Βρέθηκε στον ΑΟΑΝ πριν μια τριετία, όταν έφτασε η στιγμή να κάνει το επόμενο βήμα από τα τμήματα υποδομών, βλέποντας το μπλε αστέρι να του δίνει την ευκαιρία σε επίπεδο πλέον Ανδρών και ο ίδιος να την αρπάζει από την πρώτη στιγμή, κερδίζοντας τις εντυπώσεις και δίνοντας σε κάθε παιχνίδι το απόλυτο των δυνάμεων του για το καλό του συνόλου.
Έπειτα από τρία χρόνια στην ομάδα του Αγίου Νικολάου, ο Γιάννης Δολαψάκης αποτέλεσε και την περασμένη σεζόν αναπόσπαστο κομμάτι του αρχικού σχήματος των «κυανόλευκων» και παρ’ ότι υπήρξαν κι άλλες επιλογές και λύσεις για τη θέση στο δεξί άκρο της άμυνας, πάλι ο Δολαψάκης ήταν αυτός που κλήθηκε να καλύψει την συγκεκριμένη θέση στα περισσότερα παιχνίδια της περσινής περιόδου.
Μπορεί να μην εντυπωσιάζει με το παιχνίδι του και αρκετούς να λένε πως «δε λέει και πολλά επιθετικά και δεν μπορεί ούτε αμυντικά για ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει», όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως πρόκειται για έναν τίμιο παίκτη. Ή μάλλον στρατιώτη. Ο οποίος τα δίνει όλα μέσα στο γήπεδο. Παίζει αμυντικά αλλά και επιθετικά όλη την πτέρυγα όταν του ζητηθεί ως ένα πραγματικό «μηχανάκι» που ποτέ δεν… ξεμένει από βενζίνη και που δεν σταματά να τρέχει ποτέ. Ένας ποδοσφαιριστής που πέφτει στη «φωτιά», που μαρκάρει δυνατά, που ξανασηκώνεται άμεσα όταν πέσει στο έδαφος για να πάρει την μπάλα και καταθέτει τα πνευμόνια του σε κάθε ματς ανεξαρτήτου ονόματος αντιπάλου χωρίς να κρατάει δυνάμεις. Δεν απογοητεύεται στις άσχημες στιγμές και προσπαθεί. Πάντα προσπαθεί για το καλύτερο, για να βρει τρόπους να δώσει σε κάθε ματς κάτι περισσότερο.
Ένας ακόμη παίκτης για τον ΑΟΑΝ που σε κάθε αγώνα καταθέτει ψυχή τε και σώματι και μπόρεσαν να εμπιστεύονται όλοι οι προπονητές που συνεργάστηκαν μαζί του και σίγουρα θα τον ήθελαν αρκετοί ακόμη άλλων ομάδων. Όπως προείπαμε, φιλότιμος. Ένα αγαθό που σπανίζει στο ποδόσφαιρο. Μπορεί να μην εξέπληξε τα πλήθη με τις εμφανίσεις του, αλλά αποτέλεσε ένα καλό «εργαλείο» και πολλοί μπορεί να είναι αυτοί που θα άκουγες στην κερκίδα να λένε πως είναι καλός, αλλά ο ΑΟΑΝ όφειλε να είχε καλύτερο, όμως όπως και να έχει, όποια άποψη και αν έχει ο καθένας, η ουσία, η προσφορά και οι αριθμοί λένε το αντίθετο.
Ο Ηρακλειώτης αμυντικός αγωνίστηκε στα είκοσι τρία από τα είκοσι έξι παιχνίδια στον 5ο όμιλο της Γ’ εθνικής και μόλις στο ένα μπήκε ως αλλαγή, για να γράψει 1864΄ στο κοντέρ του και να είναι έβδομος σε λεπτά.
Μια από τα ίδια και στο κύπελλο Ελλάδας, εκεί όπου έπαιξε στα τέσσερα από πέντε παιχνίδια των «κυανόλευκων» στη διοργάνωση, τρία στο αρχικό σχήμα χωρίς να αντικατασταθεί και στο άλλο πέρασε αλλαγή.
Μέσα στα παραπάνω, πρέπει να αναφέρουμε και πως πρόκειται για έναν χαρακτήρα «διαμάντι», ο οποίος πάντα ενθαρρύνει κάθε συμπαίκτη του και η επιλογή της απόκτησης του πριν τρία χρόνια έχει δικαιώσει τους πάντες, γι αυτό και έμεινε ακόμη δύο σεζόν στον Άγιο Νικόλαο. Πλέον είναι στα είκοσι δύο του, έχοντας ακόμη μπροστά του αρκετά καλά ποδοσφαιρικά χρόνια. Φυσικά και έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης κάτι που πρέπει να κάνει μέσα από πολλή δουλειά και σίγουρα θα το κάνει, γιατί είναι ένας παίκτης που δεν «κοροϊδεύει». Σε όλους τους τομείς μπορεί να γίνει καλύτερος, από την ταχύτητα που είναι αυτή τη στιγμή το σπουδαιότερο του προσόν, την πάσα του, την σέντρα του καθώς δεν νοείται σύγχρονος ακραίος μπακ χωρίς να μπορεί να αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του, αλλά και τα τελειώματα του όταν βρίσκεται σε θέση βολής στην αντίπαλη περιοχή και να μπορεί να γίνει επικίνδυνος. Έχει αγαπήσει τον ΑΟΑΝ και έχει αγαπηθεί από όλους στον Άγιο Νικόλαο και έχει ενδιαφέρον η περίπτωση του στον αγωνιστικό σχεδιασμό, καθώς θεωρείται σημαντικό κομμάτι του κορμού της ομάδας.