Διανύουμε εποχή που ανθίζει ο βίκος στο Καθαρό και όλο το οροπέδιο έχει μετατραπεί σε ένα πανέμορφο χαλί χρωμάτων. Ο μωβ βίκος, οι ροζ μαχαιρίδες και οι κόκκινες παπαρούνες συνθέτουν ένα χαλί χρωμάτων, ό,τι πιο ωραίο μπορούν να δουν τα μάτια μας αυτήν την περίοδο. Είναι απίστευτες οι εικόνες που αντικρίζουν τα μάτια μας, μόλις φτάσουμε στο πιο ψηλό σημείο της διαδρομής (Δάμακας) και προχωρήσουμε προς το Αβδελιακό.
Θα προτρέψω και φέτος, τις επόμενες δυο εβδομάδες, να ανεβείτε στο Οροπέδιο για να θαυμάσετε το θέαμα. Αξίζει τον κόπο… ειδικά γι’ αυτούς που θα βρεθούν εκεί πάνω για πρώτη φορά στη ζωή τους. Αυτές οι εικόνες θα τους μείνουν για πάντα!
Ο βίκος του Καθαρού σπέρνεται για να χρησιμοποιηθεί σαν ζωοτροφή. Πριν μεστώσει τους καρπούς του ξεριζώνεται και δίνεται σαν χορτάρι στα ζώα. Ο Μιχάλης Κασσωτάκης αναφέρει («Το Γλωσσικό Ιδίωμα των κάτοικων του Οροπεδίου Λασιθίου»): Ο βίκος είναι φυτό της οικογένειας των ψυχανθών (αγριομπίζελο, λαθούρι) που ευδοκιμεί σε δροσερά κλίματα και χρησιμοποιείται για ζωοτροφή. Το επιστημονικό του όνομα είναι viciasativa. Συχνά, συγκαλλιεργείται με σιτηρά. Ο καρπός του βίκου έχει τη μορφή μαύρων κόκκων: «Βάλε βίκο στ’ άχερα να φάνε τα βούγια να δυναμώσουμε, γιατί δ’ αρχίζομε να κάνομε χωράφι». Ετυμολογικά από το αρχαιοελληνικό: βικία> βικίον> βίκος (λατινικά vicia= κουκί).
ΛΕΩΝ.Κ
