Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, στην τοποθέτηση του της 1ης Ιουνίου, είναι αδιανόητο σήμερα να έχουμε – και δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε πολλές περιοχές της χώρας – δύο νοσοκομεία σε απόσταση 20, 30 χιλιομέτρων και τα δύο νοσοκομεία να αποδεικνύεται τελικά ότι είναι προβληματικά. «Και κάποια στιγμή θα πρέπει να ξεπεράσουμε αυτούς τους τοπικισμούς και αυτές τις αναχρονιστικές αντιλήψεις, να σχεδιάσουμε έναν ορθολογικό χάρτη υγείας, να μετατρέψουμε νοσηλευτικές μονάδες σε μονάδες που μπορεί να παρέχουν άλλες υπηρεσίες, π.χ. παρηγορητική φροντίδα».
Μια από τις περιπτώσεις σίγουρα είναι και αυτή στο νομό Λασιθίου με τα τέσσερα νοσοκομεία. Αρκετά τα προβλήματα, μεγάλες οι ελλείψεις σε γιατρούς, αφού ενώ γίνονται προκηρύξεις, δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Να μην αναφερθώ σε άλλα δεδομένα, γιατί θέλει αρκετό χώρο.
Σημαντικότερο όμως είναι το πρόβλημα στην περιοχή μας. Δύο νοσοκομεία σε απόσταση αναπνοής. Ενα στον Αγιο Νικόλαο, ένα στη Νεάπολη. Οι ανάγκες λόγω covid πολύ αυξημένες. Λειτουργεί η κλινική covid, αλλά και τμήματα εμβολιασμού. Αυτό πιέζει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Οι παθολόγοι και στα δύο νοσοκομεία μόλις τέσσερις (2+2). Ομως υπάρχει η λογική από πλευράς ιατρών Νεαπόλεως, να λειτουργούν και οι δύο κλινικές. Αδύνατον πρακτικά να βγουν οι βάρδιες. Αδύνατον ακόμα περισσότερο να μπορέσουν οι προσερχόμενοι να έχουν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Και όμως υπάρχει αδιαλλαξία. Εχουν παρασύρει και ένα τμήμα των κατοίκων της περιοχής σε αυτή την λογική. Πιέζουν, φωνάζουν, παρεμβαίνουν. Για ποιον λόγο; Για να υπάρχει ένα νοσοκομείο δίπλα στο κεντρικό του νομού να υπολειτουργεί;
Να κλειδώνουν τα βράδια τις πόρτες σε ένα νοσοκομείο που υποτίθεται εφημερεύει, αλλά χωρίς να υπάρχουν συχνά άλλες προϋποθέσεις, όπως μικροβιολογικό ή ακτινολογικό, και να πρέπει τελικά να καταλήγουν στον Αγιο Νικόλαο, αν όχι σε άλλα νοσοκομεία αν δεν βγαίνουν οι εφημερίες και εκεί.
Και από την άλλη, υπάρχει το ζήτημα των ΤΕΠ, όπου επίσης υπάρχει πρόβλημα και αρνούνται να στηρίξουν. Πόσο άραγε μπορεί να κρατήσει αυτό;
Στο τέλος θα καταλήξουμε παράρτημα κάποιου νοσοκομείου του Ηρακλείου. Αυτό θέλουμε;
Πρέπει να λεχθούν πράγματα που μπορεί να μην αρέσουν, που μπορεί να έχουν πολιτικό κόστος, αλλά πρέπει να λεχθούν. Διαφορετικά θα είμαστε συνυπεύθυνοι για όσα συμβαίνουν ή θα συμβούν.
Κάποιοι επικαλούνται την βούληση των δωρητών του Νοσοκομείου Νεαπόλεως. Δε νομίζω πως στο μυαλό τους οι δωρητές είχαν χειρότερες υπηρεσίες υγείας. Στην εποχή τους, δεν υπήρχαν κέντρα υγείας ή άλλες νεότερες δομές, και η βούληση του αρχικού δωρητή όπως και άλλων, ήταν να εξασφαλίσουν υπηρεσίες υγείας. Και αυτό που τις παρείχε τότε ήταν τα νοσοκομεία. Αν λάβει κανείς υπόψιν του τα δεδομένα της εποχής, τις δυνατότητες του τότε Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, όπως και τα προβλήματα μετακίνησης, σίγουρα υπήρχε πρόβλημα και ορθώς έπραξαν. Είναι όμως έτσι σήμερα τα πράγματα;
Και είναι αντιφατικό από την μια πλευρά το κληροδότημα να είναι πρόθυμο να χρηματοδοτήσει το Κέντρο Αποθεραπείας, άρα καλύπτεται από την βούληση των δωρητών, αλλά από την άλλη να είμαστε αγκυλωμένοι σε μια στρεβλή και ζημιογόνα αντίληψη, με καθαρά τοπικιστική προσέγγιση.
Θα μπορούσε λοιπόν να λειτουργήσει το Κέντρο Αποθεραπείας και παράλληλα οι υπόλοιπες υποδομές να αξιοποιηθούν ως ένα υποδειγματικό κέντρο υγείας κατά βάση. Θα ήταν προς όφελος όλων, όταν για σοβαρότερα ζητήματα υπάρχει το μεγαλύτερο νοσοκομείο του Λασιθίου δίπλα τους, λίγα λεπτά απόσταση. Αν λάβουμε υπόψιν ότι πχ τα νοσοκομεία του Ηρακλείου βρίσκονται έξω από την πόλη και σε χρόνο πρόσβασης αρκετών λεπτών από τους κατοίκους της πόλης, είναι ακραίο να λέμε ότι θέλουμε ένα νοσοκομείο έξω από την πόρτα μας και όχι ένα αξιόπιστο λίγα λεπτά μακρυά.
Ποιο άραγε το όφελος από μια τέτοια κατάσταση; Αλλά και ποια η ζημιά; Το έχουμε μετρήσει; Εχουμε σκεφτεί ποια είναι η καλύτερη λύση;
Κέντρο Αποθεραπείας λοιπόν στην Νεάπολη, το μοναδικό στην Κρήτη, και παράλληλα ένα Κέντρο Υγείας για να καλύπτει τις ανάγκες του Πάνω Μεραμβέλλου. Και ένα κεντρικό νοσοκομείο, αυτό του Αγίου Νικολάου, όχι δύο προβληματικά σε έναν μικρό δήμο.
Σίγουρα κάποιους ξεβολεύει αυτή η προσέγγιση, κάποιους θα ενοχλήσει, κάποιους θα εξοργίσει, αλλά η πραγματικότητα πρέπει να είναι οδηγός μας, αφού ένα δυνατότερο νοσοκομείο στον Αγιο Νικόλαο, θα παρείχε καλύτερες υπηρεσίες σε όλους. Αυτό είναι το κύριο ζητούμενο και όχι το βόλεμα κάποιων που βάζουν τα προσωπικά τους συμφέροντα πάνω από τις ανάγκες της κοινωνίας, εκμεταλλευόμενοι την ιδιότητα τους και τη σχέση ανάγκης.
Μιχάλης Βασιλάκης