Περπάτησα στην Κολοκύθα της Ελούντας. Ο καιρός ήταν θαυμάσιος και η διαδρομή που ακολούθησα απολαυστική. Ξεκίνησα από το Κανάλι και τους Μύλους και προχώρησα παραλιακά, πάνω στο καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι.
* Όμως στόχος μου ήταν να ξεφύγω από το κεντρικό αυτό μονοπάτι και να περπατήσω πάνω σε άλλα μονοπάτια- διακλαδώσεις. Τις δύο ώρες που περιπλανήθηκα κατάφερα να κάνω συνδυασμό τριών διαφορετικών μονοπατιών και θα μπορούσα να ακολουθήσω ακόμα περισσότερα.
* Αυτό που σήμερα θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι όλη η Κολοκύθα, από το ένα άκρο της ως το άλλο, είναι γεμάτη μονοπάτια που αν καθαριστούν και σηματοδοτηθούν θα δημιουργηθεί το καλύτερο δίκτυο μονοπατιών στην Κρήτη. Οι όποιοι περιπατητές, ντόπιοι και τουρίστες μας, θα έχουν πολλές επιλογές: Να περπατήσουν, να ανακαλύψουν πολλά παλιά πέτρινα σπίτια, να κολυμπήσουν, να δουν τα απομεινάρια των παλαιοχριστιανικών εκκλησιών, να επισκεφτούν τις νεότερες εκκλησίες (Άγιος Λουκάς, Άγιος Φωκάς, Ανάληψη, Άγιος Ιωάννης), να επισκεφτούν τα αρχαία λατομεία (Πελεκητή, Σκουργέτο, Βαγί) , να θαυμάσουν από άλλη γωνία τη Σπιναλόγκα και το Γλαρονήσι, να ανεβούν στα ψηλά σημεία για να αγναντεύουν τον Κόρφο της Ελούντας με τις αλυκές… και ό,τι άλλο ανακαλύψουν.
* Η Κολοκύθα είναι ένας θησαυρός, ο οποίος με την ολοκλήρωση των ερευνών του αρχαίου Ολούντος (υποθαλάσσιες αλλά και στην ξηρά) -πιστεύω- ότι μπορεί να φτάσει και θα ξεπεράσει τη Σπιναλόγκα! Θα το διαπιστώσουν οι επόμενες γενιές γιατί εγώ δεν προλαβαίνω. Μια ζωή δε φτάνει για να κάνουμε όσα θα μπορούσαμε ή θα έπρεπε. Πρέπει να… επανέλθουμε!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ