Οδηγώντας από το Οροπέδιο Καθαρού προς Μάλλες, από χωματόδρομους, πέρασα ξανά από την περιοχή Μεγάλη Αχλάδα, που είχε πάρει μεγάλη φωτιά πριν από 9 χρόνια, τον Ιούλιο του 2016. Σήμερα, μετά από 9 χρόνια, διαπίστωσα, με ικανοποίηση, ότι η φύση σταδιακά αναγεννιέται. Πάρα πολλά είναι τα μικρά πευκάκια που ξεχωρίζουν, από λίγα εκατοστά μέχρι 1 μέτρο. Μετά από 20 ακόμα χρόνια το δάσος θα έχει αποκατασταθεί.
Όπως εκτιμούν ειδικοί επιστήμονες, χρειάζονται συνήθως τρεις δεκαετίες για να αποκατασταθεί μία καμένη περιοχή. Άρα το καμένο δάσος των Μαλλών θα επανέλθει γύρω στο 2036!
Μεταφέρουμε μια ενδιαφέρουσα άποψη του βιολόγου και ερευνητή του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Μιχάλη Δρετάκη:
«Το πευκοδάσος όταν ωριμάσει θα καεί. Δεν θα σωθεί με καμία κυβέρνηση και με κανένα πυροσβεστικό μέσο. Είναι ο τρόπος που έχει επιλέξει ως είδος για την αναγέννησή του. Τα περισσότερα μεσογειακά είδη δέντρων- θάμνων αναγεννιούνται μια χαρά μετά τη φωτιά, από τη ρίζα τους. Το μόνο που έχει νόημα να κάνουμε είναι οι σωστές χρήσεις γης. Όχι δρόμους στο πουθενά, όχι σύρματα της ΔΕΗ ανάμεσα στα δέντρα και βέβαια περιορισμός της άγνοιας, με βούρδουλα, στους τσιγαρόβιους και σκουπιδοπετάγοντες».
Τα ώριμα δάση με πολύ καύσιμο υλικό, ρετσίνι και πευκοβελόνες συνήθως καίγονται κάθε 100-150 χρόνια με κάποιο κεραυνό ή ακραίο καύσωνα με αέρα (τριβή). Με τα σκουπίδια, γυαλιά και λοιπά, η πιθανότητα να πάρει φωτιά αυξάνεται. Πόσο μάλλον με τα αποτσίγαρα!» αναφέρει.
ΛΕΩΝ.Κ.
