Η ανεργία στην ευρωζώνη έπεσε για πρώτη φορά κάτω από το ψυχολογικό όριο του 10% από τον Απρίλιο του 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ανεργία στα 19 κράτη της ευρωζώνης έπεσε κάτω του ορίου του 10% τον Σεπτέμβριο, μετά την αναπροσαρμογή εκ μέρους της Eurostat των δικών της δεδομένων για εκείνον τον μήνα σε 9,9%. Τον Οκτώβριο η ανεργία μειώθηκε επιπλέον στο 9,8%, το χαμηλότερο εδώ και επτά χρόνια και πολύ πιο χαμηλό από την πρόβλεψη του Bloomberg για 10%. Η ανεργία στο σύνολο των 28 κρατών μελών της ΕΕ έπεσε στο 8.3% τον Οκτώβριο από το 8.4% τον Σεπτέμβριο, πιάνοντας ποσοστά τα οποία είχαμε να δούμε από το Φεβρουάριο του 2009, σύμφωνα με τη Eurostat.
Τα περισσότερα ΜΜΕ στην Ευρώπη πανηγυρίζουν, ενισχύοντας τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές των «ισχυρών κρατών», αλλά και όσων κάνουν εκλογές ή ετοιμάζονται για επικείμενες εκλογές. Εκτιμούν πως η πτώση αυτή αποτελεί μια «ευπρόσδεκτη ώθηση για την ευρωπαϊκή οικονομία», η οποία ακόμη σέρνεται από την κρίση χρέους της ευρωζώνης και αντιμετωπίζει νέα προβλήματα, για τα οποία οι περισσότεροι αναλυτές διακρίνουν «το Brexit και την άνοδο του λαϊκισμού», ενώ φαίνεται να ξεχνούν το μεταναστευτικό.
Γερμανία – Ελλάδα
Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, παραμένει και όπως συνήθως, αποτυπώνεται στην σύγκριση ανάμεσα στα μικρότερα ποσοστά ανεργίας που συναντώνται στη Γερμανία με 4.1% και στα μεγαλύτερα που καταγράφονται στην Ελλάδα. Η χώρα μας εξακολουθεί να έχει τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη με 23.4% και μάλιστα είναι η μόνη που ξεπερνά το 20% αφού στην Ισπανία η μείωση φαίνεται να είναι μεγάλη και να ξεπερνά τις πέντε ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την περίοδο κορύφωσης της κρίσης (19.2%).
Ήδη στην Ευρώπη, ορισμένοι αναλυτές μιλούν για ανάκαμψη λαμβάνοντας υπόψη πως στο χειρότερο σημείο της κρίσης του χρέους η ανεργία στην ευρωζώνη άγγιξε το 12.1% (κατά μέσο όρο) όταν η Ελλάδα έφτανε στο 26%.
Στάσιμοι
Από τότε όπως σωστά επισημαίνει ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου Μανόλης Πεπόνης υπήρξε στην υπόλοιπη Ευρώπη «μια αργή βελτίωση, αλλά ήταν βελτίωση, σε σχέση με εμάς, όπου όλο για ανάπτυξη μιλάμε, αλλά η ανάπτυξη δεν προχωρά και οι θέσεις εργασίας δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Είναι ξεκάθαρο από την αποτίμηση των ποσοστών πως εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για ουσιαστική καλυτέρευση. Αν δούμε τα νούμερα της ανεργίας στην Κρήτη, ακόμα και τον φετινό Αύγουστο που εξακολουθούν να είναι πάνω από 20%, δυστυχώς, δεν μπορούμε να μην προβληματιζόμαστε», τόνισε.
Το ΔΝΤ προκαλεί τεράστιο πόνο
Παράλληλα, ως μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, σχολίασε το γεγονός ότι το σύνολο των Ευρωπαίων βλέπουν πλέον πως διαμορφώνεται η κατάσταση και στηρίζουν τους Έλληνες εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας Σάρα Μπάροου η οποία αξιολογώντας τις νέες προτάσεις του ΔΝΤ για την Ελλάδα δήλωσε πως «η ιδεολογία ξεπέρασε ξανά τα λογικά οικονομικά μέτρα με αυτό τον τελευταίο γύρο απαιτήσεων, που ακόμα και ένας αρχάριος οικονομολόγος μπορεί να πει ότι θα οδηγήσουν την οικονομία σε μεγαλύτερα προβλήματα και θα αφήσουν ακόμα περισσότερους ανθρώπους στην εξαθλίωση». Μάλιστα με τη δήλωσή της κάλεσε το ΔΝΤ «να σταματήσει και να παραιτηθεί από αυτές τις καταστροφικές πολιτικές στην Ελλάδα που προκαλούν τεράστιο πόνο στους εργαζόμενους και στις οικογένειές τους και δημιουργούν οικονομική καταστροφή».
Ποιότητα ζωής
Τα παραπάνω δεδομένα, σε συνάρτηση και με τα τελευταία στοιχεία που προκύπτουν και πάλι από μελέτη της Eurostat η οποία δείχνει πως οι Έλληνες ανήκουν πλέον στους τελευταίους σε ποιότητα ζωής λαούς της Ε.Ε. που δεινοπαθούν καθημερινά, αδυνατώντας να επιβιώσουν.
Σχολιάζοντας τα στοιχεία που δημοσίευσε η ΑΝΑΤΟΛΗ και τα οποία δείχνουν πως ένας στους τέσσερις Έλληνες δεν μπορεί να κάνει μια έξοδο το μήνα για φαγητό ή ποτό, ο κ. Πεπόνης υπογραμμίζει πως πρόκειται για την στατιστική απόδειξη όσων γνωρίζαμε από την καθημερινή πρακτική. Υπενθυμίζει δε πως υπήρχαν και κάποιοι που έλεγαν στο παρελθόν πως πρέπει να προσαρμοστούμε και να ζήσουμε όπως στη Βουλγαρία.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ