Η καλή φίλη γύρισε σπίτι με μια τσάντα ασκολύμπρους, ένα πεντανόστιμο χόρτο, που όμως έχει φασαρία στο καθάρισμα του αγκαθωτού φυλλώματος. «Τους έβγαζα με μαχαίρι και όχι με σκαπετάκι», μας ενημέρωσε με… νόημα και πρόσθεσε ότι θα τους κάνει «με κατσικάκι αυγολέμονο»! Μας άνοιξε την όρεξη.
Μαγειρεύονται και οι ρίζες τους, αν αφαιρεθεί το εσωτερικό ξυλώδες τμήμα τους. Σε άλλα μέρη της Ελλάδας δεν τους τρώνε διότι δεν τους γνωρίζουν! Το ζουμί τους (ασκολυμπρόζουμο) θεωρείται θεραπευτικό για ουρολογικές παθήσεις. Ο Ιωάννης Καραβέλας στο «Γλωσσάρι του Λασιθιώτη» αναφέρει ότι το χόρτο αυτό τελεί υπό μερική εξαφάνιση στο Λασίθι λόγω της υπερσυλλογής και είναι προστατευόμενο είδος.
Ο Γάλλος περιηγητής Tournefort, που επισκέφτηκε την Κρήτη το 18ο αι., αναφέρει κάπου ότι τα γαϊδούρια της Κρήτης θα πρέπει να πεινάνε, αφού οι Κρητικοί, που μοιάζουν υγιέστατοι, τρώνε όλα τα άγρια χορταρικά από τις πλαγιές του νησιού!
Λ.Κ.