Μετά από αρκετούς μήνες περπάτησα ξανά το μονοπάτι που οδηγούσε, τις παλιές εποχές, τις μετακινήσεις των ανθρώπων και των ζώων από τον οικισμό Μαργέλι των Μέσα Λακωνίων στις Τάπες. Το μονοπάτι το «κόβει» ο ασφαλτόδρομος σε 5 σημεία, αλλά το 70% του μονοπατιού σώζεται.
Όπως ήταν φυσικό, αυτή τη φορά βρήκα το μονοπάτι πιο δύσβατο και δυσδιάκριτο, αφού δεν το περπατά κανείς πια, μόνο τα πολλά ζωντανά της περιοχής περνούν απ’ αυτό. Αν κάποια στιγμή καθαριστεί και σημανθεί κατάλληλα, θα μπορούσε να γίνει ένας ωραίος περίπατος γι’ αυτούς που αγαπούν το περπάτημα.
Με ενόχλησε το ότι στην αρχή του μονοπατιού υπάρχει τώρα περίφραξη που εμποδίζει το σωστό ξεκίνημα της πεζοπορίας μέσα από το Μαργέλι. Καλό θα ήτανε να τοποθετεί μια «πόρτα».
* Ο οικισμός Μαργέλι το 1951 είχε 42 κατοίκους και το 1991 μόνο 7 κατοίκους. Σύμφωνα με τον Μανώλη Παπαδογιάννη («Οικισμοί της επαρχίας Μεραμπέλλου»), το τοπωνύμιο προέρχεται από το οικογενειακό Μάργελος ή Μαργέλης (παρατσούκλι). Μαργέλι λένε στην Κρήτη το χρυσό κεντίδι, το ξόμπλι, το στόλισμα, από το αρχαίο μαργέλιον= μαργαρίτης. Ο Στέργιος Σπανάκης γράφει τον οικισμό σαν «οι Μαργέλοι» (στον πληθυντικό).
ΛΕΩΝ. Κ.