Νωρίς άνθισαν φέτος οι ασπάλαθοι (επιστημονικά η ονομασία τους είναι «καλυκοτόμη η εριότριχος, Calycotome Villosa), και όπως πολύ σωστά παρατήρησε συμπολίτης μας, οι πρώτοι ασπάλαθοι άνθισαν στην περιοχή του Αλμυρού. Τα βουνά μας είναι γεμάτα με ασπαλάθους. Περιοχές όπως ο Θύλακας και ο λόφος της Δεξαμενής είναι γεμάτες από το φυτό αυτό. Το λουλούδι τους είναι κίτρινο και την εποχή της ανθοφορίας πολλές πλαγιές κιτρινίζουν και μας προσφέρουν πολύ όμορφες εικόνες.
Μυθολογικά ο ασπάλαθος συνδέθηκε με την μετά θάνατο τιμωρία των αδίκων. Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι με τα ακανθωτά κλαδιά του ασπάλαθου κτυπούσαν και τιμωρούσαν τους τυράννους στον Άδη.
* Στη σύγχρονη εποχή ο ασπάλαθος… «τιμωρεί» μόνο τους πεζοπόρους των βουνών. Η πορεία ανάμεσα σε ασπαλάθους είναι πολλές φορές μαρτύριο. Αν μάλιστα το καλοκαίρι η ενδυμασία είναι κοντό παντελονάκι, τότε τα σημάδια του μαρτυρίου είναι εμφανή.
Ο λαός μας πολλές φορές αναφέρεται στις «αγκάθες» και συχνά θα ακούμε τις φράσεις «από αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι».
Λ.Κ.
