Την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως 20 Αυγούστου ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Ευγένιος χοροστάτησε κατα την ακολουθία του Όρθρου και στη συνέχεια, περιστοιχούμενος από τον ιερατικώς Προϊστάμενο της Ενορίας Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Φιλοκτήμονα Αυγουστινάκη και Κληρικούς άλλων Ενοριών τέλεσε τη Θεία Λειτουργία και χειροτόνησε εις Πρεσβύτερον τον Ιερολογιώτατο Διάκονο π. Ταξιάρχη Μυκωνιάτη στον Ι. Ναό Ευαγγελισμού Θεοτόκου πόλεως Σητείας.
Ο χειροτονηθείς, βαθύτατα συγκινημένος, καθώς έλαβε το δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης από τον Σεβ. κ. Ευγένιο στον ναό, στον οποίο διανόνησε επί τρεις μήνες ως Διάκονος, τόνισε ότι «η Ιερωσύνη είναι χάρισμα, γιατί μας δίδεται κατά χάριν, από αγάπη του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων», και ζήτησε τις ευχές του Σεβ. Ποιμενάχου του και όλων των συμμετεχόντων, ώστε ο Θεός να δώσει φλόγωση αγάπης στην καρδιά του για να μπορεί να μεταλαμπαδεύσει στον περιούσιο λαό του Θεού.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Ευγένιος στην από καρδίας ομιλία του είπε τα εξής: «Σήμερα η Εκκλησία μας προβάλλει το γενεαλογικό δέντρο του Ιησού Χριστού ως ανθρώπου, από τον Αβραάμ μέχρι και τον Ιωσήφ (Ματθ. 1,1-17). Προβάλλει τους κατά σάρκα προγόνους του Χριστού, που τους αποδέχεται όλους, καλούς ή κακούς, και αναγνωρίζει και σέβεται ως τους προγόνους Του. Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει: «Δια γαρ τούτο ήλθεν, ουχ ίνα φύγη τα ημέτερα και θαυμάζειν αυτόν δίκαιον, ότι και τοιούτους συγγενείς κατηξίωσεν έχειν, ουδαμού τα ημέτερα επαισχυνόμενος κακά… παιδεύων και ημάς δια τούτων μηδέποτε εγκαταλύπτεσθαι (=κρύβεσθε) επί τη των προγόνων κακία, αλλ’ένα μόνον επιζητείν, την αρετήν».
Αποδέχεται όλη την ανθρώπινη φύση και όλη την ιστορική πορεία και ζωή των ανθρώπων. Έτσι τώρα έχουμε κληθεί κι εμείς να αποδεχθούμε την κλήση μας και να μετέχουμε εκούσια, ελεύθερα και θεληματικά στο έργο της σωτηρίας. Αυτό έπραξε η Παναγία που φανέρωσε τον Θεό στον κόσμο μέσα από τη συγκεκριμένη γενεολογία, δανείζοντας ελεύθερα και θεληματικά την ανθρώπινη σάρκα της στο Χριστό κι έγινε το πλήρωμα του χρόνου και του νόμου. Έγινε η Παναγία το «πρωτοκτιστόν κάλλος» και η «καλά λίαν» δημιουργία, αιτία κι αρχή όλα τα κτίσματα κι ο άνθρωπος να ενωθούν με τον Θεό και να αποκτήσουν τη θεϊκή Χάρη κι αιώνια ζωή. Έτσι ο άνθρωπος γίνεται Θεός «ίνα τον άνθρωπον Θεόν απεργάσηται» (Μέγας Αθανάσιος).
Αυτό μας διδάσκει, ότι πρέπει:
1) Να μην απορρίπτουμε, ούτε να καταδικάζουμε κανένα άνθρωπο σε οποιαδήποτε κατάσταση η περίσταση κι αν βρίσκεται.
2) Ο άνθρωπος έχει την αξία του, όπου κι αν βρίσκεται. Κι όπως μας αποδέχθηκε ο Θεός, έτσι να αποδεχθούμε την κλήση μας, να την καλλιεργήσομε με τον αγώνα μας και να την αυξήσουμε με την πίστη μας μέχρι να πούμε στο Χριστό: «Ιδού η δούλη Κυρίου• γένοιτο μοι κατά το ρήμά σου» (Λουκ. 1,9), δηλ. να φθάσομε στην τέλεια αφοσίωση.
3) Να προσφέρουμε σε όλους ανεξαιρέτως και αδιακρίτως τη Χάρη του Θεού. Χωρίς διάκριση σε κατηγορίες και τάξεις σε δυνατούς και αδυνάτους. «Πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιησού» (Γαλ. 3,14)».
Απευθυνόμενος στον νέο Πρεσβύτερο της Τοπικής μας Εκκλησίας, σημείωσε τα εξής:
«Ως ο χειροτονών και υπεύθυνος Επίσκοπός σου, σου παραγγέλλω να μείνεις πιστός και αφοσιωμένος στον Ι. Χριστό και την αγία Του Εκκλησία, εύθετος σε διακονία και προσφορά του λαού του Θεού με ανιδιοτελή και αγαπητική διάθεση και σχέση. Να αποδέχεσαι όλους και να προσφέρεις το ίδιο σε όλους, αφού ο Θεός «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμοθ. 2,1).
Επίσης, να έχεις πάντοτε εμπιστοσύνη στο Θεό και στην κλήση σου, πολλαπλασιάζοντας τα χαρίσματα και τα δωρήματα, θεϊκά και ανθρώπινα. Να αποδεχθείς την επίγεια καταγωγή και γενεαλογία σου και με την Ιερωσύνη σου τώρα αγιάζεται, επαυξάνεται και συμπληρώνεται, ώστε να οδηγήσεις κι άλλους στο Χριστό, για να γίνουν παιδιά και φίλοι του Χριστού.
Αυτή είναι η επίγεια και ουρανία παρακαταθήκη που θα λάβεις και θα κρατάς και θα μεταδίδεις τον Ίδιο τον Χριστό «εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιον».
Έχεις την ευρύτερη οικογένειά σου, την Τοπική μας Εκκλησία, και δική σου οικογένεια, την «κατ’οίκον Εκκλησία». Ευχόμαστε πλούσια την ευλογία του Χριστού στην οικογένειά σου και με άφθονους καρπούς το καλλίγονο και πολύκαρπο γενεαλογικό σου δένδρο. Η ιερατική ζωή σου να είναι πάντοτε μια συνεχής και αδιάκοπη συνεργασία και συνδημιουργία Θεού και ανθρώπων.
Είσελθε, λοιπόν, εις την χαράν του Κυρίου σου. Είσελθε εις τόπον αγιάσματος της δόξης Του. Αμήν!».