Στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης « Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ε.Κ. και του Συμβουλίου της 20-6-2019 και άλλες ρυθμίσεις του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης», τοποθετήθηκε ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας, η Βουλευτής του Ν. Λασιθίου κ. Σπυριδάκη Κατερίνα.
Η πλήρης τοποθέτηση της κ. Σπυριδάκη έχει ως εξής :
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Μετά την επανεκλογή της ΝΔ, αναπτύχθηκε μια επικοινωνιακή ρητορική, ένα επερχόμενο εργασιακό νομοσχέδιο, δημιουργώντας προσδοκίες για θετικές ρυθμίσεις, που θα ενίσχυαν την εργασία. Περιμέναμε να δούμε μέτρα υπέρ των ανθρώπων που δουλεύουν στον τουρισμό, υπέρ των δικαιωμάτων των εποχιακών πυροσβεστών, μέτρα για τα εργασιακά δικαιώματα των Ατόμων με αναπηρία, μέτρα που να δημιουργούν ασφάλεια, που εξασφαλίζουν καλύτερες συνθήκες και μισθό, μέτρα που να ευνοούν την ανάπτυξη. Αλλά όχι! Τελικά, το νομοσχέδιο, που εισήχθη, δεν είναι τίποτε άλλο πέραν της καθυστερημένης ενσωμάτωσης στο Εθνικό μας Δίκαιο, της Οδηγίας 2019/1152, διανθισμένο με σειρά αντεργατικών ρυθμίσεων.
Βιώσαμε όλοι μας και ιδιαίτερα εμείς οι εργαζόμενοι, την εμπειρία διακυβέρνησης της ΝΔ, την προηγούμενη τετραετία.
Αφαιρέθηκαν εργασιακά δικαιώματα και ενισχύθηκε η κυβερνητική και εργοδοτική αυθαιρεσία.
Ο εργοδότης μπορεί να παρανομεί και να απολύει μαζικά. Ο εργαζόμενος, ακόμα και αν δικαιωθεί δικαστικά, δεν επαναπροσλαμβάνεται.
Υποβαθμίστηκε σκόπιμα η επιθεώρηση εργασίας, δήθεν για να αναβαθμιστεί σε ανεξάρτητη Αρχή, στην οποία όμως, η Κυβέρνηση μπορεί να επιβάλλει ό,τι θέλει. Η αποδυνάμωση των ελέγχων τήρησης της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας είναι εμφανής.
Περιορίστηκε η ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και περιορίστηκε σημαντικά το δικαίωμα της απεργίας.
Αντικαταστάθηκε η υποχρέωση σύναψης συλλογικής σύμβασης, με την ατομική σύμβαση και αφέθηκε ο εργαζόμενος απροστάτευτος απέναντι στον εργοδότη. Μέχρι τότε, το ευέλικτο ωράριο εφαρμοζόταν μετά από διάλογο και Συλλογικές Συμβάσεις.
Με το παραπάνω εργασιακό πλαίσιο που καθόρισε η Κυβέρνηση, την προηγούμενη τετραετία, δεν πρέπει να απορούμε γιατί στην χώρα μας ,
- το 55% των θέσεων εργασίας αφορούν και θέσεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης, που αμείβονται με πενιχρούς μισθούς.
- το ποσοστό κάλυψης εργαζομένων με συλλογικές συμβάσεις είναι από τα πιο χαμηλά στην Ευρώπη.
- η αγοραστική δύναμη των εργαζόμενων, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ μειώθηκε κατά 7,4%, το 2022
- οι μισθοί , σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, μειώθηκαν 8,7% την περασμένη χρονιά.
- η ποιότητα χρόνου εργασίας και η ισορροπία μεταξύ της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής επλήγη.
- αυξήθηκαν τα εργατικά ατυχήματα.
Ενισχύεται το «brain drain» αλλά και η υπογεννητικότητα. Οι νέοι έχουν λιγότερες ευκαιρίες απασχόλησης, δυσμενείς εργασιακές συνθήκες, μισθούς πείνας και έλλειψη στέγης.
Με αντεργατικές πολιτικές δεν επιτυγχάνεται το ξεπέρασμα της κρίσης και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας αλλά αντίθετα πλήττεται ακόμη περισσότερο η κοινωνική συνοχή .
Η Κυβέρνηση δεν θέλει να το αντιληφθεί και συνεχίζει την ίδια πολιτική, εντείνοντας την περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Με το νομοσχέδιο αυτό νομιμοποιείται η μέχρι σήμερα παράνομη εξαήμερη εργασία στις επιχειρήσεις 24ωρης λειτουργίας με βάρδιες, πλην των ξενοδοχείων και του επισιτισμού, όπου ήδη ίσχυε. Και έρχεστε εδώ να μας πείτε ότι δεν καταργείται το πενθήμερο και το οχτάωρο αλλά δίνεται η δυνατότητα σε όποιον επιθυμεί να δουλέψει παραπάνω για να συμπληρώσει το εισόδημα του. Δε ξέρω αν ακούγεται φυσιολογικό να επισημοποιούμε ότι θα πρέπει κάποιος να δουλεύει 13 ώρες για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Φυσιολογικό για εμένα ακούγεται, η οχτάωρο εργασία να του επιτρέπει να καλύπτει τη στέγη του, τους λογαριασμούς του, την ανατροφή των παιδιών του, την ψυχαγωγία του, δεδομένου ότι την παιδεία και την υγεία ως αγαθά του τα προσφέρει δωρεάν το κράτος, όπως ορίζει το Σύνταγμα και όπως ποιοτικά απολαμβάνει και ένας πολίτης στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αλλά με τα όσα βιώνει ο κάθε Έλληνας όλα τα αυτονόητα παραπάνω φαντάζουν πολυτέλεια….
Γιατί στο βωμό των αριθμών , θυσιάζουμε την ποιότητα ζωής, δημιουργούμε ένα περιβάλλον ανασφάλειας, άγχους και φτώχιας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με το παρόν νομοσχέδιο, εισάγονται οι κατά παραγγελία συμβάσεις εργασίας, ένα σύστημα απασχόλησης που προσφέρει αποζημίωση με βάση την παραγγελία-εργασία, αυξάνοντας την εργασιακή επισφάλεια, υποβαθμίζοντας έτσι περαιτέρω την ισορροπία οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής «ως βάση καθιέρωσης συμβάσεων μηδενικών ωρών εργασίας ή άλλων παρόμοιων συμβάσεων εργασίας».
Επίσης, παρέχεται η δυνατότητα στους εργοδότες μονομερούς επιβολής συστημάτων ευέλικτης διευθέτησης του χρόνου εργασίας, χωρίς τη συναίνεση των εργαζομένων της επιχείρησης . Επειδή το φαινόμενο της φτώχειας, με ευθύνη της Κυβέρνησης, εντείνεται, θεσμοθετείται η δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης των εργαζομένων σε πολλαπλούς εργοδότες, με συμβάσεις πλήρους και μερικής απασχόλησης. Η Οδηγία ωστόσο δεν επιβάλλει εργασία 13 ωρών, η Κυβέρνηση το επιβάλλει.
Περιορίζει ακόμα περισσότερο την άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος της απεργίας, ποινικοποιώντας την περιφρούρηση της απεργίας και επιβάλλοντας πρόστιμα και φυλάκιση. Δυσχεραίνει περισσότερο τον έλεγχο της Επιθεώρησης Εργασίας, με κίνδυνο να καταστρατηγούνται τα χρονικά όρια εργασίας των εργαζομένων, εντέλλοντας, ταυτόχρονα τους δημόσιους λειτουργούς της δήθεν Ανεξάρτητης Αρχής, να εφαρμόζουν τις εγκυκλίους του Υπουργείου Εργασίας και του ΕΦΚΑ.
Και σε αυτό το σημείο θα μείνω και θα σταθώ λέγοντας ότι στο ΠΑΣΟΚ, ναι κ. Υπουργέ μας αφορά και η μικρομεσαία επιχείρηση. Προσπαθώ όμως να καταλάβω αν αφορά εσάς γιατί τα προς ψήφιση μέτρα δεν βοηθούν, δεν ενθαρρύνουν και δεν εξυπηρετούν καμία μικρομεσαία επιχείρηση, εκτός και αν για εσάς μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι εκείνες με τα πολλαπλά ΑΦΜ και με τα τρισεκατομμύρια ευρώ έσοδα. Οπότε, έτσι είστε απόλυτα συνεπείς σε όσα λέτε και το πρόβλημα είναι απλά στον ορισμό της έννοιας μικρομεσαία επιχείρηση. Και θέλω λίγο να σταθώ στον τουρισμό και στον επισιτισμό και να σας μιλήσω βιωματικά έχοντας υπάρξει και στους δύο κλάδους και με τις δύο προηγούμενες Κυβερνήσεις. Δουλεύοντας στον τουρισμό και τον επισιτισμό η εμφάνισή σου πρέπει να είναι πάντα προσεγμένη, οι τρόποι σου εκλεπτυσμένοι και η δουλειά απαιτητική. Οι συνθήκες εργασίας είναι σκληρές για τους εργαζόμενους και τα περιθώρια κέρδους για τους εργοδότες, δύσκολα. Οι ώρες εργασίας είναι πολλές και μέσα σε αυτές υπάρχει σωματική κόπωση γιατί δουλεύεις στο μέγιστο κάθε λεπτό, πνευματική κόπωση γιατί πρέπει να τρέχεις να πετύχεις τον στόχο που έχει τεθεί, ψυχολογική κόπωση γιατί πρέπει μονίμως να είσαι χαμογελαστός και ψυχική κόπωση γιατί ο μισθός σου δεν θα σου επιτρέψει να ζήσεις τον υπόλοιπο χρόνο ακόμα και αν προσθέσεις το τρίμηνο ταμείο ανεργίας. Τα δεδομένα τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει και η εύρεση προσωπικού για να στελεχώσει την αυξημένη ζήτηση σε ξενοδοχεία και χώρους εστίασης, είναι δυσκολότερη, γιατί οι μισθοί δεν είναι ικανοποιητικοί, γιατί οι συνθήκες διαμονής και εργασίας δεν είναι ανθρώπινες και γιατί πολλοί από τους εργαζόμενους αποφάσισαν να φύγουν στο εξωτερικό γιατί δεν έβλεπαν προοπτική στη χώρα. Την μικρομεσαία επιχείρηση στους κλάδους αυτούς, την αφορά το πως θα είναι βιώσιμη και όσο οι πολιτικές σας θα αυξάνουν τα έξοδα, θα ψάχνει τρόπους να επιβιώσει εις βάρος του εργαζόμενου. Και τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά και ο κύκλος φαύλος. Πρέπει να μπορεί ο εργαζόμενος να μπορεί να δουλέψει παραπάνω για να αυξήσει το εισόδημά του ή πρέπει να αυξηθεί ο μισθός; Πρέπει ένας εργοδότης να προσλάβει έναν εργαζόμενο που ήδη δουλεύει σε μία άλλη δουλειά ή να προσλάβει έναν άνεργο; Οι εργοδότες δεν βρίσκουν προσωπικό γιατί οι συνθήκες εργασίας τις περισσότερες φορές είναι σκληρές και οι μισθοί χαμηλοί. Γιατί τα διάφορα pass έχουν τέτοια αναλογία με το μισθό που δεν υπάρχει κίνητρο και δεν μπορούν οι μισθοί να γίνουν πιο υψηλή γιατί ο επιχειρηματίας – εργοδότης δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του γιατί υπάρχουν λέξεις όπως ακρίβεια, φορολογία, αύξηση κόστους ενέργειας, ασφαλιστικές εισφορές.
Άρα κύριοι της κυβέρνησης αν θέλετε να λύσετε το αρχικό πρόβλημα του εργοδότη απλά ξεκινήστε από το τέλος προς τα πίσω την αλυσίδα. Ας γίνει το κράτος συνέταιρος του κάθε μικρομεσαίου επιχειρηματία όχι ζημιογόνος όπως σήμερα αλλά υποστηρικτικός, προσφέροντας προοπτικές ανάπτυξης. Και αυτό απαιτεί πολιτική και όχι μπαλώματα, απαιτεί πλάνο και όχι σφήνες, απαιτεί μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις και όχι απλή πρόχειρη νομοθέτηση. Και κυρίως απαιτεί πολιτική που να αφήνει στιβαρό κοινωνικό αποτύπωμα. Και ρωτώ κ. Υπουργέ: ” τι κοινωνικό αποτύπωμα αφήνει η νομιμοποίηση της 13ωρης εργασίας”?
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ,
Ζούμε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Το εργασιακό περιβάλλον, μεταβάλλεται συνεχώς και χρειάζεται εκ νέου ρύθμιση, που θα βάζει ξανά στο επίκεντρο τον άνθρωπο, τον εργαζόμενο, τα δικαιώματα του, την ασφάλεια, την αξιοπρέπεια του και την βελτίωση της ζωής του.
Για αυτό προτάσσουμε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο που θα έχει ως στρατηγικό στόχο την βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή, με πλήρη απασχόληση με ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, με καθορισμό του κατώτατου μισθού μέσα από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση, με ενίσχυση των κλαδικών συμβάσεων που θα έχουν υποχρεωτικότητα, και με πλήρη διασφάλιση των εργατικών δικαιωμάτων.
Βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή δεν μπορεί να υπάρξει.
