Καλά και σωστά τα λένε ο Οδυσσέας και ο Μιχάλης, για τους ανεμόμυλους που βλέπουμε κατά μήκος του ΒΟΑΚ, που κάποιοι κινδυνεύουν «να τους πάρει» ο δρόμος. Εμένα με ενδιαφέρει, τί θα γίνει με αυτούς που ήδη σώζονται και είναι ερημωμένοι και, δυστυχώς, δεν βλέπουμε να γίνεται οποιαδήποτε προσπάθεια αναστήλωσης και βελτίωσης της εμφάνισής τους. Οι λόγοι είναι πολλοί και φαίνεται πως ένας από τους σοβαρούς λόγους είναι και η πολυιδιοκτησία.
Καλό παράδειγμα ιδανικής αναστήλωσης είναι οι μύλοι που αγόρασε ο Αυστριακός βαρόνος Johann Kellersperg, μεταξύ Πάνω Λούμα και Σκινιά. Οι μύλοι του αποτελούν πια αξιοθέατο της περιοχής και πολλοί είναι αυτοί που καθημερινά σταματούν για να τους θαυμάσουν και να τους φωτογραφήσουν. Η διαμονή σε αυτούς είναι… πεντάστερη, έχει εξασφαλίσει το δικό του ρεύμα με ηλιακά πάνελ και τη νύχτα φωτίζονται πολύ όμορφα. Κάτι μου ήρθε να γράψω για τη Σπιναλόγκα, αλλά το αφήνω για άλλη φορά!
Πολύ ωραία αναστηλωμένος είναι ένας από τους μύλους στο Κανάλι της Ελούντας και ακόμα ένας στο Νικηθιανό. Σειρές από μύλους (μυλοτόπια)– που θα μπορούσαν να αναστηλωθούν- βλέπουμε στον κάμπο των Λακωνίων, στην πλαγιά της Φουρνής, πριν το Βρουχά, πάνω από τις Λίμνες, στα όρια του Μαρδατίου και αλλού. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το μυλοτόπι στο Σελί Αμπέλου του Οροπεδίου Λασιθίου.
ΛΕΩΝ.Κ.
