Διαβάσαμε ότι πρόσφατα σε χωριά της Κρήτης ολοκληρώθηκε, από το Πανεπιστήμιο των Ορέων, η σπορά του λιναριού της χρονιάς. «Ο ευλογημένος αυτός σπόρος, θα μεταφέρει αγνή την ενέργεια στην ιερή Κρητική γη, εκεί όπου με την ευκρασία της γης, θα καρποφορήσει για να γίνει φυσικό, λευκό υφαντό πανί, που θα αγκαλιάσει ζεστά και θα φωτίσει τον δρόμο» σχολίασε ο κ. Γιάννης Παλλήκαρης, καθηγητής Οφθαλμολογίας και ιδρυτής του Πανεπιστημίου των Ορέων.
Καλλιέργεια λιναριού γινότανε κάποτε και στο Μεραμπέλλο, στον κάμπο του Μαρδατίου, αλλά και στον κάμπο των Λιμνών. Ο αείμνηστος βιβλιοπώλης Ματθαίος Καρτέρης μας είχε μιλήσει για παιδικές αναμνήσεις του, ότι στην παραλία Χαβάνια του Αγίου Νικολάου θυμόταν απλωμένο το λινάρι καθώς «για την εξαγωγή των ινών το λινάρι πρέπει, αφού ξηρανθεί, να μπει για 8 – 10 ημέρες σε καθαρό κυρίως νερό για να “σαπίσει”. Το μούσκεμα του λιναριού μπορεί να γίνει και σε αλμυρό νερό, αλλά οι ίνες δεν είναι τόσο καλής ποιότητας». Σύμφωνα με άλλη πληροφορία, «στο νερό του Αλμυρού έβαζαν για μέρες το λινάρι για να “φουσκώσει”», ενώ στην πηγή στη θέση Βλυχάδια, λίγο μετά το Σχίσμα προς την Πλάκα, «το άπλωναν για καθάρισμα».
Οι χρήσεις του λιναριού ήταν πολλές. Καλλιεργήθηκε με σκοπό την κατασκευή νημάτων για την παραγωγή υφασμάτων (αντί του βαμβακιού), έδινε το λινέλαιο για την παρασκευή οικολογικών χρωμάτων, ήταν και ζωοτροφή. Ένα άλλο σημαντικό προϊόν του λιναριού είναι ο λιναρόσπορος, με διατροφικές και θεραπευτικές ιδιότητες.
Λ.Κ.
