Μια φωτογραφία του κάμπου των Λακωνίων (Έξω Λακώνια) έγινε αφορμή για μια χρήσιμη συζήτηση σχετική με τις παλιές καλλιέργειες της περιοχής μας και συγκεκριμένα, του λιναριού, του μπαμπακιού και του καπνού.
(α) «Ο παππούς μου έλεγε ότι στα Λακώνια, που ήταν στην ίδια κοινότητα με την Κριτσά, καλλιεργούσαν καπνά και λινάρι» (Σόνια).
(β) «Σαν όνειρο θυμάμαι τον παππού και τη γιαγιά να κτυπάνε με κόπανο, ένα πλατύ ξύλο, κάπου στα Χαβάνια επάνω σε πλάκες, λινάρι με θαλασσινό νερό. Επίσης λουμπούνια μέσα σε τσουβάλια να μαλακώνουν στο νερό» (Θάλεια).
(γ) «Η μητέρα μου που ύφαινε κάπου εκεί, χτυπούσε το λινάρι και μια παλιά γειτόνισσα έβγαζε κολιτσάνι, όπως το έλεγε, από εκείνα τα βράχια» (Χρυσούλα).
(δ) «Εγώ μεγάλωσα στα Λακώνια και θυμάμαι κάποιες τελευταίες καλλιέργειες λιναριού. Θυμάμαι επίσης τα εργαλεία της επεξεργασίας του λιναριού. Τον παράξενο οδοντωτό πάγκο που σπούσε την κυτταρίνη του λιναριού για να ξεχωρίσει από τις ίνες. Θυμάμαι επίσης τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για να κόψουν τον καπνό, αλλά δε θυμάμαι καλλιέργεια καπνού». (Αργύρης).
(ε) «Το μετάξι, το λινάρι, τα καπνά και το βαμβάκι ήταν οικογενειακές καλλιέργειες, για ίδια χρήση περισσότερο!» (Γιώργος).
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ