Υπάρχουν εκπληκτικά τεχνουργήματα από χρυσό, ασήμι και μπρούτζο, τα οποία έχουν ανακαλυφθεί από τις ανασκαφές στις διάφορες θέσεις της Μινωικής Κρήτης. Στη θέση Χρυσοκάμινο κοντά στο Καβούσι έχει βρεθεί και επιβεβαιωθεί ότι ήταν σημείο επεξεργασίας χαλκού, αλλά οι πρώτες ύλες ήσαν εισαγόμενες από νησιά του Αιγαίου, αναφέρει ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Σταύρος Καπριδάκης (ecopress) και απαντά στο βασικό ερώτημα για την προέλευση των πρώτων υλών.
* Είναι γνωστό ότι στην Κρήτη δεν υπήρξαν ποτέ ίχνη χρυσού, ενώ υπήρξαν σημεία με μικρά κοιτάσματα χαλκού και μολύβδου, αλλά πολύ μικρών ποσοτήτων, τα οποία όμως δεν θεωρούνται ικανά να μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες, μιας οργανωμένης εκμετάλλευσης, για την εποχή μεταξύ 3ης, 2ης και 1ης χιλιετίας.
* Σήμερα πλέον είναι γνωστό ότι οι πρώτες ύλες για την περίφημη μινωική μεταλλουργία, εισάγονταν από τόπους εκτός Κρήτης και η μεταφορά τους γινόταν μέσω των καραβιών των Μινωιτών που κυριαρχούσαν στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο. Προφανώς αυτή η ναυτοσύνη των Μινωιτών πέραν των άλλων συνετέλεσε και στην μεταφορά γνώσεων και τεχνογνωσίας για τη μεταλλουργία.
* Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα έργα τέχνης της Μινωικής Κρήτης, φτιάχτηκαν από πρώτες ύλες προερχόμενες κυρίως από Κυκλάδες, Λαύριο, Κύπρο. Στην Ύστερη Περίοδο, παρουσιάζεται μια ενίσχυση των προμηθειών από την Ανατολή.
Στο Χρυσοκάμινο Καβουσίου
Το Χρυσοκάμινo των υστερομινωικών χρόνων βρίσκεται στην τοποθεσία «Χρυσός Φούρνος», ονομασία που δόθηκε από τους ντόπιους καθώς έβρισκαν εκεί συχνά κομμάτια χαλκού. Η πρώτη ανασκαφή έγινε το 1900 και η μεγαλύτερη το 1995.
* Έχει εντοπισθεί μεταλλουργική εγκατάσταση που λειτούργησε από το 4500-3500 π.Χ. μέχρι το 1400 π.Χ., οπότε εγκαταλείφθηκε. Στο σημείο γινόταν μόνο η καμίνευση χαλκούχων ορυκτών που εισάγονταν από άλλες περιοχές του Αιγαίου, ενώ οι υπόλοιπες εργασίες γίνονταν σε άλλη περιοχή. Είναι η μοναδική τοποθεσία χύτευσης χαλκού που έχει εντοπιστεί στην Πρωτομινωική Κρήτη και μία από τις λίγες του Αιγαίου. Το σημείο θεωρείται ιδανικό για καμίνι χαλκού, καθώς λόγω του ισχυρού ανέμου, τα κάρβουνα θερμαίνονταν συνεχώς σε υψηλή θερμοκρασία, αλλά και οι αναθυμιάσεις απομακρύνονταν.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ