ΚΥΡΙΛΛΟΣ
Ελέῳ και χάριτι Θεού Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας
Προς τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναχικές Αδελφότητες
και τον ευσεβή και φιλόθεο λαό της Θεοσώστου
Ιεράς Μητροπόλεως Ιεραπύτνης και Σητείας.
«Πεποικιλμένη τη θεία δόξη, η ιερά και ευκλεής, Παρθένε, μνήμη Σου, πάντας συνηγάγετο, προς ευφροσύνην τους πιστούς…» (α´ ωδήτου Κανόνος της Εορτής).
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Αξιωθήκαμε και φέτος να διέλθουμε την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου, που αποτελεί μια όαση πνευματικής δροσιάς και αναψυχής μέσα στο θερμό καλοκαίρι, και σήμερα συναχθήκαμε για να εορτάσουμε την «στολισμένη με τη θεία δόξα, ιερή και δοξασμένη μνήμη της Παρθένου», την κορυφαία εορτή της Θεομήτορος.
Οι ουρανοί αγάλλονται και χαίρει όλη η κτίση, καθώς στη σημερινή εορτή κυριαρχεί η χαρά της εις ουρανούς μεταστάσεως της Θεοτόκου, ως βασίλισσας «εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη πεποικιλμένη» (Ψαλμ. μδ 10). Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι «ένας γλυκύς ύπνος» και δεν είναι ημέρα θλίψεως και πένθους, «δεν είναι εξόδι λυπηρόν, αλλά πανήγυρις χαμόσυνος, εορτή αθανασίας», κατά τον μεγάλο Μικρασιάτη λογοτέχνη Φώτη Κόντογλου. Είναι εορτή της νέκρωσης του θανάτου και επιβεβαίωση της Αναστάσεως στο πρόσωπο της Παναγίας μας, η οποία είναι η πρώτη από τους ανθρώπους που γεύθηκε τους καρπούς τη σαρκώσεως και της Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Η «αθάνατη Κοίμησή» της, κατά την υμνογραφία της εορτής, είναι απόδειξη για την ύπαρξη της πέραν του τάφου ζωής.
«Νενίκηνται της φύσεως οι όροι» στο πρόσωπο της Θεοτόκου, όπως ψάλλουμε κατά τον Ειρμό της θ ᾠδῆς του Κανόνα της εορτής. Αυτό συνέβη τόσο κατά την άσπορη σύλληψη του Θεανθρώπου, όπου η Παρθενία της έμεινε απείραχτη, όσο και κατά τον θάνατό της, αφού «τάφος και νέκρωσις» δεν την κράτησαν στη γη και το πανάχραντοσώμα της δεν διαλύθηκε από τη φθορά αλλά μετέστη στους ουρανούς. Γι᾿ αυτό «η μετά τόκον Παρθένος και μετά θάνατον ζώσα» είναι κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά «το μεθόριον μεταξύ κτιστής και ακτίστου φύσεως».
Όλες οι γενεές των ανθρώπουν μακαρίζουν την άσημη και ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ, την «κεχαριτωμένη» Μαρία, διότι με την ελεύθερη συγκατάθεσή της φιλοξένησε στα σπλάχνα της όλο το πλήρωμα της θεότητας και έγινε το όργανο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, υπηρετώντας το προαιώνιο και φιλάνθρωπο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου. Αξιώθηκε να γίνει η απείρανδρος Μητέρα και το κατοικητήριο του Θεού.
Αισθανόμαστε όλοι ευγνώμονες προς το ιερό πρόσωπό της, για τις ευεργεσίες της στο ανθρώπινο γένος, καθώς κατέστη η αιτία της απολυτρώσεώς μας, η γέφυρα μεταξύ Θεού και ανθρώπων και «η κλίμαξ δι’ ης κατέβη ο Θεός» στη γη. Το όνομά της ύμνησαν εμπνευσμένοι μελωδοί και υμνογράφοι. Ενέπνευσε τους αγιογράφους με πρώτο τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, ενώ μεγάλοι Πατέρες έγραψαν εγκωμιαστικούς λόγους και συνέθεσαν ύμνους για αυτήν. Εκατοντάδες είναι τα ονόματα, οι προσωνυμίες, τα τοπωνύμια και οι χαρακτηρισμοί που αποδίδονται στη Θεομήτορα, τα οποία φανερώνουν την ιδιαίτερη σχέση και τη βαθειά ευλάβεια των χριστιανών προς την Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας. Σε κάθε ιερή Ακολουθία της Εκκλησίας γίνεται επίκληση του ονόματός Της. Για Εκείνη γράφτηκαν οι Παρακλητικοί Κανόνες, οι Χαιρετισμοί και οι ύμνοι του Θεοτοκαρίου και σ’ Αυτήν απευθύνονται οι περισσότερες προσευχές των πιστών, οι οποίοι συνεχώς καταφεύγουν στη χάρη της για να καταθέσουν τα αιτήματά τους και να αποθέσουν τις θλίψεις, τις δοκιμασίες, τις ασθένειες, τους πόνους και τα βάσανα, αλλά και τις χαρές, τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη τους. Γιατί γνωρίζουν ότι η Υπεραγία Θεοτόκος με τη ένδοξη μετάστασή της στους ουρανούς δεν εγκατέλειψε τον κόσμο. Είναι η στοργική Μητέρα όλων μας, η προστάτιδα και βοηθός, που «σώζει αεί την κληρονομίαν» της, τον πιστό λαό του Θεού, που είναι «οι κεκλημένοι της αιωνίου κληρονομίας» (Εβρ. 9,15).
Ας μεταφερθούμε, λοιπόν, σήμερα νοερά στη Γεθσημανή, εκεί που οι Άγιοι Απόστολοι με θεϊκό νεύμα συνάχθηκαν από τα πέρατα της γης για να τιμήσουν την «τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ», και ας ακολουθήσουμε την προτροπή του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού που μας συμβουλεύει με τα εξής λόγια: «Ελάτε να περιστοιχίσουμε τον πανάμωμο τάφο και να αντλήσουμε από εκεί θεία χάρη. Ας μπούμε για να προσκυνήσουμε κι ας κατανοήσουμε το παράδοξο μυστήριο. Πως εγκατέλειψε τη γη, πως υψώθηκε μετέωρη, πως αναλήφθηκε στον ουρανό, πως παρίσταται δίπλα στον Υιό της, πιο πάνω από όλες τις αγγελικές τάξεις» (Λόγος Γ΄ εις την Κοίμησιν της Παναγίας Θεοτόκου).
Εύχομαι εγκάρδια η Κυρία Θεοτόκος και Υπέρμαχος Στρατηγός του Γένους μας να βοηθά τον καθένα από εμάς στον προσωπικό μας αγώνα για να ευαρεστούμε όλοι τον μονογενή της Υιό «ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν» (Λουκ. 11,28), και να έχουμε παρρησία να προστρέχουμε σ’ Εκείνη για να αντλούμε παραμυθία, χαρά και ελπίδα, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη στις δύσκολες μέρες μας. Η χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου να επισκιάζει, να σκέπει, να περιτειχίσει και τα περιφρουρεί τη ζωή όλων μας.
Χρόνια πολλά και ευλογημένα!
Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου 2019
Ο Μητροπολίτης
† Ο Ιεραπύτνης και Σητείας Κύριλλος
