Μπορεί τα λουλούδια του καλοκαιριού να μην είναι τόσα όσα των άλλων εποχών, αλλά τα άνθη τους ξεχωρίζουν μέσα στην ξερή γη. Στη διάρκεια πρόσφατης πεζοπορίας του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου θαυμάσαμε, μεταξύ άλλων, μυρτιές, λυγαριές, θυμάρια και βαλσαμόχορτα.
¡ Η μυρτιά είναι ένας αειθαλής θάμνος με λευκά άνθη και θεωρείται σύμβολο της ομορφιάς και της νεότητας. Ιερό φυτό από την αρχαιότητα, συνδέθηκε με αρκετές θεότητες και κυρίως με τη θεά του Έρωτα, την Αφροδίτη. Η ωραία αυτή θεά, που γεννήθηκε από τον αφρό των κυμάτων, βγαίνοντας από την θάλασσα έτρεξε να κρυφτεί πίσω από τις μυρτιές.
¡ Η λυγαριά (λυγιά) είναι ένας θάμνος πολύ διαδεδομένος στην ελληνική ύπαιθρο. Το όνομά της οφείλεται στα ευλύγιστα κλαδιά της. Η λυγαριά μπορεί να φτάσει σε ύψος τα τρία μέτρα. Τα άνθη έχουν χρώμα συνήθως μωβ, αλλά και λευκό. Ανθίζει από τα μέσα καλοκαιριού μέχρι και το Νοέμβριο.
¡ Το βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο διακρίνεται εύκολα το καλοκαίρι που είναι η εποχή της ανθοφορίας του από τα όμορφα άνθη του με το έντονο χρυσοκίτρινο χρώμα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους είναι ότι, αν τα τρίψουμε, βγάζουν ένα ρητινώδες άρωμα και τα δάχτυλά μας βάφονται κόκκινα. Το βαλσαμόλαδο το χρησιμοποιούσαν παλιά για να καταπραΰνουν τα ηλιακά εγκαύματα και για να θρέφουν τις πληγές.
¡ Το θυμάρι είναι ένας πολυετής με μεγάλη αντοχή θάμνος. Έχει πολύ δυνατό και ευχάριστο άρωμα. Ανθίζει το καλοκαίρι και βγάζει μικρά ανθάκια χρώματος μωβ στις κορυφές των κλαδιών του. Φυτρώνει σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά χρήσιμο φυτό με ευεργετικές ιδιότητες.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ