Του Μανωλη Μενεγακη
Ζούμε στον Άγιο Νικόλαο και βιώνουμε την καθημερινότητα. Μεγάλο πρόβλημα, χωρίς να είναι το μόνο, αποτελεί η κατάσταση στην παραλιακή περιοχή της πόλης.
Παραλιακός δρόμος
Η μονοδρόμηση του παραλιακού (Ακτής Κουνδούρου) δυστυχώς δεν φαίνεται να λειτουργεί. Στραγγαλίζει την κυκλοφορία στέλνοντας όλη την κίνηση στο Νοσοκομείο. Ενώ η πρόθεση για την μονοδρόμηση ήταν – πέραν της αναβάθμισης του σημείου – η επίλυση του προβλήματος στενότητας κατά την διέλευση λεωφορείων στα δυο ρεύματα κυκλοφορίας του παραλιακού, αυτό ατυχώς προκάλεσε περισσότερα προβλήματα σε άλλες περιοχές. Η δημοτική αρχή – αν δεν το κάνει η παρούσα, η επόμενη – κατά λογική συνέπεια πρέπει να επαναφέρει την διπλή κυκλοφορία και να επιλύσει το θέμα με προγραμματισμό έργου μιας μικρής διαπλάτυνσης στο στενό αρχικό τμήμα του παραλιακού δρόμου για τα οχήματα, τόσης όσης χρειάζεται για να αποκτήσει το πλάτος του ήδη από την δεκαετία του 1960 διαπλατυμένου τμήματος του παραλιακού). Πέραν αυτού μπορεί να μελετηθεί τυχόν ξύλινη κατασκευή με δοκούς για την δημιουργία πεζοδρόμου σε συνέχεια του παλιού πεζοδρομίου προς την πλευρά της θάλασσας κατά μήκος ολόκληρου του παραλιακού (όπως έχει γίνει σε άλλες παραλιακές πόλεις της Ελλάδας π.χ. στην Ρόδο). Η προγραμματιζόμενη ανάπλαση θα πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα.
Χερσαία ζώνη – Καθολικό
Διάβασα στην ΑΝΑΤΟΛΗ ότι υπάρχει πρόθεση-πρόταση από την δημοτική αρχή να μειωθεί το πλάτος της χερσαίας ζώνης στο Καθολικό από την Σπηλιά μέχρι το «μπουρούνι» κάτω από το ξενοδοχείο Minos Palace στα 15 μέτρα πλάτος από τα 50 μέτρα που είναι τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Αποτελεί κατά την γνώμη μου απαράδεκτο – χωρίς να έχει υπάρξει ή έστω δημοσιοποιηθεί αίτημα του δυνητικά ωφελούμενου ιδιώτη – να παρουσιαστεί ο δήμος ότι σπεύδει μόνος του να μειώσει το πλάτος της χερσαίας ζώνης, κάτι που αντικειμενικά ευνοεί το ιδιωτικό συμφέρον, αφού θα αύξανε το εμβαδόν υπολογισμού της δόμησης του ιδιωτικού ακινήτου που γειτνιάζει με την χερσαία ζώνη κι έτσι θα έδινε δυνατότητα να ανεγερθούν επιπλέον κτίσματα.
Επί της αρχής πρέπει να είμαστε υπέρ της ανάπτυξης των ξενοδοχείων όσοι θεωρούμε ότι προσφέρουν τα μέγιστα στον τουρισμό της περιοχής και στα έσοδα που έχει η τοπική κοινωνία, όμως αυτό δεν μπορεί να έρχεται σε σύγκρουση με την ύπαρξη και την χρήση του δημόσιου χώρου.
Η χερσαία ζώνη και η δέσμευσή της αποτελεί αντικειμενικά έναν δημόσιο χώρο ο οποίος μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μιας ευρύτερης περιοχής με λιμενικά έργα αλλά υπάρχει και για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Μπορεί στο Καθολικό να μην έχει κατασκευαστεί Μαρίνα αλλά αποτελεί έναν χώρο ελλιμενισμού μικρών σκαφών και δεσίματος μεγαλυτέρων σκαφών.
Από διασταυρωμένη πηγή είναι γνωστό ότι, για την χερσαία ζώνη του Καθολικού των 50 μέτρων στο συγκεκριμένο τμήμα, ο ιδιώτης που είχε το ακίνητο είχε συμφωνήσει επίσημα στον κατά την δεκαετία του 1970 καθορισμό του συγκεκριμένου πλάτους της (των 50 μέτρων). Δηλαδή είχε κατά κάποιο τρόπο αποδεχθεί να αναπτυχθεί κτηριακά με αυτό το δεδομένο αλλά και για να αποφευχθούν αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία. Εκτός από τον πεζόδρομο που υπάρχει στην ζώνη αυτή είχε προμελετηθεί παλιότερα από το (κρατικό) Λιμενικό Ταμείο να γίνουν διαμορφώσεις με πράσινο, παγκάκια και στο τέλος ένα μικρό κιόσκι (αναψυκτήριο) όπως φαίνεται στην φωτογραφία.
Μπορεί να μην υλοποιήθηκαν οι διαμορφώσεις αυτές αλλά τουλάχιστον η εικόνα πρασίνου στο πλάτος αυτό είναι κάτι που πρέπει να παραμείνει και να φροντιστεί για λόγους αισθητικής και περιβάλλοντος, όπως και να βελτιωθεί ο πεζόδρομος και να αποκατασταθεί ο φωτισμός του. Μια φροντίδα της ζώνης αυτής των 50 μέτρων πλάτους θα διαμόρφωνε έναν άριστο και καλαίσθητο τόπο περιπάτου και αναψυχής τον οποίο θα απολαύσουν όχι μόνο οι συμπολίτες αλλά και οι πελάτες των παρακείμενων ξενοδοχείων.
Εκφράζομαι δημοσίως ευχόμενος να δοθεί το έναυσμα για προβληματισμό με στόχο να βελτιωθεί η ποιότητα αυτών των υποδομών στον δήμο μας.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΕΝΕΓΑΚΗΣ
Δικηγόρος
