Οι πηγές του Καθαρού σε συνεχή ροή, με την… ματιά του Γιάννη Λασιθιωτάκη.
Όπως αναφέρεται στο wikipedia το Οροπέδιο μήκους 10 χιλιομέτρων και εύρους 15 από της κορυφής Πίτουρου μέχρι Λάκκο Καδή, αποτελείται από κοιλάδες περικλειόμενες γύρω από σειρές βουνών και ορέων, κείται προς το Β.Δ. μέρος της Κριτσάς και Ν.Α. της Επαρχίας Λασηθίου, απέχει δε από την κωμόπολη της Κριτσάς 16 χιλιόμετρα.
Μετά την κατοχή της Κρήτης από τους Ενετούς, περιήλθε στη κατοχή ενός φεουδαρχία ενετού ο οποίος είχε σαν θερινό ενδιαίτημα μετά της κτηνοτροφίας και μελισσοκομίας το διαμέρισμα Άγιος Γεώργιος, Χειροκουμάδια, Περβόλα Μελιτίνο όπου έκτισε υδρόμυλους και καλλιεργούσε κήπους δένδρα καρυδιές, αμυγδαλιές, αχλαδιές κ.λ.π.
Μετά την υπαγωγή του νησιού στους Τούρκους οροπέδιο περιήλθε στην κατοχή αυτών και συγκεκριμένα στη κατοχή του γενιτσάραγα Ηρακλείου Χανιαλή, δοθέντος ότι η Κρήτη μετά την υποταγή περιήλθε στη κατοχή Τριών μεγάλων οικογενειών των Μπετρίδων, Χανιαλίδων και Ιτζιτάρηδων οι όποιοι μοίρασαν τις μεγάλες εκτάσεις του νησιού, τον Ομαλό στα Χανιά στους Πετρίδες, στους ευρισκομένους στο Ηράκλειο Χανιαλήδες της οροσειράς Γιούχτα Αρχανών και δείκτης όπου το Οροπέδιο του καθαρού και στους Ιτζιτάρηδες την οροσειρά της Σητείας. Μετά την πάροδο των χρόνων, οι αδελφοί Χουσεϊν Μπιν και Ισμαήλ Μπίν, εδώρησαν το Οροπέδιο του Καθαρού στην Κοινότητα Κριτσάς. Για το σκοπό αυτό εκδόθηκε αυτοκρατορικό διάταγμα Φιρμάνι από της Α.Αυτοκρατορικής μεγαλειότητας του σουλτάνου, με τον όρο κάθε κάτοικος της Κριτσάς θα νέμεται μόνο επί του οροπεδίου, χωρίς δικαίωμα μεταβιβάσεως ούτε σπιθαμής γης εκ τούτου εις ουδένα.