Από την ημέρα που μαθεύτηκε το θλιβερό μαντάτο του θανάτου του Φοίβου Ιωαννίδη έχουν ειπωθεί πολλά και γραφτεί ακόμη περισσότερα. Επιτρέψτε μου να αποφύγω κοινοτυπίες και περιττές επαναλήψεις, που άλλωστε δεν θα άρεσαν ούτε στον ίδιο τον Φοίβο, και να σταθώ σε δύο «στιγμές» της πολιτικής του διαδρομής, που αποδεικνύουν το πολιτικό θάρρος και την συνέπεια που τον διέκρινε, μέχρι και την αποχώρηση του από την πολιτική σκηνή του τόπου:
Η 1η «στιγμή» είναι όταν ο Φοίβος Ιωαννίδης είχε το θάρρος να καταθέσει στη δίκη της «17 Νοέμβρη» ως μάρτυρας υπεράσπισης του αντιεξουσιαστή Γ. Σερίφη, όντας βουλευτής του κυβερνώντος τότε ΠΑΣΟΚ, αδιαφορώντας ουσιαστικά για τις αντιδράσεις. Η απάντησή του στους διάφορους επικριτές ήταν αποστομωτική: …«δεν συγχωρώ την υπέρβαση εξουσίας από κανέναν». Αλλά και η θέση του απέναντι στην τρομοκρατία σε συνθήκες Δημοκρατίας απολύτως καθαρή. Άλλωστε αυτός είχε όπλα και εκρηκτικές ύλες στο σκαραβαίο του τη σωστή ιστορική στιγμή. Και το πλήρωσε με σχεδόν εφτά χρόνια φυλακή!
Η 2η «στιγμή», που δείχνει ότι ο Φοίβος δεν «μασούσε» τα λόγια του, ακόμη και όταν αφορούσαν και την παράταξη του, είναι τα όσα δήλωσε ο ίδιος σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» κατά την γνωστοποίηση της απόφασης του να αποχωρήσει από την πολιτική στα τέλη του 2003: Ενοχλημένος από την ποιότητα της πολιτικής στην Ελλάδα, αναφέρθηκε στο επίπεδο αλλά και τις ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών και των πολιτών, που ανέχονται και επιζητούν την κοροϊδία από τους πολιτικούς, σημειώνοντας οτι η πολιτική έχει καταντήσει μια φτηνή και ταυτόχρονα πανάκριβη υπόθεση δημοσίων σχέσεων. Από την μια πλευρά άσκησε έντονη κριτική στους βουλευτές, ορισμένοι εκ των οποίων δεν έχουν μιλήσει ποτέ στη βουλή στο νομοθετικό έργο αλλά προτιμούν να κάνουν αναφορές για να τις δημοσιεύουν στις εφημερίδες ή να χαϊδεύουν τα αυτιά των πολιτών, λέγοντας τους αυτά που τους αρέσει να ακούν. Κριτική άσκησε όμως και στους πολίτες, λέγοντας οτι η δημοκρατία απαιτεί πολίτες κι όχι ψηφοφόρους. Δεν μπορεί να ψηφίζει ο καθένας με κριτήριο, τι τον συμφέρει προσωπικά, από πού θα επωφεληθεί, κι ύστερα να έχει την αξίωση όλα να λειτουργούν σωστά», έλεγε χαρακτηριστικά.
Ακόμη και όσοι διαφωνούσαν με τις πολιτικές θέσεις του Φοίβου Ιωαννίδη, συμφωνούν ότι ακολούθησε με συνέπεια τις πολιτικές του θέσεις σε όλη του την ζωή: Από το στρατοδικείο της Χούντας, όπου είχε πει: «αν δεν έκανα αυτό που έκανα, θα ήμουν απατεώνας», μέχρι και την αποχώρηση του από την πολιτική ζωή.
Καλό ταξίδι Φοίβο!
Μανώλης Καλαϊτζάκης
Συντονιστής Ν.Ε. Λασιθίου ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
