Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο διαβάσαμε στο «Αγροτών Ανάγνωσμα» και στο wikifarmer.com. Αφορά την ελιά, που -όπως αναφέρεται- είναι μακράν το πιο δημοφιλές δέντρο στην ελληνική επικράτεια. Όμως, με την καλλιέργεια της ελιάς ασχολούνται πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν γνωρίζουν καλά το αντικείμενο, καθώς κατά κύριο λόγο έχουν κάποια άλλη επαγγελματική δραστηριότητα στις πόλεις. Είναι λογικό επομένως στην καλλιέργεια ελιάς να γίνονται αρκετά λάθη που δυστυχώς στοιχίζουν στην παραγωγή και, το σημαντικότερο, στοιχίζουν μακροπρόθεσμα έχοντας κάποιες φορές μη αναστρέψιμα αποτελέσματα.
Τα πιο συχνά λάθη στην καλλιέργεια ελιάς
Ποιά είναι τα πιο συχνά λάθη στην καλλιέργεια της ελιάς;
α) Γίνεται ελλιπής έρευνα σχετικά με την ποικιλία που θα φυτέψουμε. Υπάρχουν δύο βασικά στοιχεία που καλείται να εξετάσει ένας καλλιεργητής πριν αποφασίσει για το ποιά ποικιλία ελιάς θα φυτέψει. Το πρώτο είναι φυσικά η τοποθεσία του ελαιώνα. Το δεύτερο στοιχείο που πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του είναι να επιλέξουμε ποικιλίες κατάλληλες για ελαιόλαδο, τις λεγόμενες ελαιοπαραγωγικές.
β) Προμήθεια δενδρυλλίων όχι πιστοποιημένων και ενδεχομένως προσβεβλημένων. Όλα τα δενδρύλλια πρέπει απαραιτήτως να είναι πιστοποιημένα.
γ) Λάθος αποστάσεις φύτευσης. Αν βάλει κανείς πάρα πολλά δέντρα σε πολύ μικρό χώρο, κατά τα πρώτα χρόνια ίσως να μην υπάρχει πρόβλημα. Όμως στη συνέχεια, όταν τα δέντρα ξεπεράσουν τα 10 χρόνια, το φύλλωμα του ενός θα σκιάζει αυτό του άλλου, εμποδίζοντας τη φωτοσύνθεση και τον επαρκή αερισμό.
δ) Γίνεται υπερβολική και αλόγιστη λίπανση και άρδευση σε νεαρά δενδρύλλια, έτσι ώστε να μπουν σε πλήρη καρποφορία πολύ νωρίς. Αν ξεκινήσουμε πολύ νωρίς να ποτίζουμε αλόγιστα και να λιπαίνουμε τα νεαρά δενδρύλλια, μπορεί τα δένδρα να αναπτύσσονται εντυπωσιακά για την ηλικία τους, αλλά στην πραγματικότητα το ριζικό σύστημα δεν αναπτύσσεται αναλόγως, κάτι που θα έχει πολλά και μακροπρόθεσμα προβλήματα στην απόδοση του δέντρου.
ε) Η καλλιέργεια αφήνεται εντελώς στην τύχη της ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών και πηγαίνουμε στον ελαιώνα μόνο κατά τη συγκομιδή.
στ) Λάθη κατά το κλάδεμα – συγκομιδή. Το βασικότερο λάθος που γίνεται είναι η συνήθης πρακτική του κλαδέματος παράλληλα με τη συγκομιδή. Αν εμείς πάμε και μαζί με τον καρπό του αφαιρέσουμε κλάδους με πλούσιο φύλλωμα, ουσιαστικά δίνουμε αμέσως σήμα στο δέντρο για να σταματήσει κάθε διαδικασία παραγωγής καρπού και να δώσει την ενέργειά του στην ανανέωση των κλάδων. Τη λιγοστή ενέργεια που θα παραχθεί από το φύλλωμα που αφήσαμε, το δέντρο θα τη δώσει για να παράξει ξανά τους βλαστούς που του αφαιρέσαμε.
ζ) Κάνουμε τη συγκομιδή όσο το δυνατόν αργότερα. Η συγκομιδή αργότερα από το φυσιολογικό σε καμία περίπτωση δεν αυξάνει την ποσότητα του ελαιολάδου, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχουν επιπτώσεις και στην επόμενη χρονιά, καθώς ενισχύεται το φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας (πτώση της παραγωγής την επόμενη χρονιά).
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ