Μια σημαντική πρωτιά και αποκλειστικότητα σε επίπεδο Κρήτης καταγράφει το Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου και ειδικά η χειρουργική κλινική του.
Εφαρμόζει νέες πρωτοποριακές μεθόδους και τεχνικές για την αντιμετώπιση κηλών κοιλιακού τοιχώματος, οι οποίες δεν εφαρμόζονται σε άλλο δημόσιο νοσοκομείο της Κρήτης ή και σε ιδιωτική κλινική. Είναι αξιοσημείωτο δε πως και σε πανελλήνιο επίπεδο οι νέες αυτές τεχνικές εφαρμόζονται σε ελάχιστα ιδιωτικά ή δημόσια νοσοκομεία.
Όπως εξηγεί ο Διευθυντής της Χειρουργικής κλινικής του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου Νίκος Μουδατσάκης, η εξέλιξη αυτή έχει συντελεστεί μετά από μια πολύχρονη προσπάθεια και σπουδή. «Πραγματικά τα τελευταία χρόνια η αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης αλλά και σύνθετων κηλών του κοιλιακού τοιχώματος (μετεγχειρητικών ή μη) έχει αλλάξει ριζικά. Στην κλινική μας η αποκατάσταση βουβωνοκήλης γίνεται ως επί το πλείστον λαπαροσκοπικά. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε είναι η TAPP και η τεχνική eTEP που αναπτύχθηκε και παρουσιάστηκε πρώτη φορά διεθνώς από τον Jorge Daez, στην Κολομβία, το 2012, ως βελτίωση της τεχνικής TEP (που είναι γνωστή ήδη από το 1992) για την ενδοσκοπική χειρουργική αποκατάσταση των βουβωνοκηλών και μηροκηλών. Όσον αφορά την αποκατάσταση κηλών του κοιλιακού τοιχώματος (κοιλιοκήλες μετεγχειρητικές ή μη) εκτός της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης όπου είναι εφικτό, εφαρμόζουμε μια νέα τεχνική που είναι σπάνια σε πανελλήνιο επίπεδο», αναφέρει.
Η αποκατάσταση της κήλης του κοιλιακού τοιχώματος είναι η πιο συχνή επέμβαση της γενικής χειρουργικής. Περίπου κάθε χρόνο γίνονται 26 εκατομμύρια επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο. Η κήλη είναι ένα χάσμα (τρύπα) στο κοιλιακό τοίχωμα.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι κήλες δεν είναι μια σπάνια υπόθεση. Εκτός της βουβωνοκήλης ιδιαίτερη μνεία χρήζουν οι μετεγχειρητικές κήλες (κήλες μετά από ανοικτή επέμβαση στην κοιλιακή χώρα) που εμφανίζονται σε ποσοστό από 4 έως 23% στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε άσηπτη ανοιχτή χειρουργική επέμβαση και αυξάνεται σε 69% σε επιμολυσμένες επεμβάσεις. Εντός 6 μηνών από το χρόνο της χειρουργικής επέμβασης το 50% των μετεγχειρητικών κηλών καθίσταται εμφανής ενώ σχεδόν όλες εμφανίζονται στη διετία. Οι υποτροπές σε αποκατάσταση των μετεγχειρητικών κηλών ανέρχονται σε 20 έως 46%.
Όπως εξηγεί ο κ. Μουδατσάκης, η παραδοσιακή πρακτική δεν λύνει το πρόβλημα στις μεγάλες κοιλιοκήλες (μεγάλες τρύπες πάνω από 10 εκατοστά), διότι με τις κλασικές τεχνικές «είναι δύσκολο έως αδύνατο να επιτύχουμε το κλείσιμο».
Πρακτικά, η τοποθέτηση πλέγματος μέσα στην κοιλιά δημιουργεί επιπλοκές λόγω συμφύσεων. Επιπλέον, υπάρχουν πολλές κλινικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι η μη σύγκλειση του χάσματος – μικρού ή μεγάλου – του κοιλιακού τοιχώματος, συνοδεύεται από υψηλά ποσοστά επανεμφάνισης (υποτροπής) της κήλης, περισσότερες και σοβαρότερες επιπλοκές και μη σωστή λειτουργικότητα των κοιλιακών τοιχωμάτων.
Η τεχνική του οπίσθιου διαχωρισμού των κοιλιακών τοιχωμάτων με διατομή του εγκάρσιου κοιλιακού μυός (τεχνική TAR), με την οποία επιτυγχάνεται η σύγκλειση ακόμα και πολύ μεγάλων χασμάτων των κοιλιακών τοιχωμάτων, που εφαρμόζει, έχει λύσει αρκετά σοβαρά προβλήματα επιπλοκών που παρουσιάζονται στις κλασικές μεθόδους.
«Πέντε χρόνια ασχολούμαστε με αυτές τις τεχνικές. Έχουμε κάνει εξειδίκευση σε Γερμανία και Ελλάδα. Έρχονται άνθρωποι από Ηράκλειο και Χανιά, ακόμα. Προσωπικά έχω κάνει πάνω από 150 λαπαροσκοπικές επεμβάσεις και γενικά έχουμε πλέον στη χειρουργική του νοσοκομείου μας μια καταγραφή σημαντική που δεν αφορά μόνο το Λασίθι αλλά και ανθρώπους από άλλες περιοχές», εξηγεί ο κ. Μουδατσάκης.
Με την τεχνική αυτή εκτός του ότι τα κοιλιακά τοιχώματα επανέρχονται στην φυσική τους κατάσταση τοποθετείται ενισχυτικά και πλέγμα πίσω από τους κοιλιακούς μύες που προστατεύουν το κοιλιακό τοίχωμα.
Οι τεχνικές αυτές και ιδιαίτερα της TAR είναι πολύπλοκες, απαιτητικές και εκτός της άριστης γνώσης της ανατομίας χρειάζονται ειδική εκπαίδευση και μεγάλη εμπειρία.
Αναφορικά με τα οφέλη που υπάρχουν για τους ασθενείς, τα δεδομένα μαρτυρούν πως πρόκειται για μια σημαντική κατάκτηση να μπορούν να γίνονται τέτοιες επεμβάσεις σε τοπικό επίπεδο.
«Με την τεχνική αυτή η θεραπευτική προσέγγιση του κάθε ασθενούς είναι εξατομικευμένη για το πρόβλημά του. Και αυτό γιατί δεν αντιμετωπίζουμε την κήλη αλλά τον ασθενή που πάσχει από κήλη. Λαμμβάνουμε υπόψη όλα τα επιμέρους προβλήματα του ασθενούς για να προσαρμόσουμε την κάθε τεχνική στον ασθενή μας. Αυτό σημαίνει ότι είναι σημαντική η σωστή προεγχειρητική προετοιμασία του ασθενούς για να μπει με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες στο χειρουργείο, η σωστή τεχνική που πρέπει να εφαρμοστεί για τον συγκεκριμένο ασθενή και να εφαρμοστεί σωστά και η σωστή μετεγχειρητική παρακολούθηση του ασθενούς. Η απόφαση της τεχνικής αντιμετώπισης της κήλης λαμβάνεται από κοινού με τον ασθενή με κύριο κριτήριο την ασφάλειά του», τονίζει ο κ. Μουδατσάκης.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ
