Σε παρατεταμένη περίοδο κρίσης βρίσκεται ο ΑΟΑΝ. Σε ένα διάστημα σχεδόν ενάμιση μήνα και το 0-0 στο Μοσχάτο την 3η αγωνιστική (27/11), η ομάδα του Αγίου Νικολάου φαίνεται να έχει χάσει την αγωνιστική της ταυτότητα, «αιμορραγεί» σε πάρα πολλά κομμάτια του παιχνιδιού, έχει χάσει τον εαυτό της και ειδικά στον αγώνα με τον Φωστήρα στο εντός έδρας ισόπαλο 1-1, φάνηκε πως η αντίδραση που υπήρξε στο προηγούμενο παιχνίδι πρωταθλήματος με τον ΑΟ Τυμπακίου και τη νίκη 2-0 ήταν δύσκολο να έχει συνέχεια και να την κάνει πράξη.
Η ομάδα του Αγίου Νικολάου δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο, δεν έχει αυτή την περίοδο σταθερά σημεία αναφοράς και αποτελεσματικότητας, ούτε καν στην άμυνα η οποία στην αρχή της σεζόν ήταν το δυνατό της σημείο.
Μια ομάδα που μπορούσε να κερδίζει δύσκολα παιχνίδια ειδικά στο γήπεδό της όπως έδειξε στο ξεκίνημα στο κύπελλο Ελλάδας με τρεις σερί προκρίσεις, τελικά έχει περισσότερες γκέλες, από νίκες.
Κέρδισε μόνο τη Θύελλα Ραφήνα στην πρεμιέρα 1-0 και την προηγούμενη αγωνιστική 2-0 τον ΑΟ Τυμπακίου, ενώ υπήρξαν τρεις ισοπαλίες με Εθνικό Πειραιά, Αγία Παρασκευή και την περασμένη αγωνιστική με τον Φωστήρα, όλες με σκορ 1-1.
Δεν υπάρχει πια καμπανάκι κινδύνου, δεν είναι αγωνιστικό ντεφορμάρισμα ή συνδυασμός άτυχων στιγμών και συγκυριών.
Είναι μια ομάδα που ενώ όντως απέπνεε υγεία σε όλους τους τομείς της, πλέον νοσεί και οι ασθένειες στο αγωνιστικό κομμάτι είναι εμφανείς.
Γιατί τέτοια κατάρρευση και μια εικόνα μέσα στο γήπεδο που παραπέμπει σε απώλεια της αγωνιστικής ταυτότητας του ΑΟΑΝ, μιας ομάδας που φάνταζε στο ξεκίνημα της σεζόν ότι θα ήταν σκληρή, είχε συνοχή και ικανότητα να παίρνει αποτελέσματα;
Πλέον, φαίνεται πως υπάρχει και πνευματικό πρόβλημα, θέματα ψυχολογίας και όχι μόνο.