Ξεκίνησαν στερεωτικές εργασίες στο παλιό κτίσμα το οποίο ήταν αποθήκη αλατιού, την εποχή που υπήρχε παραγωγή αλατιού στις αλυκές της Ελούντας (μέχρι το 1973). Πριν λίγα χρόνια υπήρχε η πληροφορία ότι ο χώρος αυτός θα γίνει Μουσείο Αλατιού.
¡ Η αρχιτέκτονας της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λασιθίου κ. Δάφνη Χρονάκη μας ενημέρωσε ότι «με χρήματα του Υπουργείου Πολιτισμού, που ήρθαν φέτος, ξεκινήσαμε τις άμεσες στερεωτικές εργασίες οι οποίες θεωρήθηκαν απαραίτητες για να καλύψουμε την επικινδυνότητα στα ετοιμόρροπα σημεία, να κλείσουμε τα κενά και να στερεώσουμε τους τοίχους ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος για τους διερχόμενους. Αυτά μπορούν να γίνουν τώρα και αργότερα ευελπιστούμε σε μια πληρέστερη στερεωτική δουλειά. Προς το παρόν δεν έχουμε πλάνο για πιθανές χρήσεις. Όλα εξαρτώνται από τα κονδύλια τα οποία θα μας δώσουν».
¡ Όσο για την σκεπή η κ. Χρονάκη μας πληροφόρησε ότι «σκεπή το κτίριο δεν είχε και, προς το παρόν, δεν προβλέπεται να μπει, καθώς οι αποθήκες άλατος ήταν αστέγαστες. Αυτό είναι ένα πρόβλημα όσον αφορά τη μελλοντική χρήση του. Γι’ αυτό και μια μελέτη που είχε γίνει από το Δήμο, προ ετών, δεν εγκρίθηκε. Είναι κάπως περίπλοκο να βρεθεί μια λύση που να κρατάει το χαρακτήρα του κτιρίου και συγχρόνως να έχουμε την δυνατότητα επισκεψιμότητας» σημειώνει η κ. Χρονάκη.
¡ Ο Μανόλης Μακράκης στο βιβλίο του «Ελούντα» κάνει αναφορά σε προσπάθειες επαναλειτουργίας κάποιων τηγανιών και της δημιουργίας σύγχρονου Μουσείου Αλατιού – Ακονιού: «Ένα ζωντανό Μουσείο θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε ζωντανά στη μνήμη μας τις αλυκές και θα συμβάλλει τα μέγιστα στην υποστήριξη της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Εκτός από το ζωντανό Μουσείο Αλατιού, οι αλυκές να αντιμετωπιστούν συνολικά και να λειτουργήσουν ταυτόχρονα ως Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, αλλά και ως χώρος περιπάτου και αναψυχής. Θα καταστούν έτσι πόλος έλξης του πληθυσμού και ιδιαίτερα του μαθητικού. Θα διαμορφώνουμε με αυτόν τον τρόπο πολίτες που θα γνωρίζουν την ιστορία τους, αλλά και πολίτες με αναπτυγμένη οικολογική συνείδηση, πολίτες που θα αγαπούν, θα σέβονται και θα προστατεύουν το περιβάλλον».
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ