Το δώρο του φυσικού καλλιεργητή Μανώλη ήταν ένα μπουκαλάκι σπαθόλαδο ή βαλσαμόλαδο. «Είναι θαυματουργό!» μου λέγει και εξηγεί τις ευεργετικές ιδιότητες και χρήσεις του:
«Το σπαθόλαδο αποτέλεσε το περίφημο ίαμα των αρχαίων, με το οποίο θεράπευαν τις πληγές τους μετά τις μάχες, ενώ το πρότειναν οι θεραπευτές της εποχής για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του έλκους στομάχου.
* Το φυτό σπαθόχορτο (υπερικόν το διάτρητον- Hypericum perforatum ή κοινώς βάλσαμο, το βρίσκουμε σε αρκετά σημεία του νομού Λασιθίου, ιδίως στ’ αόρη της Θρυπτής. Μαζεύεται κατά την περίοδο της ωρίμανσής του και το σπαθόλαδο παρασκευάζεται με τη φυσική μέθοδο της ζύμωσης, χωρίς καμία προσθήκη συντηρητικών ή άλλων ουσιών. Τα λάδι με το οποίο γίνεται η μείξη πρέπει να είναι εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με χαμηλή οξύτητα.
* Το βαλσαμόλαδο έχει αντιφλογιστικές, αντισηπτικές και επουλωτικές ιδιότητες. Η ιδιότητα του να αναπλάθει τα κύτταρα του δέρματος βοηθά στην αντιμετώπιση πολλών δερματολογικών προβλημάτων. Γι’ αυτό, πέρα από τα εγκαύματα και τις πληγές, χρησιμοποιείται σε χτυπήματα, φλεγμονές, σπυράκια, κάλους, τσιμπήματα εντόμων και μώλωπες, όπως και στο κάψιμο από τον ήλιο. Η κατάποση του βαλσαμόλαδου μπορεί να θεραπεύσει πολλά προβλήματα υγείας, καθώς ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, τονώνοντας και διεγείροντας έναν εξασθενημένο οργανισμό. Το σπαθόλαδο είναι ακόμη ιδανικό και για μασάζ, ενώ οι αναπλαστικές ιδιότητες του βαλσαμόλαδου αντιμετωπίζουν τις ρυτίδες στο πρόσωπο, αλλά και τις ραγάδες ή ουλές στο σώμα. «Ηγεμονικότερον απάντων η φύσις», είχε πει ο Ιπποκράτης και επιβεβαιώνει ο Μανώλης. Θα το δοκιμάσω στις… ρυτίδες μου και θα ενημερώσω!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ