Του Ελ. Αλεξανδρίδη-Γεωπόνου
Διάβασα με ενδιαφέρον και συνάμα προβληματισμό το δημοσίευμα της ΑΝΑΤΟΛΗΣ 4/6/2025 των προέδρων των κοινοτήτων Βρουχά, Λούμα και Σχινιά για την δραματική -όπως την χαρακτηρίζουν- κατάσταση των ελαιοδέντρων της περιοχής τους, εννοώντας την αποξήρανση πολλών από αυτών, προφανώς πρωτοφανή στα χρονικά της ελαιοκαλλιέργειας στον τόπο τους.
Κατάσταση δηλαδή παρόμοια με δένδρα άλλων περιοχών που έχει προηγηθεί των δικών τους περιοχών και όπως σωστά επισημαίνουν οφείλεται στην έλλειψη νερού και συγκεκριμένα στις λίγες βροχοπτώσεις και στις υψηλές θερινές θερμοκρασίες. Παρακαλούν και υψώνουν κραυγή απογοήτευσης και αγωνίας απευθυνόμενοι σε κάθε αρμόδιο για χρηματοδότηση των πλημμελώς λειτουργούντων αρδευτικών τους έργων, για εξοικονόμηση περισσότερου νερού, που τα δένδρα τους σχεδόν αποκαμωμένα ζητούν βοήθεια από την πολιτεία για να συνεχίσουν να ζουν.
Μαζί με τη δική τους φωνή, ενώνω -ως και της ιδιότητάς μου και της γνώσης μου για το τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο – και τη δική μου, απευθυνόμενος στους κοντινούς μας πολιτικούς και περιφερειάρχη και αντιπεριφερειάρχη του νομού μας καθώς και στους δυο βουλευτές του Νομού και ιδιαίτερα τον κυβερνητικό βουλευτή κ. Πλακιωτάκη λόγω της θέσης που κατέχει στην κυβέρνηση, να ασκήσουν την οποιαδήποτε πίεση, ώστε κατ’ εξαίρεση, το λέω αυτό μετά πλήρους γνώσεως τι συμβαίνει στις ξηρικές ελαιοκαλλιέργειες του Νομού, και έναντι οποιουδήποτε άλλου έργου να χρηματοδοτηθούν εν όψει του καλοκαιριού, όλα τα εγγειοβελτιωτικά έργα του Νομού για εξοικονόμηση περισσότερου νερού που θα δώσει συνέχεια στη ζωή των ήδη διψασμένων από έλλειψη νερού ελαιόδεντρων μας.
Να κηρυχθεί δικαίως ο Νομός μας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μια που -ως γνωστό- είναι ο πιο ξηροθερμικός της χώρας.
Ένα έργο -ειδικά αυτά της ρουτίνας, αν παραμείνει ανεκμετάλλευτο ένα και δυο χρόνια, δεν πεθαίνει, ενώ τα ήδη δοκιμαζόμενα ελαιόδεντρά μας, αν δεν τους δώσουμε την βοήθεια, που απεγνωσμένα μας ζητάνε, θα πεθάνουν οριστικά, μια που ανήκουν στους ζωντανούς οργανισμούς και όταν τους αφαιρέσουμε την ζωή, δεν την ξαναβρίσκουν ποτέ, μόνο στη Δευτέρα Παρουσία, όταν έλθει και οπότε έλθει. Μέχρι τότε όμως, χαιρέτα μου τον πλάτανο, που λέμε.
Για την δύσκολη αυτή κατάσταση, στην οποία βαθμηδόν έρχονται τα ξηρικά μας ελαιόδεντρα του Νομού μας -γιατί όχι;- αξίζει να ενημερωθεί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός και να τεθεί το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, και να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά πριν είναι αργά.
Επιβάλλεται με κάθε τρόπο η πολιτεία να πάρει θέση για την βελτίωση των ήδη δοκιμασθέντων δένδρων και τον περιορισμό της επέκτασης της δραματικής αυτής κατάστασης, όπως πολύ εύστοχα την αποκαλούν οι τρεις πρόεδροι των προαναφερθέντων τοπικών διαμερισμάτων του Δήμου μας.
Με εκτίμηση
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ
τ. Δ/ντης Γεωργίας και Νομ. σύμβουλος
