρχονται τα πάνω κάτω
«Εν μέσω πανδημίας και με τον κόσμο εξουθενωμένο οικονομικά και ψυχολογικά, σύμφωνα με δημοσιεύματα και πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, έρχεται ένα νομοσχέδιο που φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή των εργαζομένων. Και αυτό φαίνεται να συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα. Καλό θα ήταν να κηρύξει πρώτα το υπουργείο εργασίας, υποχρεωτικές τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί, και μετά να προχωρεί σε τέτοιες αλλαγές που φαίνεται ότι σχεδιάζονται», σημειώνει ο Μανόλης Πεπόνης, μέλος του Δ.Σ. της ΓΣΕΕ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου, ο οποίος δεν κρύβει τον προβληματισμό του για τις διαφαινόμενες πρωτοβουλίες και εξελίξεις. «Είναι κρίσιμο να ελεγχθεί το όργιο των παρανομιών στους χώρους εργασίας, να ενισχυθούν οι εξουθενωμένοι πλέον μακροχρόνια άνεργοι και να ισχύουν μέτρα που εφαρμόζονται για πολλά χρόνια τώρα σε πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες που λέγεται πως είναι το πρότυπο μας και αυτές αντιγράφουμε, και είναι μέτρα υπέρ των εργαζομένων και των ανέργων αλλά και της εργασιακής ειρήνης και της κοινωνικής συνοχής», υπογραμμίζει.
Ο ίδιος εκτιμά πως το να προχωρήσει το υπουργείο στην διάλυση κεκτημένων δεκαετιών με πρόφαση τις καλύτερες ευρωπαϊκές πρακτικές, δεν θα οδηγήσει σε κανένα θετικό αποτέλεσμα στον ελληνικό χώρο και θα θίξει όχι μόνο τους εργαζόμενους αλλά και τους Έλληνες επιχειρηματίες του τουρισμού. «Είναι γνωστό, πως δεν τα έχουμε καταφέρει όπως οι υπόλοιπες δυτικές χώρες σε οικονομικό επίπεδο. Και συνεπώς η μονομερής προσαρμογή σε εργασιακά δεδομένα που θα εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους, δεν θα μας κάνουν καλύτερη ευρωπαϊκή χώρα. Θα δώσουν την αφορμή στις μεγάλες πολυεθνικές να κυριαρχήσουν και στον ελληνικό τουρισμό. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το όφελος απ’ αυτό στην επιχειρηματικότητα και την εργασία της χώρας μας», σημειώνει με έμφαση ο κ. Πεπόνης.
Προσαρμογή στα δεδομένα της πανδημίας
Και ενώ ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου βάζει το δάκτυλο «επί των τύπων των ήλων», το πολιτικό σκεπτικό που μοιάζει να κυριαρχεί είναι η γρήγορη προσαρμογή στα δεδομένα που ορίζει η πανδημία. Δηλαδή, όπως επέβαλε τη βίαιη εισαγωγή της τηλεργασίας – χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα – να υπάρξει πλήθος αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις. Εδώ και έναν χρόνο, εξαιτίας των περιορισμών στις μετακινήσεις, τα σπίτια έχουν μετατραπεί σε χώρους εργασίας, πλήθος εργαζομένων προσφέρει, μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών, σε ένα εν πολλοίς νέο και αρρύθμιστο περιβάλλον, υπηρεσίες εκ του μακρόθεν. Έτσι ο κ. Χατζηδάκης προετοιμάζει νομοθετική παρέμβαση, την οποία αντιμετωπίζει ως τη σημαντικότερη αλλαγή στην εργασιακή νομοθεσία έπειτα από εκείνη του 1982 που επέβαλε o Ανδρέας Παπανδρέου. Το σχετικό νομοσχέδιο, που περιλαμβάνει πλήθος αλλαγών, ήδη καταρτίζεται και πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή τον προσεχή Μάιο, αμέσως μετά το Πάσχα. Ο ίδιος δηλώνει ότι οδεύουμε προς ριζικό εκσυγχρονισμό της εργασιακής νομοθεσίας, χωρίς να κρύβει ότι πρόκειται να εισαχθούν σημαντικά στοιχεία ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Μάλιστα, όπως γράφεται, γνωρίζει πως θα αντιμετωπίσει σφοδρότατες επικρίσεις, ότι θα κατηγορηθεί για νεοφιλελεύθερες επιλογές, αλλά επιμένει ότι οι νέες συνθήκες, επιβάλλουν να προβλεφθεί η έννοια των ατομικών συμβάσεων εργασίας, μέσω των οποίων θα συμφωνείται ελεύθερα μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων ο χρόνος απασχόλησης.