Η Ομάδα του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Αγίου Νικολάου ανταποκρίθηκε θετικά στο αυθόρμητο κάλεσμα απλών πολιτών για μια ειρηνική, δημόσια έκφραση αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό. Η κινητοποίηση αυτή δεν είχε καμία κομματική χροιά και δεν στρεφόταν κατά κάποιου λαού, όπως πολλοί θέλησαν να μας κατηγορήσουν, αλλά ούτε και κατά του τουρισμού. Ήταν μια πράξη συνείδησης, με επίκεντρο την αξία της ανθρώπινης ζωής, το δικαίωμα στην ειρήνη και την απόρριψη της βίας και της σιωπής.
Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την αλήθεια, καθώς σε ορισμένα δημοσιεύματα των ΜΜΕ διαστρεβλώθηκε ο χαρακτήρας της διαμαρτυρίας. Δεν υπήρξαν εχθρικά συνθήματα ή επιθετικότητα προς τους Ισραηλινούς ή οποιονδήποτε άλλο λαό. Αντιθέτως, η διαμαρτυρία είχε ξεκάθαρο μήνυμα: όχι στη γενοκτονία, ναι στην ειρήνη και τη δικαιοσύνη. Κρατήθηκε συνειδητά ειρηνική, με σεβασμό στον δημόσιο χώρο και στους πολίτες, χωρίς προκλήσεις — κάτι το οποίο αποδεικνύεται και στα αμέτρητα βίντεο που κυκλοφορούν, αλλά και από τη στάση της αστυνομίας και του λιμενικού.
Καμία άδεια δεν ζητήθηκε από την αστυνομία, γιατί η ειρηνική διαμαρτυρία αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Το να στέκεται κάποιος δημόσια, με αξιοπρέπεια και χωρίς βία απέναντι στην αδικία, δεν απαιτεί άδεια. Το Σύνταγμα προστατεύει την ελευθερία της έκφρασης και την ανάγκη να μιλάμε όταν συμβαίνουν εγκλήματα πολέμου. Πρόκειται για ανθρώπινη ευθύνη.
Παρά τις προκλήσεις που σημειώθηκαν από επιθετικές συμπεριφορές Ισραηλινών Σιωνιστών, η στάση μας παρέμεινε ψύχραιμη και αξιοπρεπής (απέναντι μας έχουμε τον σιωνισμό του ισραηλινού κράτους που διαπράττει γενοκτονία). Δεν ανταποδώθηκαν οι περισσότερες προσβολές. Ακόμη και οι τοπικές αρχές, η αστυνομία και το λιμενικό, αναγνώρισαν τον ειρηνικό χαρακτήρα της παρουσίας μας και στάθηκαν συναινετικά, χωρίς παρεμβάσεις ή ένταση, με στόχο την αποκλιμάκωση.
Αν κάποιοι ενοχλήθηκαν από την εικόνα μιας ειρηνικής διαμαρτυρίας στον δημόσιο χώρο, αξίζει να αναρωτηθούμε: τι ακριβώς μας ενοχλεί; Η πράξη της υπεράσπισης της ζωής ή η διατάραξη μιας κανονικότητας που θέλει τον πόνο να μην φαίνεται; Η κοινωνία μας δεν μπορεί να στηρίζει την πρόοδό της στη σιωπή. Ούτε στον τουρισμό που απαιτεί την απόκρυψη της συνείδησης.
Δεν είμαστε απέναντι σε κανέναν και πόσο μάλλον σε έναν λαό, όπως και να λέγεται αυτός. Στηρίζουμε κάθε άνθρωπο που λέει «Not in my name», όπως κάνουν χιλιάδες Ισραηλινοί και Εβραίοι σε όλο τον κόσμο (όπως και η τελευταία ανακοίνωση 1.300 Ισραηλινών ακαδημαϊκών) και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα κάθε λαού να ζήσει ελεύθερα και με αξιοπρέπεια. Είμαστε ανοικτοί σε διάλογο, όχι σε πολώσεις. Καλούμε κάθε έναν, όπου κι αν ανήκει, να αναρωτηθεί: σε ποια πλευρά της ιστορίας επιθυμεί να σταθεί;
Όσον αφορά τα λεγόμενα περί «διαφυγόντων κερδών», επισημαίνουμε πως αυτό που “χάνεται” δεν είναι οικονομικής φύσης, αλλά η ευκαιρία μιας κοινωνίας να υπερασπιστεί το ανθρώπινο πρόσωπό της. Οι ίδιοι οι πολίτες που συμμετείχαν άφησαν πίσω δουλειές, υποχρεώσεις και προσωπικό χρόνο, όχι για εντυπωσιασμό, αλλά από αίσθημα ευθύνης για να πουν: “Φτάνει πια..να μπει ένα τέλος σε αυτά που βιώνει ο παλαιστινιακός λαός”! Κανείς από εμάς που κατεβήκαμε στον δρόμο δεν έχει λυμένα τα οικονομικά του θέματα. Μας κάλεσε όμως η συνείδησή μας, όταν επί 18 μήνες συντελείται ένα αποτρόπαιο έγκλημα εις βάρος ενός ολόκληρου λαού στη γειτονιά μας.
Σε μια κλειστή κοινωνία όπως η δική μας, όπου οι προσωπικές και κοινωνικές σχέσεις είναι στενές και οι αντιδράσεις γρήγορες, το να βγεις δημόσια με το πρόσωπό σου εκτεθειμένο δεν είναι εύκολη απόφαση. Παρά το γεγονός ότι γνωρίζαμε πως κάποιοι θα απειλούσαν ή θα προσπαθούσαν να σωπάσουν τις διαμαρτυρίες την επόμενη ακριβώς στιγμή, επιλέξαμε να σταθούμε ανοιχτά και με θάρρος. Αυτή η πράξη δεν ήταν μόνο μια δήλωση αλληλεγγύης, αλλά και μια υπενθύμιση ότι ακόμα και μέσα σε μικρές, κλειστές κοινωνίες, η φωνή της δικαιοσύνης και της αλήθειας δεν μπορεί να φιμωθεί.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι μια τουριστική πόλη, είναι και ένας κοινωνικός τόπος. Είναι ένας χώρος διαλόγου, στάσης και ευθύνης. Κι αυτή η επιλογή φανερώνει τη δύναμη της συλλογικής συνείδησης και αποτελεί την πραγματική μας δύναμη, ελπίδα και προοπτική.
Ως μέλη της ανοιχτής αυτής συλλογικότητας, θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ειρήνη και την αλήθεια, και κάθε άνθρωπο που πιστεύει σε αυτά. Αυτό που χτίζουμε δεν είναι απλώς ένα πρόγραμμα ή ένα φεστιβάλ. Είναι σχέσεις και συντροφικότητα. Κρατώντας ζωντανή τη ρίζα που μας έφερε όλες και όλους κοντά: την πίστη ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο..μαζί!
Λευτεριά στην Παλαιστίνη.
Η σιωπή είναι συνενοχή.
Με σεβασμό, με στοιχεία και ευθύνη,
Με αξιοπρέπεια και συνείδηση.
Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αγίου Νικολάου
