Μου κάνει εντύπωση ο αριθμός των ατυχημάτων στο φαράγγι του Ρίχτη στα Έξω Μουλιανά της Σητείας. Πρόκειται για ένα φαράγγι που θεωρείται εύκολο, αλλά έχει τις δυσκολίες του. Υπάρχουν σημεία που αν δεν προσέχουμε το ατύχημα μπορεί να προκληθεί. Όσο γι’ αυτούς που χάνονται, υπάρχει μια λογική εξήγηση ότι σε δυο σημεία, αν δεν είμαστε προσεκτικοί, μπορεί να βρεθούμε εκτός μονοπατιού, σε μέρος που θα παραξενευτούμε πώς θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε… κάτι που μπορεί να φέρει και έναν πρόσκαιρο πανικό. Η συχνότητα των περιπτώσεων έχει να κάνει και με τον αριθμό των επισκεπτών. Όσο πιο πολλοί, τόσο πιο πολλά μπορεί να είναι τα πιθανά ατυχήματα.
¡ Αντιθέτως, στο φαράγγι της Κριτσάς, που επίσης έχει τις δυσκολίες του, παρά το ότι οι επισκέπτες είναι αρκετοί, ατυχήματα σχεδόν δεν υπάρχουν, ενώ στο θεωρητικά πιο δύσκολο φαράγγι της Σαρακίνας τα ατυχήματα είναι ελάχιστα γιατί όσοι πάνε εκεί είναι συνειδητοποιημένοι για το τι θα αντιμετωπίσουν.
¡ Υπάρχουν επισκέπτες μας που ουδέποτε στη ζωή τους έχουν περπατήσει σε φαράγγια. Επιχειρούν να διαβούν άγνωστα σε αυτούς φαράγγια, σε μια χώρα άγνωστη και, πολύ σημαντικό, δεν έχουν σωστό προσανατολισμό με αποτέλεσμα τον πανικό. Επίσης, ειδικά για το φαράγγι του Ρίχτη, οι μέρες έχουν μικρύνει και γι’ αυτό, καλό θα είναι να απαγορεύσουν την είσοδο, ανάλογα με το μήνα του καλοκαιριού, μετά από μια συγκεκριμένη ώρα.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ