Σε μια δύσκολη σεζόν από το ξεκίνημά της, μέχρι και την κατάληξή της, ο ΑΟΑΝ όπως το συνηθίζει αποδείχθηκε ένας πραγματικός «μαχητής» στον 4ο όμιλο της Γ’ εθνικής, αποχαιρετώντας την κατηγορία παλεύοντας μέχρι την τελευταία στιγμή, σε μια κατάσταση η οποία παρά τον υποβιβασμό όπως κι αν αυτός τελικά ήρθε, δυνάμωσε την ομάδα του Αγίου Νικολάου, καθώς ένωσε τους πάντες γύρω από αυτήν και έδειξε πως δεν έχει να προβληματιστεί ή να αγχωθεί για το μέλλον της, βλέποντας τη διοίκηση να βγάζει μια σιγουριά για την επόμενη μέρα σε ένα σωματείο που αποπνέει υγεία σε όλους τους τομείς και αυτός είναι και ο λόγος που βρίσκεται δίπλα του ο κόσμος της περιοχής, δίνοντας τη δύναμη για να μην επηρεαστεί στον βαθμό που ενδεχομένως θα στοίχιζε ένας υποβιβασμός μετά από έξι σεζόν και πάλι στις τοπικές κατηγορίες.
Ο ΑΟΑΝ έδειξε πως ξέρει να παλεύει, έχοντας ανθρώπους που δεν τα παρατάνε και αυτό αποδείχθηκε τους προηγούμενους μήνες, όταν και έκαναν ότι ήταν δυνατό, προκειμένου η ομάδα να μην πετάξει νωρίς… λευκή πετσέτα όπως πολλοί θα περίμεναν και έκαναν άλλες ομάδες του ομίλου.
Από τη στιγμή που φάνηκε πως δεν βγήκε το πλάνο με τον Άλκη Πλουσή και το σχεδιασμό που είχε γίνει, η πρώτη κίνηση ήταν η αλλαγή προπονητή στις αρχές Νοεμβρίου (11/11). Όταν και επιλέχθηκε ένας έμπειρος τεχνικός και γνώστης της κατηγορίας να αναλάβει το «τιμόνι» για να βγάλει την ομάδα από τη δύσκολη θέση και η επιλογή του Μάρκου Στεφανίδη μπορεί να θεωρηθεί πλέον ότι ήταν σωστή εκείνη τη στιγμή και με τις λύσεις που υπήρχαν διαθέσιμες.
Ο Αθηναίος τεχνικός ανέλαβε την ομάδα μετά την εντός έδρας ήττα 2-1 από τη Θύελλα Ραφήνας την 8η αγωνιστική, όταν βρισκόταν πέντε βαθμούς μακριά από τις θέσεις της παραμονής και ισόβαθμη με αυτή τη Ραφήνας (4β.), όπως δηλαδή και τερμάτισαν οι δύο ομάδες, όμως αυτή η συνθήκη δεν ήταν ευνοϊκή για αυτήν του Αγίου Νικολάου.
Ο 58χρονος προπονητής από νωρίς φάνηκε να αλλάζει το «τσιπάκι», δίνοντας τον δικό του τρόπο διαχείρισης και παιχνιδιού στην ομάδα προκειμένου να παίρνει αποτελέσματα και αφήνοντας έως έναν βαθμό στην άκρη το ωραίο και ελκυστικό ποδόσφαιρο, κάτι που έφερε στους τρεις πρώτους αγώνες του στον «κυανόλευκο» πάγκο επτά βαθμούς, με δύο νίκες εκτός έδρας μάλιστα και το επαγγελματικό 1-0 απέναντι σε Μανδραϊκό και ΑΟ Τυμπακίου και μια ισοπαλία 1-1 στο ουδέτερο «Πέτρος Βουζουνεράκης» με τον ΑΟ Καραβά, σε δύο άδικα χαμένους βαθμούς. Επίσης, παίκτες που δεν έδειχναν να μπορούν να προσφέρουν στην ομάδα και δεν είχαν δείξει κάτι το ιδιαίτερο μέχρι την έλευση του, τους έβγαλε στο προσκήνιο και με αυτούς πήγε ως το τέλος. Ακόμη κι αν χρειάστηκε να δείξει έναν άλλο… εαυτό, όχι τόσο αρεστό, για να τους «ξυπνήσει», κάνοντας το για το καλό της ομάδας, όπως και τους ανέφερε στην τελευταία του ομιλία.
Μια νέα μίνι κρίση όμως ακολούθησε με πέντε συνεχόμενες ήττες, γεγονός που έκανε τους διοικούντες στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο να πάρουν μια ακόμη μεγάλη απόφαση και να προχωρήσουν σε μια σειρά από προσθαφαιρέσεις στο δυναμικό τους, προκειμένου να υπάρξει το κατάλληλο υλικό για τον κ. Στεφανίδη, που θα επέτρεπε στην ομάδα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κατηγορίας, καθώς η διαφορά των τριών βαθμών στο φινάλε του Α’ γύρου από την ενδέκατη και τελευταία θέση που εξασφάλιζε την παραμονή, δεν φάνταζε ως κάτι ανέφικτο. Το δύσκολο όμως πρόγραμμα δεν άφηνε ιδιαίτερη αισιοδοξία, για να υπάρξει μια ακόμη πεντάδα αγώνων χωρίς νίκη, όμως οι δύο ισοπαλίες απέναντι στους πρωτοπόρους Μαρκό (1-1) και Εθνικό (2-2), έδειχνε πως οι δυνατότητες υπήρχαν. Ένα απογοητευτικό δίμηνο (Ιανουάριος-Φεβρουάριος) έκλεισε με μια καταδικαστική όπως φαινόταν και αποδείχτηκε ήττα στη Ραφήνα (4-2) από τη Θύελλα και ο απολογισμός, των δύο νικών σε οκτώ αγώνες και δύο ισοπαλίες, έκανε τον ΑΟΑΝ να μοιάζει καταδικασμένος. Καθώς με εννέα αγωνιστικές να απομένουν και να απέχει οκτώ βαθμούς από το στόχο του, ελάχιστοι πίστευαν στην ανατροπή. Με κάποιο τρόπο αυτή την πίστη την είχε ο Μάρκος Στεφανίδης και την μετέφερε στην ομάδα του, η οποία έκανε τη γνωστή πορεία πρωταθλητισμού, με τις οκτώ νίκες και μια ισοπαλία ως το φινάλε εντυπωσιάζοντας τους πάντες, όμως τα σενάρια των τελευταίων αγωνιστικών τον άφησαν απ’ έξω και κάτω από τη ζώνη.
Ο κ. Στεφανίδης έδωσε στους παίκτες του τον χαρακτήρα του νικητή και πέρασε το «τσιπάκι» για το πώς να πάρουν αποτελέσματα χωρίς να χρειαστεί να εντυπωσιάσουν ή να πιάσουν υψηλά στάνταρ απόδοσης. Κράτησαν σε αυτές τις τελευταίες εννέα αγωνιστικές, επτά φορές ανέπαφη την εστία τους (δέχθηκαν δύο γκολ, αλλά αποδείχθηκαν κομβικά ακόμη κι αν δεν οδήγησαν σε ήττα), πήραν τέσσερις νίκες με το «επαγγελματικό» 1-0 και απέδειξαν πως ήταν ένα σύνολο που άξιζε να μείνει την κατηγορία.
Μέσα στα παραπάνω, ο κ. Στεφανίδης είχε να επιδείξει τις πέντε νίκες στη διοργάνωση του κυπέλλου μέχρι και την κατάκτηση του τροπαίου.
