Μία ακόμα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πεζοπορία διοργάνωσε ο Ορειβατικός Σύλλογος του Αγίου Νικολάου.
Επισκεφτήκαμε την περιοχή ανάμεσα στην Ανατολή και στην Καλαμαύκα, με τους χαρακτηριστικούς τεράστιους βράχους, τα «μικρά Μετέωρα» του Λασιθίου, όπως έχουν ονομαστεί. Διακρίνουμε κισσούς κολλημένους σε κάποιους από αυτούς και, όπως μας πληροφόρησαν, πριν από χρόνια κάποιος έκοψε τη ρίζα ενός τεράστιου κισσού για να κατασκευάσει μία λύρα, ένα ξύλο κατάλληλο γι’ αυτό το μουσικό όργανο της Κρήτης.
Περπατήσαμε από μονοπάτι πάνω και παράλληλα με το φαράγγι του Χαυγά. Με το ίδιο όνομα υπάρχουν κι άλλα φαράγγια στην Ανατολική Κρήτη, όπως το φαράγγι Χαυγά μεταξύ των Οροπεδίων Καθαρού και Λασιθίου και ο Χαυγάς από τη Φουρνή στην Πλάκα Ελούντας. Ο Χαυγάς της Καλαμαύκας σχηματίζεται ανάμεσα στη Μεγάλη Κορυφή (1103μ.) και στις Κοκιές (993μ.). Δυστυχώς, το φαράγγι και η γύρω περιοχή έχει καεί αρκετές φορές από πυρκαγιές, με αποτέλεσμα να έχει συρρικνωθεί η έκταση του πευκόδασους (Cretanbeaches).
Το πιο σημαντικό όμως που θα ήθελα να θίξω από την πεζοπορία της Κυριακής αφορά την άσχημη κατάσταση που είδαμε στους τρεις ναούς που επισκεφθήκαμε στην περιοχή Καστελάνα, του Αγίου Γεωργίου, της Παναγίας της Καλαφατιανής και του Τιμίου Σταυρού, που βρίσκεται στην κορυφή εντυπωσιακού βραχώδους λόφου σε υψόμετρο 750 μ. με εντυπωσιακή θέα στην Ιεράπετρα. Όλοι τους είναι πολύ παλιοί (13ος- 14ος αιώνας) και ήταν αγιογραφημένοι. Δυστυχώς σήμερα το μεγαλύτερο μέρος των αγιογραφιών είναι κατεστραμμένο. Κάθε χρόνο και χειρότερα! Στον Άγιο Γεώργιο μεγάλο μέρος τους έχει καλυφθεί πλήρως με σοβά (!) και οι υπόλοιπες είναι σε άσχημη κατάσταση. Παρόμοια η κατάσταση και στις άλλες δύο. Μεγάλο κρίμα που δεν μπορούμε να σεβαστούμε και να σώσουμε τα θρησκευτικά μνημεία μας.
Κάτι ακόμα για την κυριακάτικη πεζοπορία αφορά τη φύση! Είναι αμέτρητες οι αλαδανιές όπου κι αν περπατήσαμε, αλλά και οι ενδημικοί κρητικοί έβενοι (κουρμουτσούλι), που θαυμάσαμε κατά μήκος του επαρχιακού δρόμου, μεταξύ Καλαμαύκας και Ανατολής. Η χλωρίδα της Κρήτης, μετά την πρόσφατη βροχή, στα καλύτερά της.
ΛΕΩΝ.Κ.
