Με πολλή χαρά πήρα στα χέρια μου, με ιδιόχειρη αφιέρωση, το νέο βιβλίο του συμπολίτη μας Γιάννη Χουρδάκη. Ο τίτλος του, «Στο Μεραμπέλλο κάποτε», φανερώνει και τα θέματα του βιβλίου, που είναι παλιές και νέες ιστορίες από τον τόπο μας και τους ανθρώπους του. Ξεχωριστή ιδιαιτερότητα του βιβλίου είναι ότι όλες οι ιστορίες είναι γραμμένες στο χέρι, σε έμμετρο δεκαπεντασύλλαβο, με ωραία καλλιγραφικά γράμματα, σαν να είναι τυπογραφικά στοιχεία. Στο πρώτο μέρος τα θέματα του βιβλίου είναι τοπικά και οικογενειακά, στο δεύτερο μέρος είναι θρησκευτικά και στο τρίτο μέρος τα θέματα είναι γενικά, με ποιήματα και στίχους.
Όπως αναφέρει στον πρόλογό του «πριν τρία χρόνια περίπου είδε το φως της δημοσιότητας το πρώτο βιβλίο που έγραψα με τον τίτλο «Γεροντικά πρωτόλεια, εν’ από δω κι εν’ από κει». Βασικό θέμα του δεύτερου βιβλίου, όπως και του πρώτου, είναι ο τρόπος ζωής των ανθρώπων που έζησαν τα μετακατοχικά χρόνια, πλην όμως με περισσότερα και λεπτομερέστερα στοιχεία ώστε ο αναγνώστης να έχει μία πλήρη και ξεκάθαρη εικόνα για το πώς ζούσαν τότε οι άνθρωποι, αλλά και για να μην σβήσουν στο πέρασμα του χρόνου οι παραδόσεις του τόπου μας, για να γίνουν γνωστές στους μεταγενέστερους».
Στη σελίδα 23 διαβάζουμε για τον «τρόπο ζωής μιας άλλης εποχής»:
«Γεννήθηκα την κατοχή, βαραίνουνε τα χρόνια
το μαρτυρούν και τα μαλλιά π’ άσπρισαν σαν χιόνια.
Όμως δοξάζω το Θεό που ήθελε να ζήσω,
γι’ αυτό θεωρώ χρέος μου να Τον ευχαριστήσω.
Μεγάλωσα σε ένα χωριό στο Πάνω Μεραμπέλλο,
έζησα κάποια πράγματα και να τα γράψω θέλω,
αφού γνωστό ’ναι σ’ όλους μας πως μόνο τα γραμμένα
δεν μένουνε στο πέρασμα του χρόνου ξεχασμένα».
Ένα βιβλίο που αξίζει όλοι να έχουμε στη βιβλιοθήκη μας.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ