Ένα φυτό που αυτήν την περίοδο ξεχωρίζει είναι ο άρτηκας, ο «νάρθηξ» των αρχαίων Ελλήνων. Πολλά τέτοια φυτά υπάρχουν κοντά στην πόλη του Αγίου Νικολάου (Ανάληψη), αλλά και στο Πάνω Μεραμπέλλο.
Ο άρτηκας έχει μια εξέχουσα θέση στην Ελληνική μυθολογία. Το φυτό αυτό χρησιμοποίησε ο Προμηθέας για να μεταφέρει στους θνητούς τη φωτιά που έκλεψε από τους θεούς. Ο λόγος είναι ότι το εσωτερικό του χοντρού κορμού του άρτηκα αποτελείται από ένα υλικό μαλακό και εύφλεκτο που, αν το ανάψουμε, σιγοκαίει εσωτερικά και διαρκεί αρκετή ώρα αποτελώντας μια φυσική δάδα.
Από τους αρχαίους Έλληνες αξιοποιήθηκε και με έναν άλλο τρόπο. Το άνοιγαν κατά μήκος και το τοποθετούσαν για να ακινητοποιήσουν κάποιο ανθρώπινο μέλος που είχε υποστεί κάταγμα. Για το λόγο αυτό σήμερα, κάθε προστατευτικό που ακινητοποιεί ένα μέλος, εκτός από το γύψο, ονομάζεται συνήθως “νάρθηκας”.
Λ.Κ.
