Τις θέσεις της για την κοινωνική ασφάλιση έδωσε στη δημοσιότητα η ΑΔΕΔΥ, η οποία τονίζει ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση «θίγει τους πάντες», τους σημερινούς ασφαλισμένους, αυτούς που τώρα ετοιμάζονται να βγουν στη σύνταξη, όλους τους σημερινούς συνταξιούχους και τσακίζει ιδιαίτερα τη νέα γενιά, «η οποία εξαιτίας των ελαστικών μορφών απασχόλησης και των δραματικά μειωμένων αποδοχών είναι αμφίβολο αν και πότε θα πάρει σύνταξη».
Η ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στο Δημόσιο σημειώνει ότι βασικό στοιχείο του σχεδίου της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό είναι η βίαιη και άμεση κατάργηση του μεταβατικού χαρακτήρα εφαρμογής σε βάθος 35ετίας του Ν.3863/2010 (Λοβέρδου-Κουτρουμάνη), κάτι που άλλωστε προβλέπεται τον νόμο 4336/2015.
«Ο νόμος αυτός έρχεται να προστεθεί στη νομιμοποίηση των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων, στην αύξηση των ορίων ηλικίας στα 67 χρόνια ή στα 62 με 40 χρόνια εργασίας, στην αύξηση των εισφορών για την περίθαλψη, στους ήδη συνταξιούχους καθώς και στις περικοπές για τις δαπάνες για συντάξεις κατά 1,8 δισ. από τον προϋπολογισμό» αναφέρει η ΑΔΕΔΥ και τονίζει πως «πρόκειται για μια συνολική αντεργατική-αντιασφαλιστική αναδιάρθρωση, όχι απλά για κάποια νέα μέτρα που προστίθενται στα προηγούμενα, που διαλύει ότι έμεινε όρθιο από το Δημόσιο αλληλέγγυο ασφαλιστικό σύστημα, μετατρέποντάς το σε ανταποδοτικό με κατεύθυνση να γίνει πλήρως κεφαλοποιητικό».
Σημειώνει, ακόμη, ότι το νομοθέτημα που θα φτάσει τελικά στη Βουλή, θα είναι ακόμα χειρότερο από την πρόταση της κυβέρνησης, καθώς μεσολαβεί η διαπραγμάτευση με την τρόικα, ενώ «τα μέτρα που θα περιλαμβάνει το νέο ασφαλιστικό δεν θα εξαντληθούν με την ψήφισή του, αλλά θα παίρνονται και νέα μέτρα, εάν απαιτείται από τους δημοσιονομικούς στόχους». «Γι’ αυτό παραμένουν ανοιχτές κρίσιμες παράμετροι του νέου συστήματος, όπως το αν τελικά η “εθνική σύνταξη” θα δίνεται με εισοδηματικά (ή και άλλα) κριτήρια, αν θα υπάρξει αύξηση των αναγκαίων ημερών ασφάλισης από τις 4.500 στις 6.000, για την κατώτερη σύνταξη, αν και από πού θα προέλθουν τα επιπλέον έσοδα για το σύστημα της Ασφάλισης, αν θα καταληχθεί η αύξηση της εργοδοτικής εισφοράς για τις επικουρικές και αν όχι, από πού θα βρεθούν τα προϋπολογιζόμενα κονδύλια», συμπληρώνει η ΑΔΕΔΥ.
Σχετικά με τον νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων στην πρόταση της κυβέρνησης, η ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει ότι οι συντάξεις που θα αποδίδονται στο εξής, θα είναι μειωμένες σε σχέση με τις σημερινές κατά 15-30%, αλλά και σε σχέση με εκείνες που θα δίνονταν με το Ν3863/2010. «Αυτό θα συμβαίνει για δύο λόγους: Επειδή τα ποσοστά αναπλήρωσης στην κυβερνητική πρόταση “βυθίζονται” στο 38,68% για τα 35 χρόνια Ασφάλισης, όταν στο ισχύον σύστημα έφταναν το 70% και στον Ν3863/2010 το 45,85%. Επειδή τα ποσοστά αυτά θα υπολογίζονται και σε πολύ μικρότερο συντάξιμο μισθό, αφού αυτός πλέον θα είναι ο μέσος μισθός ολόκληρου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας πενταετίας που ίσχυε πριν».
Επίσης, κάνει λόγο για χαντάκωμα για τη νέα γενιά και για τις συντάξεις αναπηρίας, για σφαγή του ΕΚΑΣ και του εφάπαξ, ενώ για τις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις σημειώνει ότι θα μειωθούν κι άλλο, μετά τον επανυπολογισμό τους με τα νέα κριτήρια, που εφαρμόζονται πλέον ενιαία για παλιούς και μελλοντικούς συνταξιούχους.
Όσον αφορά την αύξηση των εισφορών κατά 1,5% στον κλάδο της επικουρικής σύνταξης υπενθυμίζει ότι για την εργοδοσία οι εισφορές μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια κατά 3,9 μονάδες και σημειώνει: «Ενώ επιβάλλεται αύξηση στην εισφορά για την επικουρική σύνταξη, το σχέδιο της κυβέρνησης διατηρεί όλες τις αντιλαϊκές διατάξεις προηγούμενων νόμων, όπως η διαμόρφωση του ύψους της σύνταξης με βάση τα δημογραφικά δεδομένα (και προσδόκιμο επιβίωσης!). Με άλλα λόγια, ετησίως θα προϋπολογίζεται ένα συγκεκριμένο ποσό για επικουρικές συντάξεις (το ύψος του θα εξαρτάται από τις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας), που θα μοιράζεται στους δικαιούχους».
Αναφερόμενη στη δημιουργία του νέου υπερ-Ταμείου, η ΑΔΕΔΥ θα έχει σαν συνέπεια τη λεηλασία όσων αποθεματικών έχουν απομείνει σε κάποια επιμέρους Ταμεία και τη σταδιακή μετατροπή του νέου φορέα σε μια υποτυπώδη, υποβαθμισμένη κρατική δομή, αφού πλέον η ιδιωτική ασφάλιση θα κληθεί να υποκαταστήσει την Κοινωνική Ασφάλιση.
Η Κοινωνική Ασφάλιση στη χώρα μας, αναφέρει η ΑΔΕΔΥ, έχει προβλήματα, όχι λόγω υψηλών δαπανών της για συντάξεις, αφού αυτές έχουν μειωθεί δραστικά (35-50%) τα χρόνια των μνημονίων, αλλά λόγω της μείωσης των εσόδων της, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας. Επομένως, η Κοινωνική Ασφάλιση μπορεί να σωθεί και να αναβαθμιστεί, μόνον εφόσον καταργηθούν τα μνημόνια, διασφαλιστούν και αυξηθούν τα έσοδά της, δηλαδή ΕΑΝ:
-Μειωθεί η ανεργία με την κατάργηση των μνημονίων λιτότητας και την προώθηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
-Χτυπηθεί η εισφοροδιαφυγή και η ανασφάλιστη εργασία, ώστε να αποδοθούν στην Κοινωνική Ασφάλιση ετησίως μέχρι 8 δισ. ευρώ πρόσθετοι πόροι.
-Αρχίσουν να αυξάνονται οι μισθοί, με την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και τον δραστικό περιορισμό των ελαστικών και άτυπων μορφών εργασίας προς όφελος της πλήρους και σταθερής.
-Αυξηθεί η κρατική χρηματοδότησή της σύμφωνα με τις ανάγκες της και την υποχρέωση του κράτους, τουλάχιστον στα επίπεδα του 2012 (14 δισ. ευρώ ετησίως).
-Ανακεφαλαιοποιηθεί, δηλαδή αποκατασταθεί, με συμπληρωματικούς δημόσιους πόρους, που θα προέλθουν από τη φορολόγηση των μεγάλων κερδών και του μεγάλου πλούτου, η διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών της από τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και την εργοδοσία.
-Αξιοποιείται με ασφάλεια και όχι με ρίσκο ή τζόγο η εναπομείνασα κινητή και ακίνητη περιουσία της.
-Γίνει διαγραφή του δημοσίου χρέους της χώρας, ώστε να υπάρξουν οι αναγκαίοι δημόσιοι πόροι για την χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, των κοινωνικών πολιτικών και της ανάπτυξης.
Η ΑΔΕΔΥ τάσσεται υπέρ ενός δημόσιου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, εγγυημένων παροχών, αλληλέγγυο, αναδιανεμητικό και καθολικό. Οι εργαζόμενοι, τονίζει, απαιτούν:
– Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια (Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά κ.λπ.) και οι νομοθετικές ρυθμίσεις που προωθήθηκαν την πενταετία των μνημονίων.
– Να μην περάσουν τα βάρβαρα μέτρα του τρίτου μνημονίου και ο νέος νόμος της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την ασφάλιση.
– Να επιστραφούν στα Ασφαλιστικά Ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος: τα 70 δισ. ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010 και τα δεκάδες δισ. που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα και το «κούρεμα» του PSI.
Tέλος, σημειώνει ότι ο εγγυητικός ρόλος του Κράτους στην Κοινωνική Ασφάλιση οφείλει να συνδυάζεται με αποτελεσματικές διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου και την ενεργό ενημέρωση και συμμετοχή εκπροσώπων των ασφαλισμένων (μισθωτών, αγροτών και ελεύθερων επαγγελματιών) στη διαχείριση των Ταμείων, στη λήψη των αποφάσεων και στον γενικότερο σχεδιασμό πολιτικών για την Κοινωνική Ασφάλιση.
