Στην πρόσφατη ανάβασή μου στους Ανεφαλάκους και στην Πλατειά Κορφή του Καθαρού αντίκρισα πολλές όμορφες εικόνες. Δεν τις βλέπω για πρώτη φορά, αλλά κάθε φορά με εντυπωσιάζουν το ίδιο.
¡ Ξεχώρισα τα πανέμορφα μπλε λουλούδια που αυτήν την εποχή βγάζουν τα αγκαθορόδικα, το άγριο ραδίκι (ροδίκιο) που βγαίνει από τα κλαδιά αγκαθωτού θάμνου και είναι ιδιαίτερα εύγεστο. Εξαιτίας της πικρής γεύσης του ονομάζεται και πικρορόδικο. Σερβίρεται ως φρέσκο σαλατικό με λαδόξυδο ή βράζεται μαζί με άλλα άγρια χόρτα.
¡ Οι άλλες εικόνες που ξεχώρισα είναι οι πολλές εγκαταλειμμένες μάντρες και τα πολλά κοντινά πηγάδια τους… μνημεία και αυτά περασμένων εποχών που δεν θα ξαναγυρίσουν. Ή μήπως τίποτε δεν είναι σίγουρο; Η πανδημία μας έκανε να φιλοσοφήσουμε καλύτερα τη ζωή και να θεωρούμε ότι τίποτα δεν είναι πια δεδομένο.
ΥΓ.: Κακώς αναφέρεται ότι το αγκαθοράδικο σε αποξηραμένη μορφή χρησιμοποιούσαν για να φράζουν το στόμιο σταμνιών και ότι γι’ αυτό το λόγο λέγεται και σταμναγκάθι. Πρόκειται για άλλο φυτό, αυτό που έβαζαν στα λαήνια για προστασία του νερού, ώστε να μην περάσει μέσα κάτι ανεπιθύμητο.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ